Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Blaðsíða 41

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Blaðsíða 41
milli landbúnaðar og annarra greina hafa breyst landbúnaði i óhag.“ En hverjir hafa þá hirt ágóðann af aukinni framleiðslu, ef ekki bændurnir? Fyrstu bendinguna um lausn gátunnar fékk ég, þegar ég hlustaði á fyrirlestur prófessors D.M. Woodruff frá Missouri- háskóla. Prófessor Woodruff byrjar fyrirlestra sína á spurn- ingunni: „Hver er tilgangurinn með landbúnaði“? Hið hefð- bundna svar, sem við finnum í öllum kennslubókum er „Að framleiða fæði og klæði“, en svar Woodruffs er „Að vinna sólarorku“. Þetta skýrir mikið. Þegar maður þannig er kominn á sporið þarf ekki sérstaka hugsun til að sjá, að þó að aðeins örlítið af sólarorkunni, sem berst til jarðar, sé nýtt, þá er það nær eingöngu í landbúnaði og skógrækt, sem það gerist. Land- búnaðarframleiðsla er orkukrefjandi, en það er í sambandi við orkuna sem við finnum lykil að lausninni á því hvers vegna hin miklu verðmæti, sem skapast hafa í landbúnaði eftir- stríðsáranna, eru horfin bændum. Til að gera sér grein fyrir hvernig tekjurnar tapast land- búnaðinum, og við styðjumst við innsýni Woodruffs, er rétt að byrja á að gera sér grein fyrir hringrásinni í náttúrunni, sem landbúnaðarframleiðslan byggist á. Sérstaklega hringrás köfnunarefnis og kolefnis. I náttúrunni er hringrás þessara efna vel þekkt. Grasið nýtir koltvísýring úr andrúmsloftinu og vatn og nítrat úr jarðvegi (auk annarra næringarefna). Með hjálp þessara ólífrænu efnasambanda mynda jurtirnar þús- undir mismunandi lífrænna efnasambanda. Ef við skoðum þetta út frá varmafræðinni, þá kerfjast þessar efnabreytingar orku, og það gildir almennt um breytingu á ólífrænum í lífrænt efni, og þessa orku vinna jurtir úr sólarljósinu. Orkan er fyrst bundin af klórofíl sameindinni en flyst við fjölda flókinna efnahvarfa yfir til kolhydrata, fitu og próteins, sem plantan er byggð upp af. Kýrin étur grasið og nýtir orku þess til viðhalds og til myndunar eigin framleiðslu. Urgangurinn frá gripunum, sem einnig er lífrænn, verður eftir á jörðinni. Hann er brotinn niður af bakteríum og nýtist sem áburður, og 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.