Frjáls verslun - 01.09.1998, Side 33

STJORNUN
það hvað við konur erum uppteknar af
því að vera bæði vinkonur og viður-
kenndar og elskaðar af vinnufélögun-
um. Við erum hræddar við að standa
með okkur sjálfum og bíðum eftir að
aðrir standi með okkur,” segir hún til
útskýringar.
HLÝJA OG STUÐNINGUR Á
KVENNAVINNUSTÖÐUM
Vissulega er dálítið sérstakt að
starfa á vinnustað þar sem eru ein-
göngu eða nær eingöngu konur starf-
andi og Þórkatla segir að menningin á
slíkum vinnustöð-
um sé mun „félags-
legri” en á vinnu-
stöðum þar sem
karlar eru í meiri-
hluta. Hún segir
að á kvennavinnu-
stöðum sé oft á
tíðum mikil hlýja
og stuðningur,
konurnar fýlgist
betur með lífi
hver annarrar
en karlar. Þær
spyija meira um
einkalífið, sýna
meiri áhuga og
leggja sig
meira fram við
að kynnast
hver annarri
en karlarnir.
Þetta segir
Þórkatla að sé
ótvíræður
kostur. Vinnu-
mórallinn sé hlýr og náinn og það sé
ómetanlegt. Um leið verði mörkin
milli vinnu og einkalífs mun ógreini-
legri en hjá körlum.
- Hvaða kosti hafa konur sem
stjórnendur umfram karla?
„Eg held að konur hafi meiri hæfi-
leika til að skynja þarfir annarra en
karlar. Við konur þjálfum mikið þenn-
an hæfileika þegar við ölumst upp og
við þjálfum þetta líka þegar við eign-
umst börn og sinnum þeim; að skynja
þarfir annarra og mæta þörfum
þeirra, að skynja hvernig öðru fólki
líður. Þar af leiðandi höfum við líka oft
meiri sveigjanleika,” segir hún og
bætir við að konur eigi oft auðvelt
með samvinnu enda finnist þeim gam-
■’fwstar/kerfiðleikar
stoðum geta
konum hættir fii J J. kmr því *>
vandanumþartilaUtJ ta ^ UþÞ úr
d þeirn. Og þá verð ÞnngUr1 andHtiö
fúl” g P VBrður ^ngjan mjög
an að samstarfmu og skoði verkefnin
oft út frá því hvernig þær geti unnið
saman.
GILDRUR í TOPPSTJÓRNUN
A kvennavinnustöðum er algengt
að konur skipti með sér stjórnunar-
hlutverkinu til hálfs, til dæmis iýrir og
eftir hádegi. Þetta finnst konunum
eðlilegt og skemmtilegt meðan karl-
mönnum þætti þetta erfitt. Þórkatla
telur að karlar vilji hafa mörkin skýr-
ari en konurnar. „Ef þetta samstarf
gengur vel er þetta toppstjórnun,”
segir hún en bendir á að í þessu geti
falist ákveðnar
„gildrur” fyrir
konurnar og því
aukist hættan á
árekstrum. Þeir
geti orðið harka-
legir og persónu-
legir. Konur hafi
nefnilega tilhneig-
ingu til að hafa
samskiptin ekki
nógu skýr og láta
vandamálin hrann-
ast upp án þess að
taka á þeim.
Árekstrarnir verða
því dramatískari og
erfiðari þegar þeir
loksins eiga sér stað.
„Við erum mun
lengur að ná okkur og
það er erfiðara að gera
við ef einhverjar
sprengjur springa á
kvennavinnustöðum.”
kvennavinnu-
EINS OG FORELDRI
- Er betra að yfirmaður á kvenna-
vinnustað sé karlmaður en kona ef
sprengjan springur?
„Það getur verið betra en það þarf
samt alls ekki að vera svo einfalt. Karl-
menn eiga oft erfitt með að skilja
vandamál kvenna af því að þeir eru
öðruvísi og hugsa öðruvísi. Eg held
að mestu máli skipti að stjórnandinn,
hvort sem hann er karl eða kona, sé
með samskiptin á hreinu í sinni stjórn-
un. Stjórnandinn er fýrirmyndin hvað
það varðar að tala um hlutina jafnóð-
um, óhræddur við að orða hlutina eins
og þeir eru til að varast allar gildrurn-
ar. Stjórnandinn er alltaf íýrirmyndin á
vinnustaðnum. Ef hann bregst þá
KONUR OG STJÓRNUN
1. „Konur hafa samskiptin oft ekki
nógu skýr og láta vandamálin
hrannast upp án þess að taka á
þeim.”
2. „Það er erfiðara að gera við eftir
sprengjur á kvennavinnustöðum.”
3. Stjórnandinn er alltaf fyrirmyndin á
vinnustöðum. Ef hann bregst fer
allt úr skorðum því stjórnandinn er
lykilpersóna á vinnustað - líkt og
foreldrar á heimili.”
4. „Nokkuð ber á því að konur, sem
eru stjórnendur kvennavinnustaða,
kvarti undan því að vera nokkurs
konar „klöguskjóður”. Það sé
klagað í þær en þær megi ekki
taka á vandamálunum.”
5. „Kvenstjórnendur lenda oftar í þvi
en karlstjórnendur að vald þeirra
sem yfirmanna sé ekki virt.”
6. Ef stjórnandinn er kominn í þessa
stöðu þá verður hann að stoppa
og segja: „Ég hlusta ekki á
klögumál nema við ætlum að gera
eitthvað við því!”
7. „Okkur konum hættir til að láta
hlutina velkjast of lengi áður en
við tökum á þeim.”
8. „Við konur eigum stutta sögu sem
stjórnendur á vinnustöðum en
langa sögu sem stjórnendur á
heimilum.”
9. „Almennt þurfa stjórnendur að
gagnrýna hegðun eða verk - alls
ekki persónur. Gagnrýni má aldrei
eiga sér stað í reiði því þá skynja
starfsmenn aðeins reiðina en
skilaboðin fara fyrir ofan garð og
neðan.”
10. „Oft eru stjórnendur svo
stressaðir þegar þeir gagnrýna að
þeir gleyma að hlusta. Þeir tala í
belg og biðu og koma þannig í veg
fyrir að samstarfsmaðurinn komist
að - enda eru þeir hræddir um að
hann sé móðgaður."