Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1972, Síða 177

HARALDUR SIGURÐSSON
SKRÁ UM VERK HALLDÓRS LAXNESS
á íslenzku og erlendum málum
SkrÁ ÞESSI er tilraun til þess að tína saman á einn stað sem flest af rilum Halldórs
Laxness, frumsömdum og í þýðingum á erlendar tungur. Hún er að stofni gerð eftir
eintökum Landshókasafns, en aukin sem föng voru á eftir öðrum heimildum, og hefur
liöfundurinn sjálfur lagt þar til drjúgan skerf, ekki sízt með bókagjöfum til safnsins.
Eg hef kannað heildarskrár, sem mér voru tiltœkar, um útgáfu bóka með nokkrum
þjóðum, auk hinnar alþjóðlegu skrár um þýðingar: Index Translationum. Sú
bók er gefin út á vegum UNESCO og á að geyma allar þýðingar á flestar tungur
lieims. Eitthvað virðist þó hafa sloppið úr netinu hjá þeim, og enn nœr hún ekki
lengra en til ársloka 1970. Yfirlit þetta gerir því ekki kröfur til þess að vera tœmandi.
Um sumar þýðingarnar var ekki öðrum heimildum til að dreifa en Index Transla-
tionum, og samræmis vegna þótti fara bezt á að gera skrá þessa sem svipaðast úr
garði.
Um þýðingar á smásagnasöfnum skal það tekið fram, að sögurnar eru oftast tekn-
ar úr fleiri en einu af sagnasöfnum höfundarins, t. a. m. úr Fótataki manna eða Sjö
töframönnum, og þótti þá fara bezt á að skipa þeim við hlið þess sagnasafnsins, sem
þœttirnir eru flestir teknir úr. Þegar erlent smásagnasafn ber heiti einnar sögunnar,
er því vísað til sœtis með sagnasafni því, sem hún er tekin úr, án tillits til annarra
sagna. Ungfrúin góða og Húsið fylgir Fótataki manna, en Napóleon Bónaparti og
Pípuleikarinn Sjö töframönnum. Að þessu sinni voru ekki föng á að leita uppi þýð-
ingar í blöðum og tímaritum, og verður það að bíða seinni tíma, enda munu þœr
margar og mjög dreifðar. Þess má þó geta, að Brekkukotsannáll (Létopis khutora
Brekkukot) birtist í óstyttri rússneskri þýðingu í Inostrannaja literatura árið 1958.
Um skrána sjálfa er þess að geta til skýringar, að fremst er aðalheiti bókarinnar
með upphafsstöfum og á eftir fer undirtidll, sé um hann að rœða. Nœst fer strik, og
kemur þá nafn þýðanda, ef bókin er erlend, en á eftir útgáfustaður, útgefandi, útgáfu-
ár og blaðsíðutal.
Þegar haft er í huga, á hve mörgum tungum verk Halldórs Laxness hafa birzt, er
þess ekki að vœnta, að í leturbirgðum íslenzkra prentsmiðja sé að finna öll þau tákn,
er fyrir komuí handriti þessarar skrár. Hefur það því orðið að ráðast, hve langt letur-
föng prenlsmiðjunnar hrukku hverju sinni.
12