Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Blaðsíða 79
80
hráproteininu, hlutur glutaminsýru, prolins, leucins, alan-
ins og phenylalanins minnkar lítillega, hlutur annarra
aminósýra er svo til óbreyttur og hlutdeild allra aminósýr-
anna í hráproteininu samanlögð er óbreytt. Þegar ekkert
köfunarefni er borið á, fer tiltölulega stærri hluti af hinu
upptekna köfnunarefni í framleiðslu annarra köfnunar-
efnissambanda en aminósýra, en fer í framleiðslu þessara
köfnunarefnissambanda, þegar köfnunarefni er borið á.
Meðal þessara annarra köfnunarefnissambanda eru kjarna-
sýrurnar, sem hafa merku hlutverki að gegn við protein-
myndunina.
3. Innihald af hráproteini og aminósýrum í þurrefni
reyndist mun meira í Reykhólagrasinu, en í Akureyrargras-
inu. Hins vegar var hlutdeild aminósýranna í hráproteini
lægri í Reykhólagrasinu. Ræddar eru í greininni orsakir
þessa mismunar og ályktað, að aðalorsökin geti verið meira
magn nýtanlegs köfnunarefnis í jarðvegi tilraunarinnar á
Reykhólum vegna meiri rotnunar lífrænna efna.
í lok seinni hluta greinarinnar (2c) er gerður samanburð-
ur á aminósýruinnihaldi grassýnishornanna og fóðurteg-
unda, sem algengar eru í fóðurblöndum. Ályktað er, að
grasmjöl sé, hvað snertir aminósýruinnihald, vel hæft í fóð-
urblöndur handa hænsnum og svínum, ekki síður en maís
og hveitiklíð. Ókleift er að segja fyrir um notagildi gras-
mjöls í fóðurblöndur handa kúm út frá aminósýruinnihaldi
grassins.
Heimildarrit:
1. Larsen, Ivan (1964): Moderne aminosyreanalyse, Dansk
Kemi, 3, 1—8.
2. Morrison, F.B. (1957): Feeds and feeding. 22. ed. Ithaca,
New York, The Morrison Publ. Company.
3. Palmason, F. (1965): Kvælstof og phosphorernæringens
indflydelse pá inholdet af frie og bundne aminosyrer i
kartoffelknolde. Licentiatritgerð. Den kgl. Veterinær og
Landbohöjskole.