Morgunblaðið - 30.10.2001, Síða 4
FRÉTTIR
4 ÞRIÐJUDAGUR 30. OKTÓBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Til sölu MMC Pajero Sport 2500,
Turbo diesel, 5 gíra, nýskráður
17.11.2000, leðurinnrétting, sóllúga,
33 tommu breyttur, brettakantar.
Ásett verð 3.550,000. Ath. skipti á
ódýrari. Nánari upplýs. hjá
Bílaþingi Heklu, sími 590 5000.
Opnunartímar: Mánud. - föstud.
kl. 10-18 og laugard. kl. 12-16.
Laugavegur 170-174 • Sími 590 5000 • Heimasíða: www.bilathing.is
Netfang: bilathing@hekla.is
STEFNT er að því að gangsetja
nýja vatnsaflsvirkjun í Súg-
andafirði um áramótin. Það eru
eigendur jarðanna Birkihlíðar og
Botns og tveir aðrir hluthafar
sem reisa og eiga virkjunina.
Rafmagnið verður selt Orkubúi
Vestfjarða. Vatnið til virkjunar-
innar kemur úr Langá og Vest-
fjarðagöngum. Stofnkostnaður er
43 milljónir króna.
Framleiðslan fer eftir
rennsli á hverjum tíma
Birkir Friðbertsson, bóndi í
Birkihlíð, segir að fram-
leiðslugeta virkjunarinnar verði
frá 220 kW til 500 kW og fari eft-
ir vatnsrennslinu á hverjum tíma.
Vatnsinntakið er rétt neðan við
gangamunna Vestfjarðaganga og
fallhæð 138 metrar.
„Út úr göngunum kemur 8°C
heitt vatn, sem verður um þriðj-
ungur af vetrarrennslinu, svo það
frýs aldrei. Við erum alveg lausir
við grunnstingul og klakafram-
burð. Vatnið úr göngunum ýtti
undir að út í þetta var farið,“
sagði Birkir.
Rafstöðvarhúsið er nú fullbúið
að utan og verið er að leggja
lokahönd á frágang innanhúss. Í
húsinu verður sambyggð túrbína
og rafall auk spennis. Að sögn
Svavars Birkissonar var lögð í
sumar 1.980 metra löng aðfalls-
lögn að virkjunarhúsinu og er
hún 50 cm í þvermál. Lögnin er
niðurgrafin og því munu sjást lítil
ummerki um þessar fram-
kvæmdir. Rörin eru smíðuð í
Þýskalandi en túrbínan og rafall-
inn koma frá Austurríki. Reiknað
er með að tækjabúnaðurinn komi
í desember.
Talið er að uppsetning hans
gangi hratt fyrir sig. Einnig er
búið að leggja jarðstreng frá
stöðvarhúsinu að háspennulínu
Orkubús Vestfjarða.
Löng hefð fyrir
rafmagnsframleiðslu
Að sögn Svavars er ráðgert að
virkja einnig rennsli Þverár og
verður henni beint í sömu inn-
takslögn. Sagði hann stefnt að
þeirri framkvæmd innan tveggja
ára.
Það er löng hefð fyrir raf-
magnsframleiðslu þarna því bæ-
irnir Birkihlíð og Botn hafa aldr-
ei tengst dreifikerfi rafveitna og
fengið rafmagn frá 30 kW heim-
arafstöð.
Virkja rennsli úr
Vestfjarðagöngum
Morgunblaðið/RAX
Svavar Birkisson með smalahundinn Trygg. Í baksýn sést nýja rafstöðvarhúsið. Aðfallspípan liggur
neðanjarðar að inntaksmannvirki rétt neðan við munna Vestfjarðaganganna.
Vatnsaflsvirkjun í Birkihlíð og Botni í Súgandafirði
HÉRAÐSDÓMUR Reykjavíkur
sýknaði í gær Gunnar Sch. Thor-
steinsson, fyrrum stjórnarmann í
Skeljungi hf., af ákæru efnahags-
brotadeildar ríkislögreglustjóra
fyrir brot á lögum um verðbréfa-
viðskipti vegna kaupa á hlutabréf-
um í Skeljungi 7. júlí 1999.
