Morgunblaðið - 16.05.2001, Blaðsíða 49

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. MAÍ 2001 49
Klapparstíg 44,
sími 562 3614
Pipar og salt kvarnir,
mikið úrval
Í MORGUNBLAÐINU birtist á
skírdag greinarkorn nokkurt undir
fyrirsögninni „Hinn grimmi Guð“.
Höfundur þess hefur ritað nokkuð
um trúmál í Mbl. og oftast, að því er
virðist, með þeim ásetningi að gera
lítið úr kristinni trú. Það er helst svo
að skilja af skrifum þessa manns að
hann telji Guð vera óvin mannkyns-
ins en annan aðila vera vin og vernd-
ara okkar mannanna. Hafi viðkom-
andi maður slíka skoðun þá þarf
engum að koma það á óvart að hann
vilji ráðast gegn kristinni trú. Menn
draga oftast dám af þeim sem þeir
velja sér fyrir meistara!
Ég hef haft kynni af mönnum sem
hafa verið andsnúnir kristindómi en
viljað vera ærlegir í breytni sinni.
Umræddur maður virðist ólíkt þeim
hugsa nokkuð þannig að tilgangur-
inn helgi meðalið. Hann tilgreinir
ritningarvers í Opinberunarbókinni,
en breytir texta þess til samræmis
við sínar einkahugmyndir. Í versinu
er talað um að innsigla þjóna Guðs,
en viðkomandi manni fannst víst
heppilegra að hafa það „þræla
Guðs“!
Ritningin sjálf talar um gæfuleysi
þeirra sem breyta Orðinu að eigin
geðþótta. Þeir sem það gera finna þó
vafalaust vegna ógæfu sinnar frekari
átyllu til að ásaka Guð um grimmd í
stað þess að líta í eigin barm.
Í þessu greinarkorni sem hér er til
umræðu virðist koma fram sá nýald-
ar-hugsunarháttur sem stöðugt vill
upphefja manninn á kostnað Skap-
arans.
Það þjónar í sjálfu sér kannski
ekki miklum tilgangi að svara skrif-
um af þessu tagi. Þau segja hinsveg-
ar sína sögu um það mannlega
ástand sem knýr þau fram. Og auð-
vitað er alltaf dapurlegt að vita af
manni sem sýnilega er illa staddur
andlega. Hafi viðkomandi maður les-
ið Biblíuna og ekkert fengið út úr
þeim lestri nema mynd af grimmum
Guði, er hann vissulega aumkvunar-
verður. Heilög Ritning býr yfir þeim
andans fjársjóðum sem hafa verið
hugsvölun kynslóðanna í gegnum
aldirnar. Maður sem fær ekkert út
úr lestri Ritningarinnar nema eitt-
hvað sem eykur á beiskju hans og
kvöl, hlýtur að þurfa meira en lítið á
hjálp að halda til andlegrar viðreisn-
ar. Hugarfar hans hlýtur að leita
meira hins illa en hins góða.
Mér sýnist að það sé engin tilvilj-
un að þetta greinarkorn hafi verið
sent til Mbl. á þessum tíma. Því hef-
ur verið ætlað að birtast í aðdrag-
anda páskanna.
Oft virðast sumir menn hafa mikla
tilhneigingu til að reyna að spilla fyr-
ir öðrum því sem þeim er heilagt.
Það segir kannski sitt um höfund
þessa tilskrifs. Honum hefur
kannski fundist hann hitta vel í mark
með því að fá samsetning sinn birtan
í blaðinu á sjálfum skírdeginum,
minningardegi heilagrar kvöldmál-
tíðar. En var það grimmur Guð sem
þvoði fætur lærisveina sinna við þá
máltíð og gaf þeim nýtt boðorð, að
þeir skyldu elska hver annan eins og
hann hafði elskað þá ?
Við sama tækifæri sagði Kristur
einnig: „Hver sem veitir viðtöku
þeim er ég sendi, sá veitir mér við-
töku, en sá sem veitir mér viðtöku,
veitir honum viðtöku sem sendi
mig“. Við vitum líka sem lesum Biblí-
una að staðaldri vegna þeirrar bless-
unar sem það gefur, að Kristur
sagði: „Ég og Faðirinn erum eitt.“
Maður sem vill taka sér dómsvald
yfir Guði tekur sér hliðstæða stöðu
og Lucifer. Hann gerir uppreisn
gegn sinni eigin sálarheill. Guð er
Skapari okkar og hefur mikið um
velferð okkar að segja. Hann gefur
okkur að vísu valfrelsi á ævigöngu
jarðlífsins en það þýðir ekki að það
sé sama hvernig við hegðum okkur.
Við hin endanlegu skil verður hver
og einn dæmdur samkvæmt Orði
Guðs og á grundvelli þess sem það
segir. Þá er það hinn réttláti Guð
sem talar dómsorðin út og enginn
áfrýjar þeim dómi. Þá verður til lítils
að tala um grimman Guð eða skil-
greina Skaparann sem óvin mann-
kynsins. Tími valfrelsis mannanna
verður þá liðinn og vald hins raun-
verulega óvinar mannkynsins hefur
þá endanlega verið brotið á bak aft-
ur. Hann og þeir sem honum hafa
fylgt munu þá mæta reiði hins rétt-
láta Guðs og fá makleg málagjöld.
Þeir munu hverfa að eilífu.
