Dagblaðið Vísir - DV - 27.08.1988, Blaðsíða 46

62
LAUGARDAGUR 27. ÁGÚST 1988.
.nnrr TOftrnt. ijin .iíTTnAonADí!»A
Lífestm
Grísku eyjamar:
Uppspretta
goðsagna
Eyjarnar voru Forn-grikkjum
endalaus uppspretta goðsagna en í
dag eru þær ævintýraheimur ferða-
manna. Eyjarnar í Eyjahafinu teljast
alls vera 1.425 talsins og eru þær um
1/5 hluti ríkisins. Aðeins 166 eyjar
eru í byggð og sums staðar er íjöldi
húsdýra meiri en mannfólks. Sumar
eyjamar eru gróðursælar, aðrar lítið
annað en berir klettarnir. Strend-
umar eru yfirleitt klettóttar en inn
á milli leynast fallegar víkur með
sandströndum sem lokka til sín sól-
dýrkendur.
Þrjú þúsund sólskinsstundir
Þrátt fyrir sívaxandi mengun í
Miðjarðarhafinu er Eyjahafið frem-
ur hreint vegna þess að mikhr vindar
_ geta blásið yfir hafið og róta upp
’ sjónum. Póseidon getur stundum
komist í mikinn ham og sópaö sjón-
um upp klettana. Á hverju sumri,
yfirleitt í ágústmánuði, gengur •yflr
eyjamar sterkur vindur sem kallast
meltémi. Þrátt fyrir það er verðurfar
á eyjunum jafngott og betra en á
öðmm stöðum í Suður-Evrópu. Eyja-
skeggjar stæra sig af því að sólskins-
stundirnar séu ekki færri en 3.000 á
ári.
Friður og ró
Eyjamar eru yfirleitt yndislega
friðsælar og rólegar. Ys og þys nú-
tímans þekkist ekki og lífið gengur
sama ganginn og það gerði fyrir tvö
þúsund árum. Nútíminn hefur náð
tangarhaldi á nokkrum eyjum og þar
eru strendur og hafnir sniönar fyrir
nútímaferðaiönað en flestar eru enn
að mestu ósnortnar. Bílaumferð er
lítil sem engin og yfirleitt er umferð
um ferðamannastaði bönnuð síðdeg-
is og á nóttunni. Nýtísku skemmti-
staðir, eins og diskótek, koma eins
og skrattinn úr sauðarleggnum því
þeir eru yfirleitt úr takti við mannlíf-
ið.
Hlýlegt viðmót
Alls staðar mætir manni bamsleg
gleði og hamingja innfæddra. Þeir
eru opinskáir og broshýrir án þess
að vera uppáþrengjandi. Það er aðal-
lega á stærstu ferðamannastöðun-
um, sem em fáir, sem maður finnur
fyrir ágangi sölumanna. Eyjabúar
viðhalda enn ósvikinni gestrisni í
garð útlendinga, gestrisni sem víðast
hvar hefur fjarað út.
Fæðingar, brúðkaup, greftranir og
aðrar kirkjulegar athafnir eru aðal-
hátíðir eyjabúa eins og þær hafa ver-
ið frá aldaöðli. Svartklæddir prestar,
ríðandi á ösnum, eru ekki óalgeng
sjón og sama er að segja um fiski-
mennina sem sitja flötum beinum á
bryggjunni við netaviðgerðir.
Bömin eru falleg og vel uppalin. Á

Frá Santoríni og ekki er
uppgangan fýsileg.
hátíöisdögum sjást þau prúðbúin í
fylgd foreldra sinna, stelpur í
blúndukjólum og strákar í stutt-
buxum. Kynslóðabil þekkist ekki, afi
og amma sitja á veitingahúsunum
með börnum og barnabörnum.
Hins vegar er kynjamunurinn mik-
ill og áberandi, kvenfrelsi er óþekkt
hugtak hér. Allan daginn sitja gömlu
mennirnir á kaffihúsum eða bekkj-
um við höfnina og spjalla saman um
Ferðir
Santoríni er þverhnípt i sjó niöur og annaðhvort verður að feta einstigið á
asna eða ferðast með kláf.
landsins gagn og nauðsynjar. Kon-
umar eyða deginum á mörkuðunum
við innkaup, hirða húsið og eltast við
börnin.
