Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1985, Qupperneq 88

mörgu leyti hefur sigið á ógæfuhliðina hin síðari ár. Eitt
brýnasta verkefnið í þessa veru er án efa fóðuröflunin sjálf og
þá alveg sérstaklega gæði hennar. Menn gera sér ef til vill ekki
grein fyrir því, sem ég hygg að sé nokkurs konar lögmál í
flestum ef ekki öllum greinum, í landbúnaði að minnsta kosti,
fer saman magn og gæði. Hér verða ekki fram bornar heim-
spekilegar hugleiðingar af hverju þessu er haldið fram, en i
gegnum reynslu starfsins hefur það til dæmis undantekning-
arlítið verið svo að þeir bændur, sem náð hafa árangri til
frambúðar í að ná góðum heyjum, verða síst heylausir og þeir
sem hafa viðvarandi lag á þvf að fá miklar afurðir eftir hvern
einstakling í hjörð sinni, skila góðri vöru og heilbrigðum
gripum. Svo mætti lengi telja — og allt stuðlar þetta að því að
auka nettóarð búanna. Oft var þörf á slíku en nú er það
nauðsyn og í raun lífsspursmál á síðustu og verstu tímum.
Margt fleira mætti nefna, en bæði er að þetta er orðið
allmiklu lengra en ætlað var og svo hitt að æskilegast væri að
hugmyndir að tilraunaverkefnum og öðru framtíðarstarfi hér
komi í sem rikustum mæli frá bændum og öðru áhugasömu
fólki úr fjórðungnum.
90