Morgunblaðið - 04.11.2001, Blaðsíða 39
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. NÓVEMBER 2001 39
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Traust persónuleg
alhliða útfararþjónusta.
Áratuga reynsla.
Símar 567 9110 & 893 8638
utfarir.is
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
!
"#"
!
" #
% #& $
$ % &
' & ' ' (
'
"
#$$%
!
" #
$%
& ' " (
)' *+%"" " !
*" ,
!!
"
# $
"
%&'
!
" # $ %&
' '( )#)' ' '( *
!
!"
#$ ## ## % !&
& & ! (
'
" # $#% & #' #
(##" # # " )(* !
)* # #
## !" # # + ', -./
* '))
& (* & " # ')) * ! 0 #
% ,# ##* " # ')) 1/ )
& #
2#2/#2#2#2/#!
!"# $
! ""
# $%
&'()
%
# (
$%
% *$ +
%& !" '&()"'(*" (+,, &+' &+'-&
. "' -& /00" 1!" ," (+,,
)"' ."&%(+,, /' "2- ,&-&
3 " ." -3 "
/ &" ."&%(+,, "('"# )(" -#4
%' ."&%-&
0" &"05 &-0" &"0" &"05 &$
leiðir okkar lágu saman. Þótt aldurs-
munur væri þrjátíu ár tókst með okk-
ur góð vinátta og oftar en ekki vorum
við sessunautar í rútubílum á leið á
áfangastað. Í ferðum af þessu tagi
skapast ákveðin samkennd milli
manna og aldursmunur og bakgrunn-
ur skiptir ekki máli. Ég stóð mig að
því eftir löng kynni að ég vissi nánast
ekkert um hagi Aðalbjargar, utan
Útivistar, og hafði aldrei velt fyrir
mér aldri hennar enda var hún ung í
anda. Það var ákveðið tóm ef hún var
ekki á sínum stað í ferðum enda brást
það sjaldan. Hún var alltaf tilbúin að
taka því óvænta og sprungið dekk eða
straumhart fljót sem berjast þurfti
yfir var bara til að krydda tilveruna.
Þegar koma þurfti spaugilegum at-
vikum eða ferðasögunni í bundið mál
var enginn henni fremri og það var
fastur liður í löngum rútuferðum að fá
hana til þess að fara með vísur sem
urðu til á stað og stund. Seinna komst
ég að því að úr grjótinu sem hún tíndi
á fjöllum bjó hún til dýrindis listaverk
og einnig málaði hún fallegar lands-
lagsmyndir.
Minningar um Aðalbjörgu tengjast
ótal ferðum inn í dularmögn íslenskr-
ar náttúru en hún undi sér best í ná-
vist fjalla og jökla. Minnisstæðar eru
ferðir á Sprengisand, Kjöl og Jökul-
heima en flestar tengjast minningar
ferðum í Bása í Þórsmörk bæði að
sumri og vetri. Þar féll hún vel í hóp
félaganna í Útivist sem kunnu að
meta vel orta vísu og á kvöldvökunum
þegar harmónikan hóf upp raust sína
var hún manna fyrst á gólfið. Sunnu-
dagsferðir í nágrenni Reykjavíkur að
sumri eða vetri skipuðu einnig stóran
sess hjá henni. Þá var farið fótgang-
andi eða á skíðum um Reykjanes-
skagann, Bláfjöll eða aðra áhuga-
verða staði. Á áningarstað brást ekki
að Aðalbjörg dró upp pokann sinn
með pönnukökum og lyftist þá brúnin
á ferðafélögunum því allir fengu sinn
skerf. Í gönguferðum var hún oftast
fremst í flokki og aldrei heyrðust frá
henni úrtöluorð þótt veðurguðirnir
væru ekki í sem bestu skapi. Það átti
því ekki við hana að liggja í fleti þegar
sólin skein í heiði og þegar verið var
að ráðgera gönguferð vildi hún helst
fara upp í móti. Í einni skíðaferðinni
varð hún fyrir því óhappi að snúa sig
illa á fæti og slíta liðbönd. Eftir skoð-
un á slysavarðstofu var niðurstaða
læknisins sú að miðað við aldur henn-
ar og eðli meiðslisins yrði hún aldrei
söm aftur til gangs og öruggt væri að
hún stigi aldrei aftur á skíði. Ég held
að hann hafi ekki tekið skapgerð sjúk-
lingsins með í reikninginn því innan
árs frá þessu atviki og eftir þrotlausa
þjálfun var hún komin á skíði aftur
eins og hún hefði aldrei kennt sér
neins meins.
