Morgunblaðið - 08.07.2001, Síða 33
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 8. JÚLÍ 2001 33
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
!
"
#$ #%%$
!
"
#
$%
""
&
' ()
*
+ %
)
!
"
#
$##
% &
! "# ! $ %
! % ! &
''
" & ( ")
* *# % * * * +
!"#
!
!
"
#$ ! #$
" # " $%
& '($ )* + %
" ",
* %
$* ", # " %
- ", " )*
) . / *
",
) 0 1 (*%%
# " # +
!"# $ ! %&&'!
( )# %&"*$$ +,!-
!
! "#
!
$% &!
! &!
$ $' ! &!
( !( ! & ( !( !( !#
og þau komi á óvart. Ég veit að með
Guðs hjálp og góðra manna mun
Boggu systur minni og fjölskyldu
hennar vera gefinn styrkur og reisn.
Og öll eiga þau minninguna um góð-
an eiginmann, föður, tengdaföður og
afa. Og við hin um góðan vin og sam-
ferðamann til margra ára. Vertu sæll
og þakka þér fyrir allt og allt.
Jón Karlsson og fjölskylda.
Nú hefur vinur okkar Bjargmund-
ur Ingólfsson kvatt eftir erfiða bar-
áttu við illvígan sjúkdóm. Það er sárt
að þurfa að kveðja þennan góða vin
okkar sem við systkinin höfum þekkt
alla okkar ævi og var okkur alltaf svo
nærgætinn og góður.
Við áttum okkur kannski best á
því í dag hversu stórt hlutverk hann
lék í lífi okkar af sínu látleysi og hóg-
værð og fyrir það verðum við æv-
inlega þakklát.
Ávallt stóð heimili Bjargmundar,
Boggu frænku og barna þeirra okk-
ur opið og hvort sem á gleðistundum
eða þegar erfiðleikar steðjuðu að var
ómetanlegt að finna þá hlýju og vin-
semd sem okkur var alltaf sýnd og
hversu velkomin við vorum þar. Í
minningunni lifa margar okkar
skemmtilegustu og bestu stundir
sem við nutum á heimili þeirra, í
faðmi fjölskyldunnar.
Elsku Bogga, Íris, Ingólfur og
Ester, við vottum ykkur okkar inni-
legustu samúð, virðingu og ást og
biðjum góðan guð um að veita ykkur
styrk í sorg ykkar og söknuði.
Með samúðarkveðju,
Olga, Karl, Atli,
Sigríður og Þórhildur.
Ég kynntist Bjargmundi Ingólfs-
syni fyrst fyrir tæpum tíu árum við
undirbúning brúðkaups barna okk-
ar, Irisar, dóttur hans, og Eiðs sonar
míns. Ég hafði þá þekkt Irisi um
nokkurt skeið og vissi hve stálhepp-
inn Eiður var með konuefnið. Við
fyrstu kynni af foreldrum hennar,
Bjargmundi og Aðalbjörgu, varð
mér strax ljóst að þar fór sömuleiðis
mikið mannkostafólk og þarf víst
engum að koma á óvart að þetta
tvennt haldist í hendur. Með árunum
hefur sú trú mín styrkst að betri
tengdaforeldra hefði Eiður minn
ekki getað eignast.
Bjargmundur var afskaplega
myndarlegur maður, hæglátur, hlýr,
traustur og fastur fyrir. Þegar ég set
þessa lýsingu á blað get ég næstum
brosað yfir því hversu augljós sam-
svörun er með nafni mannsins og
ýmsum eðliseiginleikum hans. Þess-
ir eiginleikar máttu sín þó lítils þeg-
ar krabbameinið, þessi skaðvaldur
okkar dauðlegra, sótti að honum af
fullum krafti og lagði að velli á ótrú-
lega skömmum tíma.
Sagt er að guð ráði lífi og dauða og
við hljótum að beygja okkur undir þá
staðhæfingu. Hljótum við þá ekki að
trúa að einhver tilgangur sé með
þeirri undarlegu ráðstöfun guð-
dómsins að taka Bjargmund til sín
svo ungan, frá elskaðri eiginkonu,
börnum og tengdabörnum. Frá
barnabörnum sem enn eru of ung til
að skynja til fulls hvað þau hafa
misst. Frá systur sem nú sér á bak
sínum einkabróður og eina systkini.
Og svona mætti áfram telja. Þeim til
hugarhægðar rifja ég upp fyrsta er-
indi „Társins“ eftir Fjallaskáldið.
Þú sæla heimsins svalalind,
ó, silfurskæra tár,
er allri svalar ýtakind
og ótal læknar sár.
Að heilsast og kveðjast, það er lífs-
ins saga. Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að heilsa Bjargmundi Ingólfs-
syni og kveð hann með söknuði og
virðingu. Ástvinum hans öllum sendi
ég mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
María Vilhjálmsdóttir
og fjölskylda.
Á björtum sumardegi þann 1. júlí
síðastliðinn barst sú fregn að einlæg-
ur vinur og starfsfélagi, Bjargmund-
ur Ingólfsson, hefði látist á heimili
sínu eftir erfiða baráttu við illvígan
sjúkdóm. Það var sem fyrir sólu
dregið og voru allir sem til hans
þekktu hjá Flugmálastjórn harmi
slegnir en þar hafði hann starfað af
lífi og sál í hátt á annan tug ára.
