Frjáls verslun - 01.09.1998, Blaðsíða 34

Að sögn Þórkötlu skiptir mestu að stjórn-
andinn, hvort sem hann er karl eða kona, sé
með samskiptin á hreinu. ,,Stjórnandinn er
alltaf jyrirmynd á vinnustað.”
bregst allt því að stjórnandinn er lykil-
persóna; - eins og foreldri á heimili.
Eg held að það geti oft verið verra að
karlmaður sé stjórnandi á kvenna-
vinnustað. Það geti skapað mikla gjá
milli yfirmanns og undirmanna og
klíkuskap,” svarar hún.
ar „klögupoki”; það sé klagað í þær en
þær megi ekki taka á vandamálunum.
Þetta segir Þórkatla að sé staða sem
stjórnandinn eigi að koma sér út úr
um leið og hann uppgötvar að hann er
kominn í hana. Hún bætir líka við að
kvenstjórnendur lendi oft i því, miklu
frekar en karlstjórnendur, að þeirra
vald sem yfirmanna sé ekki virt. Hún
telur hugsanlegt að það sé vegna þess
að konur stjórni á annan hátt en karl-
menn. Þær stjórni á óbeinni hátt og
höfði meira til samvinnu og því verði
völd þeirra og áhrif ekki eins skýr.
„Kvenstjórnandinn getur lent í
skrítinni stöðu, nokkurs konar vin-
konustöðu. Það er klagað og kvartað í
hana en hún fær ekki að gera neitt við
því. Maður fer að velta íyrir sér til
hvers sé klagað og kvartað ef ekki
megi gera neitt í málinu. Ef stjórnand-
inn er kominn í þessa stöðu þá verður
hann að stoppa og segja: „Eg hlusta
ekki á klögumál nema við ætlum að
gera eitthvað við því!” Hver og einn
ber ábyrgð á sjálfum sér. Fólk verður
sjáft að finna út úr því hvað það vill
gera þegar það er óánægt. Konur
lenda kannski fremur í þessu af því að
þær eru að mörgu leyti með opnari
faðm en karlmenn,” segir Þórkatla og
minnir á að kostum fylgi alltaf gallar.
HALDIÐ ÁFRAM Á SÖMU BRAUT!
Mér er mjög umhugaö um aö konur gefist ekki upp á þeim stjórnunarstíl sem byggir á
samvinnu og sveigjanleika en haldi jafnframt valdi sínu og áhrifum.
Stjórnandinn þarf að sjáll'sögðu að
laga til í rústunum ef sprengja spring-
ur á vinnustaðnum og leggja fram
áætlun um hvernig eigi að gera við
tjónið, svo þarf hann náttúrulega að
fýlgja áætluninni eftir eins og alltaf
þegar eitthvað hefur farið úrskeiðis
milli vinnufélaga - sjá til þess að við-
gerðaráætluninni sé framfylgt.
„KLÖGUPOKI" SEM EKKERT
FÆRAÐGERA
Nokkuð ber á því að konur, sem
eru stjórnendur kvennavinnustaða,
kvarti undan þvi að vera nokkurs kon-
Hún segir að sá sem missi stjórn á
dugnaðinum sé byijaður að bræða úr
sér. A sama hátt geti opni faðmurinn
snúist yfir í meðvirkni, stjórnandinn
fari að taka ábyrgð á fullorðnum sam-
starfsmönnum sínum.
Þórkatla telur að konur séu oft óá-
byrgari í samskiptum á vinnustað og
ætlist til þess að samstarfsmenn
þeirra hugsi um þarfir þeirra, kannski
vegna þess að þær séu svo vanar því
að hugsa um þarfir annarra. Hún
heldur að það sé algengara að konur
mæti veikar í vinnuna og voni að ein-
hver taki eftir því og segi þeim að fara
ERFITT MEÐ AÐ GAGNRÝNA
Gagnrýni er mikilvæg í stjórnun og margir eiga erfitt meö að gagnrýna - konur þó
heldur erfiðara en karlar. Mikilvægt er aö stjórnendur gagnrýni án þess aö úr því veröi
eitthvert stórmál.
heim meðan karlarnir taki frekar af
skarið sjálfir og mæti ekki í vinnuna ef
þeir eru veikir. „Við gefum okkur
stundum ekki leyfi til að vera veikar
heldur bíðum eftir að einhver annar
gefi okkur leyfi til þess. Þegar maður
hugsar um þetta er það náttúrulega
hámark ábyrgðarleysisins gagnvart
sjálfum sér að bíða eftir því að einhver
annar uppgötvi að maður er lasinn.”
SPRENGJAN VERÐUR FÚL
- Er meira um krisur á vinnustöð-
um kvenna en karla?
„Eg veit það ekki. Eg hef engar töl-
ur í höndunum um það. Sjálf hef ég
litla reynslu af karlavinnustöðum. Eg
hef unnið sem ráðgjafi á kvennavinnu-
stöðum og blönduðum vinnustöðum.
Eg veit ekki hvort er meira af sam-
starfserfiðleikum, en þeir geta oft orð-
ið mjög flóknir og verið lengi að vinda
upp á sig áður en allt springur í andlit-
ið á okkur en þá verður sprengjan
mjög fúl af því að hún er orðin svo
gömul. Okkur konum hættir til að láta
hlutina velkjast of lengi áður en við
tökum á þeim.”
- Hvernig getur stjórnandinn komið
í veg fyrir þetta?
„Með því að tala um hlutina eins og
þeir eru, setja mörk og vera með verk-
lýsingu á hreinu, bæði sína eigin og
annarra, og hafa hana lifandi með því
að minna reglulega á hana. Stjórnandi
á kvennavinnustað setur auðvitað
ákveðna menningu í gang þegar hann
byijar að stjórna. Það er affarasælast
að sú menning snúist um opin og bein
samskipti, að hann grípi skítapillur á
lofti i kaffistofunni og dragi fólk til
ábyrgðar ef starfsfólkið gerir það ekki
sjálft. Oft held ég að kvenstjórnendur
á kvennavinnustöðum eigi í erfiðleik-
um með að stjórna þannig að þær séu
sáttar við sjálfar sig,” segir hún og
sleppur ekki við útskýringu:
LENGIAÐ ÞRÓA STJÓRNUNARHÆTTI
„Það hentar okkur konum ekki að
stjórna eins og karlmenn stjórna. Við
konur eigum tiltölulega stutta sögu
sem stjórnendur á vinnustöðum en
við eigum mjög langa sögu sem
stjórnendur á heimilum. Við eigum
oft erfitt með að halda kostunum án
þess að hrynja inn í gallana sem fylgja
þeim. Það tekur konur langan tíma að
34