Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Qupperneq 49

49
Ólafslundur.
Skammt fyrir sunnan og ofan túnið á Sveinsstöðum blasir
við augum vegfaranda laglegur skógarreitur. Ber hann nafn-
ið Olafslundur og er kenndur við aðalstofnanda Búnaðar-
félags Sveinsstaðahrepps og fyrsta formann þess, Ólaf Jóns-
son hreppstjóra á Sveinsstöðum. Reitur þessi varð til upp
úr 75 ára afmæli félagsins, en þess var minnzt með veglegu
hófi í skólahúsi hreppsins.
í afmælishófinu stakk félagsstjórnin upp á því, að veitt
yrði nokkurt fé af félagssjóði, annað hvort til skógræktar
eða annars þarflegs fyrirtækis, sem gæti orðið til varanlegr-
ar minningar um félagið og 75 ára afmælið.
Skógræktin varð fyrir valinu. Komu tvö önnur félagssam-
tök til hjálpar: Kvenfélagið og ungmennafélagið. Málið var
þar með orðið almenningseign. Brmaðarfélagið veitti á að-
alfundi 1939 kr. 500.00 framlag í þessu skyni. Kvenfélagið
hét svo fylgi sínu á fundi 5. maí 1940, en þá hét það að
gefa girðingu, sem félagið átti um sameiginlegan „mat-
jurtagarð, sem félagskonur höfðu ákveðið að leggja niður“.
Síðar bauðst ungmennafélagið til að kosta uppsetningu girð-
ingarinnar að öllu gegn íhlutunarrétti um hvar reiturinn
yrði reistur og gaf auk þess síðar eina vírrúllu til girðingar-
innar. Efnt var til almennra samskota í hreppnum og safn-
aðist 165 krónur. Fjárhagsleg hlið málsins var því tryggð.
Formaður félagsins, Jón Kr. Jónsson á Másstöðum, fékk
skógræktarstjóra, Hákon Bjarnason, til þess að gera tillög-
ur um staðarval. Að lokinni athugun benti skógræktarstjóri
„á tvo staði, er honum þótti líklegastir til skóggræðslu, ann-
ar staðurinn var sunnan vert við Brúnkolluhól, rétt sunnan
og ofan við túnið á Sveinsstöðum, hinn staðurinn var sunn-
an við Þrístapa".
Félögin þrjú kusu svo sinn manninn hvert í framkvæmd-
arnefnd. Skyldi hún hafa á hendi allan undirbúning vænt-
anlegs trjáreits, velja staðinn og fá leyfi fyrir honum. Nefnd-
in var þannig skipuð:
Frá Búnaðarfélagi Sveinsstaðahrepps: Jón Kr. Jónsson,
Másstöðum.
4