Á kvöldin koma bátarnir inn með
ungu mennina sem taka tal við þá
eldri á veitingahúsunum. Karlarnir
drekka ouzo eða retzína, deila um
stjómmál eða dansa hver við annan.
Upp með þröngum húsasundunum
sitja eiginkonurnar á íbúðatröppun-
um og hekla fallega dúka eða slúðra
hver við aðra.
Þegar ferjan kemur frá megin-
landinu er ekki óalgengt að karlar
og konur leggi vinnu sína frá sér og
GRIKKLAND
Stækkað
svæði
TYRK-
LAND
Krít
CT
KIKLADES-
EYJARNAR
í Eyjahafinu
EYJAHAFIÐ
GRIKKLAND
Aþena
Kéa
Kíþnos
fiérifos
Sífnos
Milos
Andros
Tínos
Síros Mykonos
Delos
Kíklades
Paros Náxos
KRÍTA RHA FIÐ
25 I Austur
Folégandros
Santoríni
(Þíra)
Anáfí
hópist niður að höfn. Þá er líf í tusk-
unum, hróp og köll, þegar fólk, öku-
tæki og húsdýr fara í og úr ferjunni.
Annaðhvort er verið að kveðja eða
fagna, ýmist er hlegið eða grátið og
mikið faðmast og kysst.
Koriurnar þyrpast að feröamönn-
unum og bjóða þeim gistingu á heim-
ilum, auðvitað á besta verðinu á
hreinasta heimilinu. Þrátt fyrir að
ferðamannaiðnaðurinn teygi anga,
sína yfir eyjarnar er ennþá hægt að
komast í snertingu við auðar strend-
ur og óspillt, hjartahlýtt fólk.
Eyjahringurfnn
Eyjahringurinn, eða Kíklades, eins
og hann kallast á frummmálinu, er
eyjaklasi sem hggur út frá megin-
landinu. Hringurinn dregur nafn sitt
af því að nokkrar eyjar liggja í hring
um höfuðeyjuna, Delos. Forn-grikkir
töldu að Delos væri fæðingarstaður
Apollons. Þess vegna varö þessi litla
eyja heilög og þangað komu valds-
menn, hershöfðingjar og stríðsmenn
í pílagrímsfór. Til Kíklades-klasans
teljast margar þekktustu eyjar Eyja-
hafsins.
Naflinn er á Delos
Delos er stundum kölluð Pompeji
Grikklands vegna fomminja sinna.
Rústir, unnar úr marmara frá eynni
Naxos, taka á móti manni strax viö
landgöngu. Hér eru ljónin fimm,
reyndar eru aðeins tvö fullkláruð, í
viðbragösstöðu með ginin opin. Ljón-
in voru höggvin í marmara á 7. öld
fyrir Krist. í rúm 2.500 ár gættu ljón-
in fallegrar svanatjarnar sem nú er
hörfm.
Mósaikgólfið í leikhúsinu, sem
reist var á 3. öld f. Kr. og ætlað 5.500
áhorfendum, vekur enn aðdáun
ferðamanna. Best varðveitta mósaik-
gólfið á eynni er myndin af vínguðn-
um Díónýsosi ásamt fylgisveinum
sínum á gleðistundu.
Míkonos er gleðieyja
Rétt við Delos er gleðieyjan Míkon-
os. Hér ægir öllu saman innan um
frumstæðu fiskimennina, skútufólki,
þotuliðinu, nektardýrkendum, lista-
mönnum, bakpokafólki og ungum
hjónum í brúðkaupsferð. Eyjan er
ein sú vinsælasta í Kíklades-klasan-
um vegna fallegu hafnarinnar,
Þröngu hvítu húsasundin eru einkennandi fyrir eyjarnar. öll húsin eru hvit-
kölkuð en blátt er notað á hurðir og glugga.