Bjargmundur Ingólfsson fæddist
á Akureyri þann 23. ágúst 1944 og
helgaði sína starfsævi sviði fjar-
skipta og leiðsögutækni. Hann naut
á uppvaxtarárum sínum leiðsagnar
um heillandi tækniveröldina hjá föð-
ur sínum heitnum, Ingólfi Bjarg-
mundssyni raffræðingi, sem var einn
af frumkvöðlum við uppbyggingu
leiðsögu- og fjarskiptamannvirkja á
langri starfsævi sinni hjá Flugmála-
stjórn. Eftir kynni mín af báðum
þessum sómamönnum er ljóst að
Bjargmundur hafði fengið í arf frum-
kvæði og hæfni á tæknisviðinu og
voru þeir feðgar að mörgi leyti líkir í
framgöngu sinni.
Bjargmundur nam rafeindavirkj-
un hjá Pósti og síma og starfaði sem
ungur maður á sumrin hjá radíóupp-
setningardeild Flugmálastjórnar.
Hann starfaði við ýmis tæknistörf
hjá Pósti og síma uns hann hóf störf
haustið 1969 í Lóranstöðinni á Gufu-
skálum. Þar starfaði hann samfellt
til ársins 1985, þar af síðustu fimm
árin sem stöðvarstjóri. Bjargmund-
ur hafði ætíð haft áhuga á flugi og
beitti sér fyrir eflingu áhugaflug-
starfssemi á Rifi og stuðlaði meðal
annars að því að einkaflugmanns-
námskeið var haldið þar. Árangurinn
var einkaflugmannspróf og sameign
Bjargmundar í flugvél og flugskýli á
Rifsflugvelli við aðra flugáhuga-
menn. Það kom því ekki á óvart þeg-
ar Bjargmundur sýndi áhuga á starfi
hjá Flugmálastjórn árið 1986. Hon-
um var að vonum vel tekið enda mik-
ill fengur í slíku valmenni til radíó-
deildar Flugmálastjórnar. Þar
starfaði hann við margbreytileg og
krefjandi verkefni, nú síðustu árin
með aðalverkefni sem verkefnis-
stjóri yfir rekstri á búnaði Flugmála-
stjórnar í fjarskipta- og ratsjár-
stöðvum.
Bjargmundur Ingólfsson var
óvenju ósérhlífinn og hæfur starfs-
maður þótt lítillátur væri og ljúf-
menni í framgöngu. Hann hafði
mikla breidd á starfssviði sínu, allt
frá því að hanna og smíða flókinn raf-
eindabúnað og til þess að stjórna
uppbyggingu og rekstri tæknibún-
aðar. Eftirlitsferðirnar í fjarskipta-
stöðvar úti á landi urðu oft langar og
erfiðar. Þá kom þrautseigja og æðru-
leysi Bjargmundar sér vel og nutu
samferðarmenn góðs af. Bjarg-
mundur var hæglátur að eðlisfari en
hafði ákveðnar skoðanir og gat verið
fastur fyrir ef því var að skipta. Oft
var slegið á létta strengi milli stríða
og var þá stutt í hláturinn á bak við
pípuna hjá Bjargmundi. Hjálpsamur
var hann og bóngóður þeim er til
hans leituðu. Bjargmundur var lán-
samur í einkalífi og mátti finna
hversu umhugað honum var um fjöl-
skylduna í dagsins önn. Það er til
marks um andlegt þrek og lifandi
áhuga Bjargmundar á starfinu að
hann stundaði vinnu sína að eigin
ósk þrátt fyrir harða baráttu við
veikindin allt þar til nokkrum vikum
fyrir andlátið. Það er okkur starfs-
mönnum Flugmálastjórnar gæfa og
dýrmæt reynsla að hafa átt samleið
með Bjargmundi Ingólfssyni í svo
mörg ár.
Með söknuði kveð ég vin minn
Bjargmund og óska honum alls góðs
á guðs vegum.
Ég votta Aðalbjörgu Karlsdóttur
eiginkonu Bjargmundar og börnum
þeirra dýpstu samúð og bið guð að
styrkja þau í sorg sinni.
Haukur Hauksson.
Það voru miklar sorgarfréttir þeg-
ar okkur var tjáð að Bjargmundur
vinur okkar og starfsfélagi væri lát-
inn. Það er erfitt að sjá á eftir svona
góðum félaga. Fyrr á þessu ári hafði
Bjargmundur tjáð okkur að vanlíðan
sem hann hafði búið við í lengri tíma
væri sökum krabbameins. Hann var
mjög sterkur maður og trúðum við
því að hann myndi ná að vinna á
sjúkdómnum og að við fengjum hann
aftur til liðs við okkur. Það verður
víst ekki og verðum við því að sætta
okkur við þá staðreynd.
Bjargmundur var einstaklega
hæfileikaríkur maður og fær á flest-
um sviðum. Hann var mjög vinnu-
samur og gekk í öll verk hversu erfið
sem þau voru og var oft erfitt fyrir
okkur hin að halda í við hann. Átti
hann mjög gott með að leysa tækni-
leg vandamál sem komu upp og var
útsjónarsamur við að finna hag-
kvæmar lausnir á vandamálum. Oft
hannaði hann sjálfur búnaðinn sem
vantaði og fékk kerfin til að virka
lengur og betur en áður. Bjarg-
mundur skilur því eftir mikið skarð í
okkar hópi.
Við kveðjum Bjargmund félaga
okkar með söknuði. Hugur okkar
allra er hjá þér, Aðalbjörg, og börn-
um ykkar á þessari stundu. Megi
Guð veita ykkur huggun og styrkja
ykkur í sorginni.
Samstarfsfólk
á radíódeildinni.