Frjáls verslun - 01.03.1995, Blaðsíða 17

Gunnþórunn Jónsdóttir. Barátta hennar og Óla heitins í Olís við Landsbankann var ótrúleg — en ábatasöm. Afar
litlu munaði í byrjun ársins 1989 að bankinn tæki völdin í fyrirtækinu og þau misstu það úr höndunum. Þá hefði
milljarðasala Sunds hf. á dögunum ekki farið fram — og þessi fréttaskýring ekki verið skrifuð.
aðan var hins vegar traust og nam um
755 milljónum króna þegar skylming-
arnar við Landsbankann stóðu sem
hæst. Stór hluti eigna OKs var hins
vegar í fasteignum og tækjum, sem
og útistandandi kröfum á viðskipta-
menn. Það voru einmitt þessar út-
istandandi kröfur sem taldar voru of
hátt metnar. En Óli var laginn við að
rukka og semja og náði fyrir vikið
meiru út úr þessari eign en þeir bjart-
sýnustu þorðu að vona.
FRÉTTASKÝRING
JÓN G. HAUKSSON
„MÉR HEFUR VERIÐ KENNT
AD STANDA j SKIL(JM“
Á eldfjörugum og frægum blaða-
mannafundi 2. nóvember 1988, þar
sem eftirminnilega sló í brýnu á milli
Óla og Halls Hallssonar fréttamanns,
sagði Óli hin fleygu orð: „Mér hefur
verið kennt að standa í skilum en biðja
ekki um lán.“ Tæknilega var mjög
17