Ákærða var gefið að sök að hafa
sem stjórnarmaður í fyrirtækinu,
keypt fyrir milligöngu MP verð-
bréfa hf. hlutabréf í Skeljungi að
nafnverði 650 þúsund krónur á
genginu 4,70 fyrir rúmar 3 millj-
ónir króna og að hafa með því nýtt
sjálfum sér til hagsbóta trúnaðar-
upplýsingar sem hann fékk á
stjórnarfundi í Skeljungi, sem
haldinn var 24. júní 1999, þar sem
kynnt var rekstraruppgjör hluta-
félagsins fyrir maímánuð 1999,
sem sýndi að hagnaður félagsins af
reglulegri starfsemi þann mánuð
var 64 milljónir króna eða 45 millj-
ónum króna hærri en áætlanir
gerðu ráð fyrir og að hagnaður
fyrstu 5 mánuði ársins væri 146
milljónir króna eða 89 milljónum
krónum hærri en áætlanir gerðu
ráð fyrir og 175 milljónum krónum
hærri en á sama tíma árið áður, en
upplýsingarnar voru líklegar til að
hafa áhrif til hækkunar á mark-
aðsverði hlutabréfanna þegar þær
yrðu gerðar opinberar. Ákærði
neitaði sök og taldi sig ekki hafa
brotið lög með kaupunum. Hann
mótmælti því að upplýsingar sem
hann hafði um afkomu félagsins
fyrstu 5 mánuði ársins 1999 hefðu
getað talist vera trúnaðarupplýs-
ingar.
Keypti hlutabréf
fyrir hluta slysabóta
Hann skýrði frá því að skömmu
fyrir kaupin hefði hann fengið
greiddar slysabætur frá trygg-
ingafélagi og hefði hann keypt
bréf í félaginu fyrir hluta af þeim
enda hefði hann talið eðlilegt að
hann ætti hlut í því þar sem hann
var stjórnarmaður. Hann sagðist
hafa látið hinn hluta bótanna í fyr-
irtæki sem sonur hans hefði sett á
laggirnar. Það fyrirtæki hefði svo
þurft á meira fé að halda og hann
því selt hlutabréfin aftur til að út-
vega fé til þess.
Héraðsdómur taldi skýringu
ákærða trúverðuga svo og fram-
burð hans og framgöngu hans í
málinu. Taldi dómurinn að ákæru-
valdið hefði ekki sýnt fram á það
að ákærði hefði notað trúnaðar-
upplýsingarnar til þess að kaupa
hlutabréfin svo hann eða aðrir
högnuðust á því. Dómur taldi
liggja fyrir að ávinningur ákærða
af kaupunum 7. júlí 1999, þegar
hann hafði aðgang að trúnaðar-
upplýsingunum, hefði verið jafn-
mikill og gengi bréfanna hækkaði
frá þeim tíma og til þess tíma að
upplýsingarnar voru gerðar opin-
berar og aðilar markaðarins höfðu
haft tíma til þess að leggja mat á
þær. Hinn 10. ágúst var lokagengi
bréfanna á Verðbréfaþinginu 5,65
og hafði því hækkað um 95 aura
frá því gengi sem ákærði keypti
þau á. Taldi dómurinn að ávinn-
ingur ákærða af því að eiga í við-
skiptum meðan hann bjó yfir trún-
aðarupplýsingum hafi verið 95
aurar fyrir hverja krónu sem hann
keypti fyrir að nafnverði, eða sam-
tals 617.500 krónur.
Dómur héraðsdóms var skipaður
Pétri Guðgeirssyni dómsformanni,
Auði Þorbergsdóttur héraðsdóm-
ara og meðdómsmanninum Gylfa
Magnússyni dósent við viðskipta-
og hagfræðideild HÍ.
Verjandi ákærða var Ragnar H.
Hall hrl. Helgi Magnús Gunnars-
son fulltrúi sótti málið af hálfu
efnahagsbrotadeildar ríkislög-
reglustjóra.
Fyrrverandi stjórnarmaður í Skeljungi sýknaður af
ákæru ríkislögreglustjóra vegna innherjaviðskipta
Notaði ekki trún-
aðarupplýsingar
í hagnaðarskyni
HÉRAÐSDÓMUR Reykjavíkur hef-
ur í úrskurði sínum hafnað kröfu
íbúðareigenda í Árbæ um ógildingu á
nauðungarsölu sýslumannsins í
Reykjavík á íbúð þeirra annars vegar
og samþykki sama embættis hins
vegar á boði Frjálsa fjárfestingar-
bankans í íbúðina á uppboði. Héraðs-
dómarinn í málinu, Skúli J. Pálmason,
setur í niðurstöðu sinni fram harða
gagnrýni á bankann og telur afstöðu
og framkomu hans gagnvart íbúðar-
eigendunum „fáheyrða og raunar ein-
stæða“. Dómarinn féllst á kröfu íbúð-
areigendanna um að verða ekki vikið
úr íbúðinni fyrr en Hæstiréttur hefur
fellt dóm í málinu, verði því skotið
þangað. Eigendur íbúðarinnar, par á
þrítugsaldri, fengu gjafsókn í málinu.
Málavextir eru þeir helstir að
Íbúðalánasjóður krafðist nauðungar-
sölu á íbúðinni með uppboðsbeiðni í
september árið 2000. Einnig krafðist
Frjálsi fjárfestingarbankinn nauð-
ungarsölu á íbúðinni vegna vanskila á
620 þúsund króna láni frá árinu 1999.
Uppboðskrafa Íbúðalánasjóðs var
tekin fyrir hjá sýslumanninum í
Reykjavík 11. janúar sl. Íbúðareig-
endurnir mættu ekki og var málinu
frestað til 19. febrúar. Eigendurnir
mættu ekki heldur þá og ákvað sýslu-
maður að uppboð færi fram 13. mars.
Þá mætti annar eigandinn og fékk
samþykkt að sýslumaður tæki sér 8
vikna frest til að samþykkja boð í
eignina. Hæsta boð kom frá Frjálsa
fjárfestingarbankanum, 4,3 milljónir
króna, en á markaði var söluverðið
metið á um 7 milljónir. Hafði bankinn
frest til kl. 11.30 9. maí sl. að skila inn
greiðslu fyrir helmingi kaupverðsins.
Bankinn skilaði inn 1 milljón króna,
eða fjórðungi söluverðs, til sýslu-
manns kl. 16.08 þennan dag.
Fengu ekki að greiða skuld sína
Fram kemur í úrskurðinum að lög-
maður eigendanna hafi farið þess á
leit að faðir annars þeirra fengi fram-
selt boð bankans í íbúðina gegn
greiðslu kröfu bankans, sem komin
var í um 850 þúsund krónur. Fram-
kvæmdastjóri bankans, að sögn lög-
mannsins, vildi ekki taka við greiðsl-
unni heldur halda sig við niðurstöðu
uppboðsins.
Í úrskurðinum segir Skúli J.
Pálmason héraðsdómari m.a.:
„Það er mat dómsins, þrátt fyrir
þessi málalok, að afstaða og fram-
koma varnaraðila [Frjálsa fjárfest-
ingarbankans] gagnvart sóknaraðil-
um [íbúðareigendunum] verði að
teljast fáheyrð og raunar einstæð.
Hér er um það að ræða, að varnaraðili
hefur með afstöðu sinni bætt rekstr-
arstöðu sína, þótt í litlu sé, miðað við
fjárstyrk sinn, á kostnað sóknaraðila,
sem sýnt þykir, að verði fyrir umtals-
verðu fjártjóni frá þeirra augum séð
við það að fá ekki að greiða skuld sína
við varnaraðila með þeim hætti, sem
fyrr er lýst. Dómari málsins vill í
þessu sambandi láta þess getið, að
hann gætti hagsmuna banka um ára-
tuga skeið og gjörþekkir því til mála
af þessu tagi.“
Banki gagnrýndur af héraðsdómara
„Fáheyrð
og einstæð
framkoma“