Þjóðviljinn - 24.12.1967, Blaðsíða 42

nafn Sigríðar, móður Þorsteins prests, Einarsdóttur frá Héðins-
höfða. Hún kemur enn við sögu. Sigurður yngstur braðranna
gerðist fyrst aðstoðarprestur séra Þorvaldar Stefánssonai á Hofi
í Vopnafirði 1724. Þá fékk hann Skeggjastaði og kvæntist Ingi-
björgu (4 ára 1703) Jakobsdóttur prests á Kálfafellsstað Bjarna-
sonar, prests í Þingmúla og skálds Gissurarsonar. Það orðspor
hefur farið af Sigurði presti, að hann hafi verið hagmæltur og
skemmtinn. En það varð stutt í dvöl þessara prestshjóna á
Skeggjastöðum. Sigurður andaðist 1731. Þau eru talin að eiga þá
þrjá drengi. Bessa, sem ber nafn séra Bessa á Sauðanesi, fóstra
Sigurðar, Jakob. heitinn eftir móðurföður sinum Jakobi presti
á Kálfafellsstað. Er þar með Jakob söguskrifari kominn til sög-
unnar. Þriðji bróðirinn hét Runólfur og dó á unga aldri. Eftir
lát Sigurðar prests veit enginn neitt um Ingibjörgu. Þetta er
nafn sem maður stanzar við, komið ofan af 15. öld í ættinni
og ein húsfreyja ber það nú á hinum gömlu ættarslóðum. Móðir
séra Jakobs á Kálfafellsstað og kona Bjarna prests í Þingmúla,
var Ingibjörg Árnadóttir prests í Vallanesi Þorvarðarsonar, en
móðir Árna prests var Ingibjörg Árnadóttir frá Bustafelli,
Brandssonar. En hvaðan sækir Árni á Bustafelli þetta nafn?
Kona hans er Úlfheiður Þorsteinsdóttir sýslumanns Finnbogasoti-
ar, en móðir tJlfheiðar er Sesselja Torfadóttir sýslumanns í Kloia
Sjötti partur bókarinnar inni-
hcldur nokkra útvalda sálma
þess konunglcga spámanns Dav-
íðs. I. Sálmur undir þcssum nót-
um: — Tii vinstri mynd af Dav-
íð konungi, hcldur á hörpunni.
á Landi en móðir Torfa d. 1505, er Ingibjörg Eiriksdóttir á
Skarði á Landi. Hér þrýtur mann, en maður sér samt að Ingi-
björg Eiríksdóttir er afkomandi Ragnhildar, systur Ingibjargar
Eiða-Pálsdóttur, konu Lofts ríka. Árni bóndi sækir langt til
nafngiftanna á börn sín. Sonur hans heitir Eirikur. Það er án
efa Eiríkur á Skarði, faðir Ingibjargar, Kráksson gamla. Ingi-
björg Jakobsdóttir sýnist hafa dáið eigi miklu síðar en séra
Sigurður. Drengirnir fara í fóstur. Systir Ingibjargar var Margrét,
sem átti Ólaf Gislason prest í Odda, siðar biskup í Skálholti. Til
þeirra fer Bessi og getur hans sem bryta í Skálholti. Þar kvæn-
ist hann en afkomendur fáir og búa syðra. Kristin hét dóttir
séra Jakobs. hún var langamma Sigurðar á Mýrum langafa
míns.
Sigríður Ketilsdóttir, er fyrr gat, giftist Stefáni presti Egils-
syni á Hjaltastað. Hann fórst í læk, þar nærri bæ, 1719. Eftir
það gekk hún að eiga Brynjólf prest og skáld Halldórsson á
Kirkjubæ. Virðist hún hafa verið þrekkona. Hún dó 1780, 97 ára
gömul og er í annál Péturs sýslumanns Þorsteinssonar talin
100 ára. Hún dó í Böðvarsdal, barnlaus. Nú virðist það auðsætt
nafni, en fátt er kunnugt af æviferli hans sem var fábrotinn.
að Jakob gengi í fóstur til hennar og hafi alizt upp í Kirkju-
bæ. Séra Brynjólfur fórst i Jökulsárósi 1737, og má þá ætla að
Jakob sé 10—12 ára gamall Sonur séra Brynjólfs, Ólafur, f. um
1712—13, gerðist þá prestur á Kirkjubæ. Hann var hinn mesti
snilldarmaður til handaverka, skrautskrifari og málari, svo sem
enn sýna hans handaverk. Af honum hefur Jakob lært að skrifa.
Hér birtist mynd af einu handriti Jakobs, sálmabók, ritaðri 1756
í Jórvík í Breiðdal. Meðal þeirra sem getur við handritið, er
Ragnheiður Ólafsdóttir, það hygg ég að sé Ragnheiður dóttir
séra Ólafs Brynjólfssonar, en hún var s.k. Erlends prests í Hof-
teigi Guðmundssonar, síðar á Kolfreyjustað og Stöð, d. 1803.
Ragnheiður dó 1816 hjá Brynjólfi bróður sínum i Stöð, sem dó
sama ár. Auðsætt virðist það, að Jakob hafi ritað þessa sálma
handa séra Ólafi sem þá hélt enn Kirkjubæ, d. 1765, og eftir
hann hafi Ragnheiður dóttir hans fengið handritið, enda er
talið að séra Erlendur ætti ýmislegt handrita. Þetta virðist stað-
42 — JÓLABLAÖ