Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1987, Blaðsíða 35

LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1987.
35
DV
með þér þegar þú ferð með
kindurnar út 1 haga?
- Það er aldeilis að þú hefur
hlaupið, drengur, sagði
frændi hans og hló. - Er ein-
hver að elta þig?
- Nei, en má ég fara með
þér?
Sílas frændi vissi að syni
hans leiddist oft að vera með
fullorðna fólkinu svo hann
gerði boð fyrir hann.
- Jónas, komdu og sjáðu
hver er kominn. Drengjunum
þótti alltaf gaman að hittast
og eftir skamma stund hafði
verið ákveðið að Símon skyldi
fá að fara með þegar lagt yrði
af stað snemma næsta morg-
un en þá átti Sílas að leysa
af hólmi annan fjárhirði.
- Mundu að taka með hlýja
yfirhöfn því það er kalt í hag-
anum á nóttunni.
Símon og Jónas og voru
mjög glaðir yfir því að fá nú
að vera saman í nokkra daga
og Símon hljóp heim til sín til
þess að fara að sofa.
Hann var snemma á fótum
næsta morgun. Föðurafi hans
fór að hlæja þegar hann kom
svefndrukkinn inn í eldhúsið
og bað um morgunmat.
- Ertu ekki allt of snemma
á fótum, Símon. Það lítur ekki
út fyrir að þú sért vaknaður
enn þá. Þú ættir að þvo þér í
framan úr köldu vatni.
- Æ, alltaf þarf maður að
byrja á því að þvo sér, hugs-
aði Símon. En það gæti þó
verið að hann slyppi við það
þegar hann væri kominn til
hirðanna því honum fannst
þeir alltaf vera með ryk fram-
an í sér. Hann flýtti sér þó að
þvo sér, borðaði dálítið brauð
og drakk með nýja geita-
mjólk. Svo var hann tilbúinn.
- Jæja, þá fer ég! kallaði
hann.
- Símon! kallaði móðir
hans.
- Já, hvað er að?
- Mundu eftir að taka með
hlýju skikkjuna þína. Það er
kalt þarna á nóttunni.
- Já, það sagði Sílas frændi
líka. - Takk, mamma. Svo
var hann rokinn.
Jónas var ferðbúinn og beið
eftir honum þegar hann kom
hlaupandi fyrir hornið á mjóu
götunni
- Jæja, svo þú ert þá tilbú-
inn að leggja af stað. Það er
gott að þú mundir eftir
skikkjunni.
- Það var mamma sem
mundi eftir henni, sagði Sím-
on. - Ég hlakka svo mikið til.
Er Sílas frændi ekki hérna?
- Þá leggjum við af stað,
drengir, heyrðist frændinn
segja augnabliki síðar.
Þetta var langur og erfiður
dagur og Símon var glaður
yfir því að hann skyldi geta
vafið um sig skikkjunni þegar
hann lagðist til svefns við
varðeldinn um kvöldið. Um
nóttina stóðu hirðarnir á vakt
til skiptist.
Þannig gekk þetta í nokkra
daga og .þótt Símoni þætti
gaman að vera með Jónasi
fannst honum dvölin þarna
smám saman verða dálítið til-
breytingarlaus.
Kvöld eitt var hann að því
kominn að biðja um leyfi til
þess að fá að skjótast heim en
svo fór hann að hugsa um að
hann gæti vel beðið til morg-
uns. Hann vafði því um sig
skikkjunni og fór að sofa.
Nokkrum tímum seinna
vaknaði hann við undarlegt
hljóð. Einhver var að
syngja... og einhver lék á
hörpu... Mig hlýtur að vera
að dreyma! sagði hann lágt
við sjálfan sig og velti sér á
hina hliðina.
Nei, en hve bjart er orðið.
Svo heyrði hann einhvern
kalla og þá glaðvaknaði hann.
Síðan leit hann í kringum sig.
Allt 1 einu starði hann stórum
augum. Fyrir framan hann
stóð stór engill og sagði:
- Verið óhræddir, því sjá, ég
boða yður mikinn fögnuð...
Já, það var engill og svo komu
fleiri.
- Ég held mig sé að dreyma,
sagði Símon við sjálfan sig.
- Nei. Þig er ekki að
dreyma. Þú ert vakandi, var
allt í einu sagt við hliðina á
honum.
