Frjáls verslun - 01.08.1976, Blaðsíða 26

Greinar og uiðlöl
IJtflutningur af íslandi:
Landráðastarfsemi?
Grein eftir Leó M. Jónsson, rekstrar-
tæknifræðing
Frá því byrjað var að tala um EFTA eða EBE aðild íslendinga, hafa menn einna helst rætt ’um
hvernig megi hefta gegndarlausan innflutning iðnaðarvara frá þessum löndum. Mótframlag okkar
íslendinga átti að vera sjávarafli, sem minnst unninn, enda hráefni af meiri gæðum en völ var á
annars staðar. Útflutningur iðnaðarvara frá íslandi til þessara ríkja var hinsvegar hálfgert feimn-
ismál sem hafa mátti í flimtingum. Að við ættum einhverja möguleika á því sviði efaðist enginn
um. En viðmót stjórnvalda gagnvart því máli hafa einatt verið lík því uppnámi, sem gamlar pip-
arjúnkur komast í gagnvart klámútstillingum á Strikinu í Köben: Gaman að hugsa til þess, en svei
barasta.
En ef taka má mark af þeim
háttum sem blýantsnagarar
hins opinbera hafa komið á
þessi mál, má telja víst að ekki
verður „meydómur“ stjórn-
valda rofinn af neimmi tilviljun.
# Jaðrar við að
komast á sakaskrá
Hér á íslandi árið 1976 má
heita að útflutningur flokkist
undir landráðastarfsemi ef ekki
smygl. Sú tortryggni og kerfis-
hvippni sem útflytjendur verða
að gera sér að góðu af hálfu
hins opinbera og jaðrar við að
vera allt að því kominn á saka-
skrá, hefur þau áhrif að fram-
leiðendur ættu að hugsa sig um
tvisvar áður en þeir taka fyrsta
skrefið á þeirri braut að flytja
út. Hér skiptir engu máli
hvort markaður er erlendis fyr-
ir vöruna eða ekki. Aðalatriðið
er að menn geri sér ljóst, að
með því að fara að eiga við út-
flutning frá íslandi stofna þeir
sálarheill sinni í hættu.
Hér á eftir verður greint frá
því hvað þessir aðilar eiga eftir
að ganga í gegn um, hyggist
þeir flytja út framleiðsluvörur
sínar.
Hér verður píslargangan
hlutuð sundur þannig að fyrst
er lýst hvað til þarf ef gefa á
erlendum aðila vöru til prófun-
ar.
Siðari liðurinn, og þá munu
menn kallast „ánetjaðir“, sýnir
gang málsins þegar afgreiða
þarf fyrstu pöntunina.
Við ætlumst ekki til að nokk-
ur skilji þetta eða alvöruna á
bak við það, fyrst eftir lestur,
en efist einhver þá er alltaf
hægt að prófa sjálfur.
# Fyrirhöfn fram-
leiðanda
DÆMI:
Þýzkur kaupandi vill fá 300
kg af íslenzkum leir til að
prófa.
íslenzkur framleiðandi þarf:
1. Gera vörureikning í 5 ein-
tökum (Reikningsupphæðin
að sjálfsögðu 0).
2. Fylla út útflutningsskýrslu í
5 riti.
3. Fylla út umsókn um út-
flutningsleyfi (í 5 riti).
4. Búa út vottorð um uppruna
vörunnar, „Certificate of
Origin“.
5. Útfylla EFTA-skírteini og
hafa það tilbúið.
6. Fara með umsókn um út-
flutningsleyfi niður í Við-
skiptaráðuneyti og fá það á-
ritað og samþykkt.
7. Fara til einhvers flutninga-
fyrirtækis, skipa- eða flug-
félags og fá það til að gefa
út óstaðfest farmbréf fyrir
vöruna (Proforma Conosse-
ment).
8. Nú þarf að fara til.tollstjóra-
skrifstofunnar og afhenda og
fá afgreidda eftirtalda papp-
íra:
a) Útflutningsskýrsluna.
b) Fá útgefið og undirritað
EFTA/EBE skirteinið.
c) Afhenda 2 eintök af vöru-
reikningi.
d) Afhenda 2 eintök af
farmbréfi og þegar þú
hefur komið þessu i gegn
liggur leiðin aftur til
flutningafyrirtækisins.
Þar þarf að fá útgefið gilt
farmbréf með því að fram-
24
FV 8 1976