Þjóðviljinn - 24.12.1949, Blaðsíða 14

Þjóðviljinn - 24.12.1949, Blaðsíða 14
ÞJÓÐVILJINN 14 'S.!TU.tu V SðGUKAFLI eftir Jóharwes úr Kötlum lólin 1949 1. Mannlífið er undarlegt. Einna helzt minnuin við á maura, ýmist eina sér eða heil bú, og þessir maurar tifa fram og aftur um kúlu eina sem snýst og þdytist áfram í loftinu. Enginn ræður þarna sínum næturstað. Allt er órjúfanlegu lögmáli háð, jafnt kúlan sem maurarnir, það er ekki til sá kraftur að hann geti hnikað pöddufæti .um eina hársbreidd út af þeirri línu sem honum er ætlað að ganga. Og svo þykjumst við vera frjálsir íslend- ingar á leÍS’til Ameríku. Ekki er það þó okkar vilji að nú er hin sígræna eyjá Melkorku Mýrkjartansdóttur, hinzta landsýn álfu vorrar, horfin bak við jarðbunguna — við hefðum aldrei gamla Frón yfirgefið ef við hefðum ekki mátt til. Ef við hefðum ekki búið við veruleika sem alltaf sijcrist upp í ljótan draum. Ef við nefðuin ckki átt fagran draum sem okkur langaði til að breyta í vcrulcika. Við erum öll svoddan börn. Okkúr lang- ar svo til að verða stór. Og nú siglir maður eins og hvcrt annað smákvikindi af eystri helmingi hnattarins yfir á þann vestri, rakleitt, rekinn áfram — rekinn áfram af hverju? Og aftur opið haf hvert sem Iitið er. Báknið sem hór er á ferð er einna líkast feiknalangri höll, engum óvitlausum sveitamanni hcfði getað dottið í hug að slík gnoð flyti um sæ. Skipið heitir Sáttmálsörkin og fer vel á því. Elundruð mannlegra hjartna slá hór innanborðs og guðs tíu boðorð eru geymd í þeim öllum. Geymd til þess að brjóta þau og iðrast síðan. Því hvað cr maðurinn án iðrunar? hugsaði ungur prcst- lingur úr sunnanhópnum þar sem hann stóð alskeggjaður á þilfarinu og rcnndi brúnum augum sínum út yfir hafið. Að §kríða. iðrandi að fótum vor? himneska föður, láta hana stappa ofan á sig í bræði, kremja sig og merja jxingað til mað- ur verður ein logandi und, brölta síðan skjálfandi á fætur og þakka hina undúfsamlegu náð hans að senda mann ekki beint til helvítis strax í dag — hvað cr sælla en Javilík stund? Þcssi prestlingur hót Olafur Ólafsson prests Ólafssonar prófasts Ólafssonar biskups. Skcgg hans var jarpt og ein- kennilega mikið af svo ungum manni að vera, hann hafði látið það vaxa af því svo höfðu mcð sannindum gert helztu spámenn sáttmálanna beggja, Jjaf a meðal sjalfur lausnarinn. Og í vor, cinn dag þá hann var á gangi austur í Skugga- hverfi, hafði þessi ungi guðsmaðtir allt í einu fengið þá köíl- un af andanum að skella séf vestur um haf með þeim villu- ráfandi sauSum, sem þangað vóru teknir að rása — eða hólt Jsctta fólk kannski að það gati stolizt frá guði og djöflinum með Jjví að fara tii Amcríku? Nei takk, guð kttur ekki að sór hæða, ekki heldur hinn 1 skæði kcppinautur hans, og nú ætlaði þessi fórnfúsi skegg- júði að bjarga því sem bjargað yrði þarna vestur í Gósenland- inu nýja. Og enginn renndi staðfastari augum út yfir hafið cn hann. Með þessu roknaskipi hafði cinnig tekið sór far fólk hóð- an og handan af mcginlandi I vropu og meðal sjálfrar skips- hafnarinnar gat ýmsar kynkvíslir að líta, jafnvel gula menn og svárta. Fór hcldur en ckki að verða skrítið upplitið á sumu ungviðinu Jicgar jxið sá blökkumann cinn í hvítri treyju með gylltum hnöppum á koma lammandi út úr eldhúsinu með skólþfötu í hcndinni. Dalabörnin íslenzku stóðu á öndinni af undrun og gcig að sjá þessa þeldökku vcru ganga Jjarna ljóslifandi eftir þilfarinu — Jjað var eins og snögg hitabylgja handan úr ósýnilegum frumskógi færi um Jjau öll. Elann ér eins og kolsvartur púki, hvíslaði Nonni að Sigga Guddusyni. i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.