Símon leit til hliðar og sá
engil á stærð við sig. Þá stökk
hann á fætur og sagði frá sér
numinn: - Hvað... hvað
heitirðu?
- Ég heiti Símon því ég er
engillinn þinn. Þú sérð mig
ekki á daginn en hér í þessu
himneska ljósi geturðu það.
Og nú ætla ég að segja þér
tíðindi. Veistu að sonur Guðs
er fæddur í Betlehem? Það er
ástæðan til þess að við erum
komnir hingað. Við vildum
segja ykkur frá því.
- Sonur Guðs. Áttu við
Messías?
- Já, Jesús fæddist í Betle-
hem í nótt.
Söngurinn og hljóðfæra-
slátturinn varð nú hærri og
fegurri en áður. Símon leit af
englinum sínum og á ljóm-
andi englaskarann sem lyftist
og seig fyrir augum hans.
Þetta var stórkostleg sjón.
Hann gat ekki gert sér grein
fyrir því hve lengi hún stóð
en allt 1 einu voru þeir horfn-
ir og á ný varð myrkur og
þögn í haganum. Várðeldur-
inn einn gaf frá sér birtu.
Kindurnar horfðu enn til
himins eins og þær biðu eftir
því að englarnir birtust aftur.
- Förum til Betlehem! sagði
loks einn hirðanna. Svo lögðu
þeir allir af stað. - Það verða
nógu margir englar eftir til
þess að sitja yfir kindunum,
hugsaði Símon.
- Veit nokkur hver á von á
barni í Betlehem? spurði nú
einhver. - Sílas, þú ert frá
Betlehem. Veist þú það ekki?
- Nei, ég þekki enga. Það
hlýtur að vera ein af konun-
um sem eru á ferð og hafa þar
viðdvöl, svaraði Sílas frændi.
- Þá býr hún ábyggilega hjá
afa í gistihúsinu, hrópaði
Símon.
- Sérðu stóru stjörnuna
þarna! sagði Jónas allt í einu
og benti til himins. - Hún er
beint yfir borginni,
- Hún hlýtur að vera stjarn-
an hans, sagði þá einn hirð-
anna. - Sonur Guðs er þá
fæddur í Betlehem. •
- Þá er það komið fram sem
í ritningunni stendur, sagði
Sílas frændi lágri röddu.
Þeir komu inn í borgina.
Stjarnan skein skært á himn-
_____________Jólasaga
inum eins og hún vildi vísa
þeim veginn og svo sáu þeir
hana beint fyrir ofan gistihús-
ið.
Símon hljóp inn til afa síns
og spurði:
- Hvar hefur fæðst lítið
barn?
- í fjárhúsinu, svaraði af-
inn. - Það var ekkert rúm
handa þeim hér inni. Það
voru svo margir gestir fyrir
að það var ekki hægt að hýsa
fleiri.
- í fjárhúsinu! Símon leit
reiðilega á afa sinn. Það gat
ekki verið að Messías væri
fæddur í fjárhúsinu.
- Jú, það er rétt. Líttu bara
þar inn. En hvernig stendur
á því að þú veist að hér hefur
fæðst barn í nótt? Varstu ekki
úti í haga með hirðunum?
- Englarnir sögðu okkur
það! hrópaði Símon um leið
og hann hljóp út 1 fjárhúsið
með alla hirðana á eftir sér.
Þeir urðu glaðir þegar þeim
var sagt að barnið væri í íjár-
húsinu því þeir þekktu svo
vel til í því.
- Englarnir? sagði afi lágt
við sjálfan sig.
- Það er einkénnilegt... er
pilturinn hefur alltaf haf'
mikið hugmyndaflug. En þac
er víst best að fara að hug;
að verkunum. Þau eru mörg
- Sjáið! Stjarnan er bein
fyrir ofan okkur! sagði Jóna:
hrifinn þegar hann gekk inn
hlýtt en hálfdimmt íjárhúsið.
Þar sat kona með barnið sitt
- Hvað viljið þið? spurð
maðurinn við hlið hennai
undrandi þegar hann sá
mennina. Sílas frændi fitlaði
dálítið vandræðalega við
skikkjukragann sinn. - Við
erum hér af því englar Guðs
sögðu okkur frá því úti 1 hag-
anum að... að sonur Guðs
væri fæddur hér... svo...
svo við vildum koma til að
tilbiðja hann, sagði þessi stóri
og sterki maður snortinn og
féll á kné fram í heyið á mold-
argóflinu.
