Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1987, Blaðsíða 36

36
LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1987.
Á heimilinu skammt utan við New York. Á myndinni eru Úlfur og Sigriður og Einar, sonur þeirra. DV-myndir Ólafur Arnarson
hjónin Ulfur Sigurniundsson og Sigríður Pétursdóttir í helgarviðtali
Ólafur Amarson, DV, New York:
Úlfur og kona hans, Sigríður Pét-
ursdóttir, hafa búið sér fallegt
heimili skamimt utan við New York
borg og á dögunum heimsótti DV þau
hjón og átti við þau viðtal.
Að góðum íslenskum sið var fyrst
spurt um uppruna og það er Úlfur
sem hefur orðið: „Faðir minn hét
Sigurmundur Gíslason og var alla tíð
tollvörður og síðar yfirtollvörður.
Hann stjórnaði tollpóststofunni
lengst af. Móðir mín heitir Sæunn
Friðjónsdóttir. Hún er ættuð að norð-
an en kom til Reykjavíkur sem ung
stúlka.
Ég er Reykvíkingur, austurbæing-
ur. Við áttum eiginlega heima í
sveitinni, þar sem við bjuggum í
Kringlumýrinni. Afi minn átti þar
erfðafestu og þar byggðu hann og
faðir minn hús. Afi átti þá kindur
kýr og hross. Þarna bjuggum við í
nokkurs konar einangrun sem lauk
ekki fyrr en eftir að ég fermdist og
við fluttum á Flókagötuna. Þá höfðu
afi og amma látist og við seldum
húsið í Kringlumýrinni.“
12 ára í bæjarvinnunni
„Á þessum árum var ég í sveit á
sumrin en afi var verkstjóri í bæjar-
vinnunni og þar byrjaði ég að vinna
sem sumarstrákur 12 ára gamall. Ég
var í Laugarnesskólanum. Þá var
menntaskólinn enn sex ár og viö
vorum búin undir að fara í fyrsta
bekk í honum. En þegar röðin var
komin að mínum árgangi þá var
kerfinu breytt og menntaskólinn
gerður að fjörurra ára skóla. Við það
kom svolítið los á mann. Ég fór í
Gagnfræðaskóla Austurbæjar og á-
kvað síðan á öðru ári þar að taka
landspróf. Það hafðist og ég fór í
menntaskólann og útskrifaðist sem
stúdent árið 1954.
Islendingar byggja afkomu sína á viðskiptum við önnur lönd. Fáar
þjóðir erujafhháðar útflutningi. Mætir Islendingar hafa í gegnum tíð-
ina helgað krafta sína íslenskum útflutningsiðnaði bæði hér á landi
og á erlendri grund. Einn þessara manna er Ulíui' Sigurmundsson,
sem um árabil var framkvæmdastjóri Útflutningsmiðstöðvar iðnaðar-
ins en starfar nú sem viðskiptafrilltrúi íslands í New York. Ulfur hefrir
víða komið við á sínum ferli. Hann hefur starfað í Þýskalandi, Bret>
landi og Hollandi, svo eitthvað sé nefrit.

.

V’
■>:

Hjónin Sigríður og Ulfur. A veggjunum eru íslenskar myndir.
Menntaskólaárin eru sérstakur
tími í lífi hvers manns. Þar er mikið
fiör og þar kynnist maður mörgum
og ég á marga góða vini þaðan. Þar
má nefna til dæmis Þorvald S. Þor-
valdsson arkitekt og Svan Sveinsson
lækni. Þeir voru báðir bekkjarbræð-
ur mínir. Ekki má,gleyma að ég hitti
konuna mína í MR en hún var reynd-
ar ári á undan mér í skólanum.
Einnig hitti ég þar gamla félaga úr
Laugafnesskólanum, svo sem Jón
Sigurðsson sem nú er kenndur við
Grundartanga.
Að Joknu stúdentsprófi varð úr að
ég fór í viðskiptafræði. Ég man það
þó að mér hafði þótt svo gaman í tím-
um hjá Ólafi Hanssyni í menntaskól-
anum að ég hélt áfram að sækja tíma
hjá honum í sögu í Háskólanum.
Annars varð seta mín í Háskóla ís-
lands mjög stutt. Ek-ki nema einn'
vetur. Að loknu fyrsta árinu í við-
skiptafræði ákvaö ég að skipta um
og fara alveg yfir í hagfræði. Til þess
að gera það mögulegt flutti ég mig
til Þýskalands. Á þessum árum lá
straumur íslenskra námsmanna til
Þýskalands, ef frá eru talin Norður-
lönd, rétt eins og straumurinn í dag
liggur til Bandaríkjanna."
Með bréf frá Gylfa Þ.
„Ég fór með bréf upp á vasann frá
Gylfa Þ. Gíslasyni prófessor til há-
skólans í Frankfurt sem hann hafði
verið við. Þarna hóf ég nám haustið
1955. Mér fannst sá skóli stór og óper-
sónulegur þannig að ári síðar færði
ég mig til Kílar í Norður-Þýskalandi.
Þar var ákaflega fræg þjóðhagfræði-
deild um þessar mundir. Þar kenndi
einn virtasti hagfræðingur í Þýska-
landi, prófessor Schneider, sem
einnig var aðalkennslubókarhöfund-
ur landsins á þessum tíma.
Á þessum árum voru engin náms-