Þjóðviljinn - 24.12.1949, Blaðsíða 24

Þ JÓÐ VIL JINN
Jólin 1949
24
SvipaS þessu er landiS viSast
hvar austan Blöndu og nordan
Hofsjökuls: háslétta meff ávöl- \
um sandöldum, flestum lágum.
— Myndin er frá vesturbakka
Jökulsár vestari, séff upp meff
ánni.
miklu meistara: — Nei, það held ég ekki. Á borðið hcima
hafði ég raðað öllu því cr ég kom ekki í bakpokann og var
svo um samið að Haraldur tæki það, — og Haraldur Sigurðs-
son var ekki að fæðast í gær. En óhugnanin hvarf ekki úr
taugunum, svo ég hélt áfram að spyrja, nú um einstaka
hluti'.... — Tókstu pottinn? — Pottinn? nei, ég tók eng-
ari pótt. Helv. potturinn hefur orðið eftir heima! Vafalaust
höfum við báðir samtímis séð sjálfa okkur í anda, húkandi
í hröllköldu tjaldi uppi á öræfum, nagandi hrátt saltkjöt og
drekkandi ískalt jökulvatn í kaffis stað. Eg fyrir mitt leyti
fy.lltist slíkri meðaumkvun með sjálfum mér við þcssa hug-
sýn áð ég gat ekki orða bundizt og formælti bæði Haraldi
og pottinum. Og nú var Hvcragerði að baki svo ekki var
hægt að fá pott þar! Æ, skelfing var Elveragerði fúll stað-
ur þcnna morgunn. Og svo héldu samfcrðamennirnir áfram
að hlæja. Svona getur maður orðið einmana í lífinu. Þcir ættu
bara að eiga von á því sjálfir að slíta í sig hrátt saltkjöt í
kvöld!
En óðar cn varir erum við komnir að Brúará, násctar mín-
ir farnir að bollaleggja hvar þcir muni liafa sökkt jóni Ger-
rekssyni í pokanum. Já, það var nú í þann tíð, er íslendingar
beýgðu sig ekki í duftið fyrir hverjum valdskrýddum er-
leridum yfirgangsmanni, þótt þeir gengju sjálfir á kúskinns-
skóm.... Og hérna handan í ásnum cr svið harmleiksins,
scm Þorsteinn Erlingsson gcrði að yndislegasta ævintýri í ís-
lenzkum ljóðiim:
Nú máttu hægt um heiminn líffa,
svo hverju brjósti verði rótt,
og svæfa allt við barminn blíða,
þú bjarta heiða júlínótt.
Þau tvö sem alein ætla að vaka,
þér einni gefa traustið sitt,
þau má ei neitt til morguns sáka
við mjúka vinarskautið þitt.
Þar sjá þau dýrðarsali þina,
unz sólin upp að morgni rís,
serri gefa alla æfi sína
fyrir eina nótt í paradís.
*
— Aldrei er sumarið jafn dásamlegt og einmitt þegar það
er nýliðið og ilmur þess og minning enn ferskur....
Ferskeytlusfríð • "
Örfoka melarnir ofan við Gullfoss. Byggðin að baki.
Eg hef tekið gleði tnína aftur, farinn að hlusta á kveðskap-
inn.
Eg er aðeins undir náð,
eins og verður skýrt í sögum;
hér er Einar æðsta ráð,
eftir guðs og manna lögum.