Frjáls verslun - 01.07.1977, Blaðsíða 97

— Hverfum aftur til náttúr-
unnar, öskraði Dóri. Öll þessi
tækni er viðurstyggileg.
— Fyrst var það atóm-
sprengjan og svo allt þetta
plast. Nú er konan mín líka
búin að kaupa þvottavél.
— Það gerir nú ekkert til
með þvottavélina.
— Ekki það? í gamla daga
var það venjan að konan í
næsta húsi kæmi til að þvo.
Og þú hefðir átt að sjá barm-
inn á henni.
í maistofunni:
— Af hverju er aðstoðarfor-
stjórinn svona súr á svipinn?
— Nei, sko, ekki vissi ég að
einkaritarinn minn væri fyrir-
sæta.
— Hann er nýkominn heim
frá Maljorka og veltan tvöfald-
aðist meðan hann var í burtu.
----- • ------
— Af hverju í ósköpunum
ertu að geifla þig svona, mað-
ur?
— Það er bara af því að tát-
an þarna í horninu, þessi lag-
lega, var að brosa til mín.
— Blessaður, láttu ekki
svona. Ég skellti líka upp úr,
þegar ég sá fyrst framan í þig.
------ • -------
— Pabbi getur þú þolað að
glugga í lélegar bækur?
— Ja, því ekki það. Svona
annað slagið.
— Kíktu þá á einkunnabók-
ina mína.
------- • -------
— Það var ekkert að borða,
sagði stýrimaðurinn eftir sjó-
slysið. Við vorum 14 í björg-
unarbátnum í sex vikur. Ég er
sá eini, sem komst lífs af.
— Er það óvenjumiklu þreki
að þakka að þínum dómi?
spurði blaðamaðurinn.
— Nei. Við tókum til við að
éta skóna okkar og það gerði
gæfumuninn að ég nota nr. 48.
------ • ------
I byggingavöruverslun í Ind-
landi.
— Ég þarf að fá 8000 fimm-
tommu nagla. Við erum að
skipta um rúmföt.
------ • ------
í Playboy-klúbbnum:
— Ég hefði ekkert á móti því
að ræða dálítið við kanínustelp-
una þarna.
— Stattu þá upp og veifaðu
gulrótinni.
— Þetta verða bá 2000 krón-
ur, fröken, sagði læknirinn.
— Mér fyndist nú ekki frá-
leitt' að maður fengi einhvern
afslátt. Þú ættir nú að muna að
ég smitaði þessa sjö sjúklinga,
sem eru farnir að ganga til þín.
------ • --------
— Og veistu hvað. Svo kom
nýi fulltrúinn okkar og ætlaði
að taka þéttingsfast utan um
mig. En ég sver að hann komst
ekki langt?
— Er nú ekki kominn tími
til að fára í megrun?
— Jæja, Ágústa. Hvernig fer
maður svo að 'því að lífga við
fólk, sem legið hefur við
drukknun? spurði kennarinn á
námskeiði í hjálp í viðlögium.
— Fyrst manneskjan upp úr
vatninu og svo vatnið upp úr
manneskjunni.
FV 7 1977
97