Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1969, Qupperneq 52

54
sagt hafa), að hver hafi upp komið innan kirkju á Reykjum,
en biskupinn, herra Oddur Einarsson befalaði Álfi Gísla-
syni títtnefnda kirkju til Reykja aftur að flytja, hvar hún
hefur síðan staðið."
í nóvember 1908 fauk Reykjakirkja í ofviðri. Með stjrbr.
17/7 1909 eru Arnarbælis- og Reykjasóknir sameinaðar og
ákveðið, að ein kirkja skidi vera á Kotströnd fyrir báðar
sóknir.
Á seinni hluta 19. aldar bjó á Reykjum Þóroddur Gissur-
arson. Hans sonur var Ingvar, sá er síðastur bjó á Reykjum.
Kona hans hét Sigríður Sigurðardóttir. Seinni búskaparár
sín, bjuggu þau þar í leiguábúð, unz ríkið keypti jörðina
árið 1930.
Skömmu eftir aldamótin eignaðist Gísli Björnsson, /fædd-
ur á Kröggólfsstöðum), Reykjatorfuna, en til hennar teljast
fimm jarðir: Reykjakot, Reykir, Reykjahjáleiga, Kross og
Vellir.
Árið 1930 beitti Jónas Jónsson, þáverandi ráðherra, sér
fyrir því, að ríkið keypti Reykjatorfuna fyrir 100 þús. kr.,
og verður að telja, að sjaldan hafi ríkið gert svo hagkvæm
jarðarkaup.
I umræðum á Alþingi gerði Jónas Jónsson svofellda grein
fyrir markmiðinu með þessum kaupum: „Þegar Reykjaeign-
in var keypt, samkv. heimild Alþingis, var það fyrst og
fremst til að tryggja ríkinu hinn mikla jarðhita í sambandi
við mikil og góð ræktunarskilyrði, og til mikilla almennra
hagsbóta starfrækja á þessum stað margs konar opinberar
stofnanir.“
Heilsuhœlið á Reykjum.
Frumvarp Jónasar Jónssonar um stofnun hressingarhælis
fyrir berklaveikt fólk, mun fyrst hafa komið fram á Alþingi
1925, en framkvæmdir hófust ekki fyrr en 1930. Þá heimil-
aði Alþingi í fjárlögum að taka allt að 50 þús. kr. lán til
að reisa á Reykjum vinnu- og hressingarhæli fyrir 30 berkla-
veika sjúklinga. Var síðan veitt fé til að reka hælið eftir að