Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Qupperneq 45

45
hlíðarhreppa að Gunnsteinsstöðum 20. apríl 1855. — Geng-
ið var frá stofnun Búnaðarsambands Húnavatnssýslu 14.
desember 1928.
Undir lok þessa tímabils koma svo til framkvæmda sam-
þykktir Búnaðarsambandsins um jarðrækt og húsagerð, og
með þeim er lagður grunnur að stórfelldum búnaðarfram-
kvæmdum síðustu ára.
Búnaðarframkvæmdir fara hægt vaxandi fyrstu 10 árin,
en færast þá mjög í aukana. Unnið var af kappi að hvort
tveggju, túnrækt og engjarækt, en hið síðarnefnda varð hér
verkefni sérstaks félagsskapar, Áveitufélags Þingbúa. Hér
verður ekki hægt að rekja sögu Áveitufélagsins, enda er hér
ekki um innanhrepps fyrirtæki að ræða, því að af 10 jörð-
um, sem land eiga á áveitusvæðinu, eru 3 í Torfalækjar-
hreppi. Hér verður einungis gefið stutt yfirlit.
Á öðrum áratug þessarar aldar hófust umræður um það
meðal Þingbúa, að nauðsynlegt væri að tryggja betur gras-
vöxtinn á hinum fögru engjalöndum þeirra, hinu svokall-
aða Eylendi, en til þess þurftu menn að hafa vald á vatn-
inu, svo að það nýttist jafnar öllu landinu og væri ekki
eins háð árferði. Árið 1918 brást mjög heyfengur af túnum,
vegna stórkostlegs kals. Þetta rak á eftir framkvæmdum um
engjarækt. Tókust nú samtök undir forustu Jóns S. Pálma-
sonar á Þingeyrum og fleiri góðra manna um áveitufram-
kvæmdir, félag er stofnað, sem fékk staðfestingu á samþykkt
sinni 15. des. 1921. Áveituframkvæmdir eru svo gerðar að
mestu árið eftir, og var gjaldskyld landstærð fyrstu árin
rúmlega 433 ha.
Mönnum varð það fljótlega ljóst, að áveituframkvæmd-
irnar komu ekki að fullum notum meðan landið var óræst.
Var þeim málum þegar hreyft á fundi 1925, en af fram-
kvæmdum varð ekki fyrr en löngu síðar, eða 1945, og munu
framræsluskurðir vera rúmlega SSJó þús. rúmmetrar, sam-
kvæmt upplýsingum Halldórs Jónssonar á Leysingjastöðum.
Hér verður ekki gerð tilraun til að meta hagnaðinn af
stiirfum Áveitufélagsins.
Þá er næst að gera sér nokkura grein fyrir túnræktinni