Ég vona svo sannarlega að sem
fæstir ali með sér þá sálarháska-
hugsun, að Guð sé grimmur og
mönnunum andstæður. Þeir sem
glíma við biturleika og kvöl í sálarlífi
sínu þurfa að sigrast á vanda sínum
og þeir gera það með því að snúa sér
til Guðs og játa yfirsjónir sínar. Þá
munu þeir hinir sömu finna að Drott-
inn er trúr og réttlátur. Þegar þeir
svo fara heilshugar að lesa Heilaga
Ritningu þá munu opnast fyrir þeim
þau fyrirheit sem hún boðar þeim
sem Drottni vilja heyra til. Það mun
aftur leiða til þess að þeir munu öðl-
ast viturt hjarta fyrir náð hins Al-
máttuga og fá fullan skilning á því að
Guð er í sannleika góður og vill sköp-
un sinni allt hið besta.
RÚNAR KRISTJÁNSSON,
Bogabraut 21, Skagaströnd.
Hinn góði guð Frá Rúnari Kristjánssyni:
ÉG vil þakka fyrir það framtak að
gefa út Sopranos-sjónvarpsþættina
á mynddiskum með íslenskri þýð-
ingu í formi neðanmálstexta. Þetta
er liður í að bjóða úrvalsefni fyrir
íslendinga í þeirri margmiðlunar-
byltingu sem nú hellist yfir okkur.
Hinsvegar er mikilvægt að ís-
lensk þýðing á efni af þessu tagi sé
vönduð og án hnökra. Lélegt þýðing
getur brenglað merkingu, sem má
ekki eiga sér stað í umgengni við
listaverk. Slöpp þýðing hverfur okk-
ur sjónum fljótt í sjónvarpinu en á
geisladisknum sjáum við hnökrana
aftur og aftur.
Í upphafi annars þáttar leikur
einn úr glæpaklíkunni atriði úr bíó-
mynd, en merking þess tapast alveg
í þýðingu. Reyndar endurtekur
hann atriðið og þá er þetta rétt
þýtt. Þetta er slóðaskapur við þýð-
ingu.
Einnig er mikilvægt að klára það
verk sem maður lofar. Klára að
þýða inn á diskinn sem merktur er
„með íslenskum texta“. Þættirnir
tveir á hverjum diski eru með ís-
lenskum texta en ekki viðtölin við
leikarana og leikstjórana en einn
þáttur af því tagi fylgir hverjum
diski. Hvers vegna sleppið þið
þarna íslensku þýðingunni? Í
fimmta þætti horfir Carmela Sopr-
ano með prestinum á bíómyndina
„Dreggjar dagsins“ en myndin er
kölluð „Remains of the day“ af því
að þýðandi hefur ekki nennt að
kynna sér að titill bíómyndarinnar
er til í góðri íslenskri þýðingu.
Við viljum sjá meira af efni af
þessu tagi gefið út á mynddiski fyr-
ir íslenskan markað. En krafan er
vönduð og fullnægjandi íslensk þýð-
ing.
SIGMAR ÞORMAR,
Hlíðarhjalla 14, Kópavogi.
Til útgefanda
„Sopranos“
Frá Sigmari Þormar:
ÞAÐ er mikið talað um mikla álagn-
ingu á ýmsar vörutegundir um þess-
ar mundir, og ganga ásakanir á víxl,
hverjum er um að kenna, framleið-
endum, birgjum, smásölum eða
kanske ríkisstjórninni.
Grænmetið hefur verið í sviðsljós-
inu, og ekki að ósekju, hef ég aldrei
skilið vel alla þessa „verndartolla“,
hverja er raunverulega verið að
vernda?
Íslenzkt grænmeti hefur mikla yf-
irburði yfir sambærilegt erlent
grænmeti hvað gæði snertir, enda
eðlilegt. Það ætti því að vera fyllilega
samkeppnishæft, og það því næg
vernd, ef annarleg sjónarmið og
gróðafíkn einhverra hindruðu ekki
eðlilega samkeppni.
Ég ætla samt ekki að hætta mér
meira inn á þetta völundarhús
Öskjuhlíðar göngutúra, en bera fram
smá fyrirspurn sem ég vona að ein-
hver geti svarað, framleiðendur,
birgjar eða smákaupmenn (spákaup-
menn?).
Ég verzla að miklu leyti í Hag-
kaup, Skeifunni. Fer þó stundum í
Bónus, kaupi þar t.d. kaffi og gos, en
fisk/kjötvöru í Nóatúni, Háaleiti.
Ýmsar hækkanir undanfarið hafa
valdið mér smá heilabrotum, t.d. í
Hagkaup, Skeifunni:
Papco, salernispappír, bleikur, 4
rúllur í pakka. Í febr. 01, (og lengi
áður) kr. 105 pr. pk., mars/apríl 01
kr. 139 pr. pk., 4. maí 01 kr. 145 pr.
pk., 12. maí 01 kr. 149 pr. pk.
Þurrkaðar aprikósur (Hagver)
250 g pakki, jan/febr. 01 kr. 169 pr.
pakki, mars/apríl 01 kr. 179 pr.
pakki, 12. maí 01, 189 pr. pakki.
Nú spyr ég, er þetta allt hækkun
„í hafi“ eða eitthvað annað? Svari nú
einhver á skiljanlegu máli. Meira
væri hægt að tína til en læt þetta
nægja að sinni, meira gæti ruglað
svarendur.
JÓHANNES PROPPÉ,
neytandi og ellilífeyrisþegi,
Hæðargarði 33,
Reykjavík.
Réttlát álagning
– eða hvað?
Frá Jóhannesi Proppé: