Morgunblaðið - 28.10.2001, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 28. OKTÓBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
HUGMYNDIN með Air-waves-hátíðinni sýndisthreint ekki fráleit fyrirþremur árum eða svo þeg-
ar fyrsta slíka hátíðin var haldin hér
á landi. Inntakið var eitthvað á þá leið
að í stað þess að menn væru að streða
við að flytja íslenskar hljómsveitir út
og láta þær basla á skítabúllum í von
um að útlenskir peningamenn sýndu
þeim velþóknum yrði útlendingum
stefnt hingað og hljómsveitirnar á
heimavelli. Þessi nýbreytni hefur síð-
an borið góðan ávöxt; hljómsveitir
héðan hafa fengið góðar undirtektir
ytra, einhverjar komist tæri við út-
gáfufyrirtæki og jafnvel á samning,
aukinheldur sem íslenskir tónlistar-
áhugamenn hafa fengið að sjá sýn-
ishorn af því helsta sem hér er í boði
af íslenskri tónlist. Mín tillaga er því
þessi: Hættum öllu þrefi um útflutn-
ingssjóð íslenskra hljómsveita og
efnum frekar til innflutningssjóðs út-
sendara erlendra stórfyrirtækja.
17. október síðastliðinn hófst
Airwaves-hátíðin 2001 með tilheyr-
andi hamagangi. Að þessu sinni voru
engir stórtónleikar erlendra stór-
bokka í Höllinni, og ekki var þeirra
saknað; úr varð sannkölluð miðbæj-
arhátíð þar sem tónlistarvinir reik-
uðu gleðidrukknir milli tónleikastaða
og bergðu af listinni. Alls var eitthvað
á sjöunda tug hljómsveita í boði, obb-
inn íslenskur, en inn á milli stöku
hljómsveit annars staðar að, þrjár
sveitir komu að vestan, ein frá Nor-
egi og ein var víst þýsk. Eins og get-
ur nærri var ógerningur að komast
yfir allt saman, ekki bara vegna þess
að leikið var á tólf stöðum, heldur
rákust hljómsveitir oftar en ekki á;
hvort skal sjá Apparat eða Elízu,
Strigaskóna eða Jakob Frímann,
Lace eða Sofandi og svo má telja. Á
endanum treystir maður á annálaða
óstundvísi íslenskra sveita og lætur
sér nægja glefsur, hleypur af stað
þegar þessi sveit er hálfnuð í von um
að ná í seinni hluta hinnar.
Hljómsveitirnar íslensku voru
sumar að þykjast vera alþjóðlegar,
og voru fyndnar fyrir vikið, aðrar
voru alþjóðlegar, sem er hið besta
mál, og svo voru það sveitirnar sem
voru bara íslenskar og gáfu að því er
virtist frat í viðstadda útlenda popp-
gróssera. Þær voru líka almennt
bestar.
Hlaupið á því helsta
Ef hlaupið er á því sem í boði var
íslenskt þá var Emilíana með mjög
skemmtilega hljómsveit, en því mið-
ur að syngja gömul lög sem sum hver
voru á dagskrá þegar hún mætti í Ís-
lensku óperuna fyrir margt löngu.
Harðkjarninn á Gauknum var bragð-
meiri, Vígspá í miklu stuði og Snafu
öflugir.
Sigur Rós hélt magnaða tónleika
að vanda og gaman að heyra hvernig
lögin hafa mótast á síðasta tónleika-
ári; vaxið úr grasi frá hikandi hug-
myndum og tekið út þroska – kominn
tími til að þau rati á plast, fari að
heiman. Páll Óskar hitaði aðeins upp
fyrir Sigur Rós, frumflutti þrjú eða
fjögur verulega forvitnileg lög af
væntanlegri skífu sem hann vann víst
með Moniku Abendroth. Úti á Gauki
fór Fidel á kostum og ekki minnkaði
hamagangurinn þegar Klink kom á
svið, mögnuðustu tónleikar þeirrar
efnissveitar til þessa. Strigaskórnir
voru reyndar að spila gamalt efni, en
óútgefið. Aparnir að vestan voru
þokkalegri en Mínus tók allt í nefið af
miklu öryggi.
