Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Qupperneq 130

130
ÚR FÓRUM BENEDIKTS FRÁ AUÐNUM
finn að þú segir hvert orð satt; en einmitt þess vegna áttu að breyta til, losna við hin
andadrepandi störf og taka þetta, verða aftur nýr maður. - Eg trúi því aldrei, að þú
verðir nokkurn tíma gamall.“
Jón Gauti Pétursson bóndi, Gautlöndum 9/2 1910:
„Ég segi þér, nærri að segja fyrstum manna, þetta áform mitt. Ég geri það af því,
að hjá þér hefi ég fundið ljósastan skilning á þessum málum, og óblandnastan tilgang
í því að lækna þessi mannfélagsmein - þrátt fyrir alt misskilnings-moldviðri, er óhlut-
vandir menn hafa þyrlað upp í kringum þig. Ég leita hjá þér upplýsinga um fyrst og
fremst hvernig þér geðjast að þessu, og þar næst, ef þú vilt hvetja mig til starfa í þessa
átt, hvaða undirbúning þú telur nauðsýnl., og hvaða hliðum þú ræður mér til að
snúa að.
Þetta eru víðtækar og hálar spurningar er ég ber fram, en ég treysti þér til að svara
þeim eftir beztu samvizku, án tillits til hvort mér falli betur eða ver. Ég hjó á því við
þig í vor sem leið, að mig langaði til að afla mér leiðbeininga um „Statistik“. Hvað
heldur þú um að nota hana meira en gert er til að sýna mönnum ástand mannfélags-
ins?“
Svar frá Benedíkt 22/2 1910:
„Eg efast um að þú getir til fulls getið nærri hver áhrif svona bréf frá æskumanni
hafa á okkur karlana sem eru að dragast aftur úr, og finna að lífið þykist ekki lengur
hafa þeirra þörf. Þeim finnst þá fara að verða ömurlegt í kringum sig. En þegar æsk-
an tekur þá tali, lofar þeim að vera með sér við ráðagerðir og byggingu nýrra hug-
sjónaborga, þá yngjumst við upp og getum þá jafnvel orðið eins ungir og hinir. Ef þú
getur nærri hvílík nautn þetta er, þá geturðu líka nærri hver áhrif bréfin þín höfðu
á mig . . . .“
(Alls er svarið á 12. bls. í qvarto.)
Björn Sigurðsson í Grjótnesi 22/12 1916:
(Minnist bréfs Benedikts til Þorsteins á Daðastöðum.)
„Jeg man ekki að jeg hafi lesið mælskara brjef, en satt var það sem þú sagðir, dá-
lítið hefurðu verið stórorður sumstaðar .... Jeg er alt í einu ósjálfrátt farinn að
minnast á skáldskap; það vildi jeg að skemmra væri á milli okkar . .. .“.
Frá Matthíasi Eggertssyni presti í Grímsey 27/10 1919:
„Vegna (þess) þú ert heima á flestum sviðum mannlegrar þekkingar, leita jeg nú
til þín. í þetta sinn er það kirkjuleg spurning eða sambland af kirkjul. og lögfræði-
legri spurningu sem jeg legg fyrir þig til úrlausnar. Svo er mál með vexti að karl- og
kvennpersóna hjer í ey liafa felt hugi saman og langar til að fá kirkjulega vígslu, en
svo er ástatt með manninn að hann hefur ekki verið fermdur ....