Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1987, Blaðsíða 46

.50
LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1987.
Helgarpopp
...ég veit varlahvernig ég á að koma orðum jólasveinn, og þá skal ég aldrei framar pína
að þessu. Sko, ég er eiginlega yGr lögaldri. köttinn í blokkinni heima. Tíu fíngur upp til
Ég er alltofgamall til að standa í bréfaskipt- guðs...
um viðþig. Samt... Hvað lestu annars úrskrifdnni?Hvað
Sko, égeríklípu. Fjölskyldan ætlar að heldurðu að égségamall? Veistu, égerof-
gefa mérhelling af plötum íjólagjöf ogheimt- boðslega spéhræddur... Svo er églíka með
ar óskalista. Ég veit bara ekki hvers ég á bólur. Ogstelpumar ískólanum stríða mér...
að óska mér.... svo mér datt íhughvortþú Hjálpaðu mérsamtl
gætir ekki bent mér á bitastætt stöfí? Ertþú Pinn einlægur
ekkd inníþessum málum ? Gerðu það, elsku Áki Ákason
„Goft í skóinn"
tími ekki meiru handa þér, stráksi.
Það eru náttúrlega fleiri sem
kvabba en þú. Bíddu við, hér er
einhver ósómi sem þú mátt gjaman
hafa líka. Þetta er plata með ein-
hveijum kvennabósa að sunnan,
sem mér skilst aö gefi ekki einu
sinni aldraðri frænku sinni jóla-
gjöf. Pörupiltur. Ég þori ekki að
sveija fyrir að hann kunni á hljóð-
færi en hann ku halda lagi. Kvik-
indið er svo sem líka nógu ánægt
með sig; hann kallar sig Johnny
Triumph. Algjör skandall.
Hugsaðu svo rækilega um hvað
ég eyðilegg líf margra vina minna
með því að gefa þér þetta allt. Þeir
fara í hundana í staðinn fyrir þig.
Ég vona samt að þú hressist við
sendinguna þá ama. Ekki veitir af.
Og farðu svo í hreina sokka.“
Jólasveinninn
(einn af níu)
P.S,
„Ég hef ekki hugmynd um hvað
þú ert gamall og bólur em þitt prí-
vatmál. Satt best að segja get ég
ekki lesið annað úr skrifönni en
þú sért tossi í skóla. Hvað heldur
þú annars að ég sé, hálfviti?"
Sama
Sveinn svarar:
„Hættu, hættu, í guðanna bæn-
um, hættu. Hvað heldur þú að ég
sé eiginlega, Unglingaráðgjöfin?
Fjárveitinganefnd Alþingis? Ég er
jólasveinninn og hlusta ekki á
svona helv. röfl.”
Andvarp: „Fyrirgefðu æsinginn,
rýjan mín. Ég er strekktur þessa
dagana. Ekkert grín aö láta rexa í
sér heilu vikumar. Þú ert greini-
lega í vanda staddur; í erfiðu máli,
krísu, á bömmer og enginn snjór
úti heldur. En þú er nú líkast til
orðinn of gamall til að standa í
spjókallagerð og slíku, er það ekki?
Veistu, ég er barasta í erflðum
málum líka. Ekki nóg með að það
sé heimtað af mér allt frá kubba-
húsum upp í Þjóðarbókhlöðu
heldur stóð ég til skamms tíma í
ökkladjúpum skafli af plötum og
bókum. Og í bræði minni sópaði
ég því öllu saman og gróf í jörðu
fram yfir næstu páska, ásamt
megninu af þorramatnum. Alveg
hreina satt.“
Jólatilboð...
Hlátur; „hohohooooooo. Létt grín
hjá mér. Auðvitað henti ég ekki
öllu, stúfur litli. Ég hélt smávegis
eftir og ætlaði, satt best að segja,
að gefa það vinum mínum úti á
landsbyggðinni. Klíka, skilurðu.
En ég kenni svo óskaplega í bijósti
um þig að svei mér ef ég gef þér
ekki nokkrar plötur til að létta ok-
inu af sálu þinni. Þá sleppa foreldr-
ar þínir við að gefa þér þetta
smáræði og geta óhikað snúið sér
að alvöru jólagjöfum. Ég mæU sér-
staklega með í ár vandaðri hljóm-
flutningssamstæðu frá Austur-
löndum fjær. Fjarstýrðri.. “
Hlé, auglýsingar.
Dísætir
sjarmörar
„Jæja, skamið, best ég láti þig fá
uppskriftina að brjóstbirtunni
þeirri ama. Ég nenni ekki að hafa
fyrir því að koma þér á óvart eins
og komið er fyrir þér. Ég skeUi
spólu með til að það hringU ekki í
pakkanum. Henni var hálfpartinn
troðið inn á mig hvort eð var. Ég
ætlaði hana reyndar miðaldra
kaupakonu austur á fjörðum.
Veistu, hún gengur til vinnu sinnar
í ljósbleikum kjól og svörtum
gammosíum! Heldurðu að það sé
múndering?
Nema hvað, mér sýnist standa á
henni Snarl eitthvað. Blessaður
eigðu hana svo ég geti gefið aum-
ingja konunni eitthvað almemúlegt
að vera í dagsdaglega. Mér skUst
að það sé fullt af frægum hljóm-
sveitum á þessu og heUingur af
vinsælum lögum.“ Les: „16 eyrna-
hlífapúðar, Yesminis pestis, Balli
og blómálfamir, Qtzjí Qtzjí Qtzjí,
Mosi frændi og miklu fleiri. Svo
selja sveitamenn einnig afurðir
sínar þama. Ég held að einhveijir
sem kalla sig Sykurmola hafi kom-
ið fram nýlega á dansleik í Kjósinni
og slegið í gegn hjá stúlkunum.
Sei, sei, já.“
Úti í eyjum
„Hafðu svo aUavega þijár, fjórar
ekta vínUplötur. Það em tveir dæg-
urlagasöngvarar af höfuðborgar-
svæðinu sem hafa átt fremur erfitt
uppdráttar. Ég á nýjustu plötumar
þeirra áritaðar, eins og títt er irni
listamenn sem hafa ekkert betra
að gera en skrifa á umslög. Mér
skUst að annar þeirra heiti Magnús
og held að hinn heití Ásmundur,
eða Ásbjöm. Eitthvað svoleiðis. Ég
man ekki hin eiginlegu listamanns-
nöfn í augnabhkinu.
Elsku bestí drengurinn minn;
taktu svo við tveim glænýjum plöt-
um með heimsþekktum söngvur-
um og hljóðfæraleikurum. Eg sé
ekki betur en það sé skrifað Sog-
blettir og Bleiku bastamir á
umslögin. Ég er samt ekki viss.
Hvað um það, ég las í blaði um
daginn að þetta væri trúarleg tón-
Ust og mjög jólaleg. Mér dettur
auðvitað ekki í hug að spUa þetta
sjálfur því ég tek ekkert fram yfir
það sem spilað er í útvarpinu. Það
er minn heimavöUur. En kunningi
minn, sem býr í Færeyjum, sagði
mér að þessir kórdrengir hefðu
haldið tónieika þar á yfirreið sinni
um Evrópu nýverið. Eyjaskeggjar
vom vist alveg vitlausir í þetta.“
♦
Heimtur
úr helju
Annað andvarp: „Ég held að ég