Hinir hirðarnir krupu nú
einnig á kné og vegsömuðu
Guð af því þeir sáu nú að það
sem englarnir höfðu sagt var
satt. Litli drengurinn, sem
hvíldi í fangi móður sinnar,
var sá Messías sem spámenn-
irnir höfðu talað um fyrir
mörgum öldum og nú var
hann fæddur.
- Þetta var góð saga, sagði
Tómas þegar móðir hans
hafði lokið frásögninni. - Það
hefði verið gaman að vera
Símon og fá að sjá þetta allt.
- Það er ekki nauðsynlegt,
sagði faðir hans sem hafði
líka hlustað á. - Við eigum
bara að gera eins og hirðarnir
- vera hljóðlátir og vegsama
Guð fyrir að hann skyldi
senda son sinn til mannanna
svo við gætum haldið jól á
jörðinni.
Því gleðjumst allir, góðir
menn,
og göngum þangað allir
senn,
þá jólagjöf, Guðs son, að
sjá,
er sauða hirðar gleðjast
hjá.
Þýð. ASG
FLUGMÁLASTJÓRN
Ritstjóri orðabókar
Nefnd, sem samgönguráðherra hefur skipað til þess
að undirbúa útgáfu nýyrðasafns úr flugmáli, óskar
að ráða ritstjóra til að starfa með nefndinni að þessu
verkefni. Gert er ráð fyrir að verkið taki a.m.k. tvö
ár. Ritstjóri verður ráðinn frá 1. febrúar 1988.
Umsækjendur um starfið þurfa að hafa góða háskóla-
menntun í málfræði, vera sérstaklega vel að sér í
íslensku og ensku og hafa reynslu af orðabókarstörf-
um og tölvuvinnslu.
Skriflegar umsóknir ásamt greinargerð um menntun
og starfsferil þurfa að berast flugmálastjóra fyrir 1.
janúar 1988.
Nánar upplýsingar veitir Pétur Einarsson flugmála-
stjóri.
HAFNARFJARÐARJARLINN
FINARS SAGA ÞORGILSSONAR
Ásgeir Jakobsson
HAFNARFJARÐARJARLINN er ævisaga Einars Þorgilssonar
og segir frá foreldrum Einars og æsku hans í þurrabúð í
Garðahverfi, og síðan frá Einari sem formanni og útvegs-
bónda á árabátatímanum, kútteraútgerðarmanni á kúttera-
tímanum og útgerðarmanni fyrsta íslenzka togarans.
HAFNARFJARÐARJARLINN er 100 ára út'gerdarsaga Einars
Þorgilssonar og þess fyrirtækis, sem lifði eftir hans dag og
er elzta starfandi útgerð í landinu, rekin samfellt í heila öld
og byrjuð önnur öldin.
HAFNARFJARÐARJARLINN er 86 ára saga verzlunar
Einars Þorgilssonar, sem er elzta starfandi einkaverzlun í
landinu, og þar er saga frumbýlingsáranna í alinnlendri
verzlun.
HAFNARFJARÐARJARLINN er 100 ára Hafnarfjarðarsaga.
Einar Þorgilsson var einn af „feðrum" bæjarins, ásamt því
að vera stór atvinnurekandi var hann hreppstjóri Garða-
' hrepps þegar hreppnum var skipt. Einar varð sem bæjar-
fulltrúi í flestum þeim nefndum bæjarins, sem lögðu
grunninn að bænum. Einar var 1. jiingmaður Gullbringu-
og Kjósarsýslu um skeið, og flutti fyrstur manna frumvarp
um HafnarQörð sem sér kjördæmi.
HAFNARFJARÐARJARLINN er Cootssaga, fyrsta íslenzka
togarans, sögð eftir heimildum, sem ekki voru áður
kunnar.
HAFNARFJARÐARJARLINN er almenn sjávarútvegssaga í
100 ár, sögð um leið og einkasaga Einars Þorgilssonar.
SKVGGSJÁ
BÓKABÚÐ OUVERS STEINS SF
PRISMA