Föstudagurinn var tónlistarvinum
venju fremur erfiður, mest um að
vera það kvöld. Singapore Sling lék
af fádæma öryggi og Trabant var
stórskemmtilegur. Svanur Krist-
bergsson kom skemmtilega á óvart,
hljómaði mjög vel og öruggur og lög-
in voru góð. Elíza Geirsdóttir frum-
flutti ný lög með nýrri hljómsveit.
Sveitin sú var ekki traust enda ný-
komin saman, og lögin þarfnast meiri
yfirlegu; gaman verður að sjá hvað
verður úr vinnu Elízu og útsetjara
sem nú á sér stað ytra. Í Listasafninu
fór Apparat á kostum. Frábær sveit
og sú sem hvað mesta athygli vekur
ytra nú um stundir og það að verð-
leikum. Funerals fengu ekki að spila
nema brot úr dagskrá á Gauknum því
allt var farið úr skorðum. Botnleðja
er búin að hrista af sér þunglyndiss-
lenið ef marka má nýju lögin sem
kynnt voru; sérstaklega var fyrra
lagið skemmtilegt, en sveitin al-
mennt í fínu formi, bjargaði miklu
þetta kvöld á Gauknum.
200.000 naglbítar kynntu nýjan
trymbil í gömlum lögum á Gauknum
á laugardag, en kom ekki svo mjög að
sök, því flest voru lögin flutt með til-
brigðum. Dr. Spock stóð sig vel, er
greinilega að breytast í alvöruhljóm-
sveit, og það góða. Úti í Spotlight var
Þórunn Antonía að kynna lög eftir
sig og föður sinn. Hún syngur af-
skaplega vel og eitt lagannna að
minnsta kosti er verulega skemmti-
legt. Rétt náði í skottið á Stjörnukisa
sem var var eins og þungarokksveit
utan úr geimnum, mögnuð keyrsla og
skemmtileg. Þar næst kom Ensími
sem er góð hljómsveit og skemmtileg
um margt og nýtt tónleikaprógramm
sveitarinnar hljómar vel. Að loknu
Ensími komu Spörtumenn að vestan,
besta erlenda sveitin á hátíðinni, en
ekki var til setunnar boðið; Leaves
átti að hefja leik sinn um leið og
Sparta. Sem betur fer var dagskráin
á Spotlight eitthvað farin úr skorðum
og því náðust nokkur lög með Leaves
sem var tvímælalaust ein skemmti-
legasta íslenska hljómsveitin á
Airwaves að þessu sinni og sú sem
kom hvað mest á óvart. Óhætt að
leggja nafnið á minnið.
Airwaves-hátíðin hefur vonandi
unnið sér fastan sess í tónlistarlífi
landsmanna, því ekki er bara að hún
sé prýðilegur vettvangur fyrir hljóm-
sveitir að koma sér á framfæri, held-
ur gefast ekki betri tækfæri fyrir
tónlistarvini að heyra flest það helsta
sem er á seyði. Engin eftirsjá var að
útlendu stjörnunum og best að leyfa
þeim að sitja líka heima á næstu há-
tíð. Aftur á móti mega yfirvöld gjarn-
an taka við sér, borgar- og lands-
stjórn, og styðja myndarlega við
þessa þörfu tónmenningarhátíð.
Þórunn Antonía
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Sigur Rós
Leaves Klink
Þörf tón-
menning-
arhátíð
Airwaves-tónlistarhátíðin
var haldin í Reykjavík fyrir
viku. Árni Matthíasson
hljóp á milli húsa.
Emilíana Torrini Elíza Newman
Botnleðja 200.000 naglbítar