Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Side 56
námskeiði í garðrækt undir umsjón Jónu Jónsdóttur frá
Sökku í Svarfaðardal. Má vera að þetta hafi haft einhver áhrif
á ákvörðun mína eftir allt kvennmannsleysið á Hólum. Þessi
hugmynd komst nú í framkvæmd og ég og skólafélagi minn
Ingólfur Gunnarsson, síðar bóndi í Miðhúsum og þar á eftir
útsölumaður Tímans og Vikunnar á Akureyri, fengum þarna
sumarvist með samþykki Steingríms Steinþórssonar, skóla-
stjóra á Hólum, hvað varðaði verknámið.
Alvara lífsins og undirbúningur æfistarfsins átti auðvitað
að vera efst á blaði og sjálfsagt hefur svo orðið í reynd, að
minnsta kosti fékk ég, þetta sumar, fræðslu um ýmislegt sem
hefur komið mér vel á löngum búmannsferli. En fræðslan var
ekki einráð. Saman við hana vildu blandast atvik annars eðlis
og á ég í fórum mínum góðar minningar af þeim toga
spunnar. Sumarið mitt í Gróðrarstöðinni var sem sagt ekki
einvörðungu alvöru sumar, og ég held að ég sanni það best
með því að bregða upp mynd af einni annasamri stund á
heyskapardegi. Ég minni á að þarna var margt fólk ungt og
gáskafullt og ég var víst ekki barnanna bestur, en verk mín
vann ég af dugnaði, hlýðni og trúmennsku um það ber eink-
unnabókin mín vitni. Ármann Dalmannsson var þá verkstjóri
hjá Olafi og unnum við mikið undir umsjón hans, einkum
vandasamari störf.
Þegar heyskapur hófst og þurrkur var, komu ungu stúlk-
urnar úr garðræktinni stundum til aðstoðar, og raunar allir,
sem vetlingi gátu valdið, þegar mest lá við og var þá oft glatt á
hjalla við heyskapinn.
Mikið var af grasræktartilraunum á túnum Gróðrarstöðv-
arinnar og fékk ég það hlutverk að slá þær með Ármanni og
vigta af þeim heyið. Við ræddum þá margt saman og þótti
skemmtilegt a.m.k. mér. Reyndar fannst mér það furða að
Ármann skyldi ansa öllu málæðinu sem út flæddi af mínum
vörum, en aldrei sagði hann mér að þegja.
Vinnunni var þannig hagað að Ármann sló reitina, en ég
rakaði saman heyinu og lét það á netstúf. Síðan kipruðum við
saman netið, kræktum króknum á reislunni í gegnum hanka á
því, stungum priki í gegnum hringinn á henni, hófum þetta á
58