Æskustöðvar Aðalbjargar voru í
Loðmundarfirði og bar hún þess
greinilega merki að vera alin upp á
sveitaheimili á fyrri hluta síðustu ald-
ar. Uppeldi hennar við sveitastörf frá
blautu barnsbeini höfðu mótað hana
og hún var af þeirri kynslóð sem aldr-
ei féll verk úr hendi. Oft barst talið að
firðinum hennar fyrir austan með
söknuði en hún notaði líka öll tæki-
færi sem gáfust til þess að heimsækja
hann, meðal annars sem fararstjóri í
ferðum Útvistar þangað. Aðalbjörg
var kjörin í Kjarna Útivistar og síðan
heiðursmeðlimur í Kjarna og loks
heiðursfélagi Útivistar. Þar held ég
að hafi vegið þyngst óþreytandi þátt-
taka hennar í öræfaferðum, vinnu-
ferðum og félagsstarfi. Hún lagði
einnig fram mikið efni til mynda-
kvölda Útivistar og fjölda tækifæris-
vísna og sunginna texta sem hafa lífg-
að upp á kvöldvökur félagsins. Það
má eiginlega segja að félagið hafi ver-
ið hennar annað heimili og flest henn-
ar áhugamál tengdust útiveru og
ferðalögum á einhvern hátt. Það var
henni því erfitt þegar hún var ekki
lengur fær um að fara í ferðir vegna
heilsubrests en sá minningarsjóður
sem hún hafði safnað hefur vonandi
yljað henni á erfiðum stundum. Ég
þakka henni samfylgdina og sam-
veruna sem ég geymi í mínum minn-
ingasjóði ásamt ótal myndskreyttum
jólakveðjum í bundnu máli.
Ég votta börnum og öðrum afkom-
endum Aðalbjargar hluttekningu
mína við fráfall hennar og Gísla
manns hennar. Með henni er fallin frá
einstök kona.
Egill Einarsson.
Elsku amma, núna
þegar þú ert farin frá
mér sit ég og hugsa um
allar góðu stundirnar
sem við áttum saman,
sem betur fer voru þær
margar. Ég man eftir því þegar ég
var lítil í pössun hjá þér, þá fórum
við oft í leikinn fram fram fylking og
þú bauðst mér gullskó eða silfurskó.
Þegar ég var svo búin að velja ann-
aðhvort sagðirðu mér að hlaupa inn í
skáp og ná í þann lit af skóm sem ég
valdi og fékk ég þá að vera í þeim
allan daginn og alveg þangað til
mamma eða pabbi sóttu mig. Þú
gerðir allt leiðinlegt og venjulegt að
svo skemmtilegu. T.d. var ekki í
uppáhaldi hjá mér að borða þegar
ég var lítil en þú gerðir matinn alltaf
svo skemmtilegan, skarst hann í
hringi, kassa eða eitthvað sem okk-
ur datt í hug. Það fyrsta sem mér
datt í hug þegar mér var sagt að þú
værir orðin mjög veik var að þú
mundir ekki geta verið hjá mér á
merkilegum stundum, s.s. brúð-
kaupsdaginn minn, þegar börnin
mín fæðast og jafnvel bara á jól-
unum. Ég er mjög fegin að hafa
fengið að vera svona mikið með þér
og þá sérstaklega eftir að ég fékk
bílprófið og gat farið að koma til þín
oft í viku. Þú vast alltaf til staðar
fyrir mig og ég man ekkert betra en
að koma í heimsókn til þín og fá litla
kók í gleri og frægu ömmuplattana
þína. Ég man þegar ég sat hjá þér
eitt kvöld þegar þú varst á Landa-
koti og ég var nýhætt að vera með
kærastanum mínum, þá sagðirðu við
mig að á lífsleiðinni hefðir þú lært
tvennt, eitt var að afbrýðisemin
kemur í öllum myndum og annað
var að ástin væri ekki til eins og ég
héldi að hún væri. Ég get nú ekki
verið sammála þessu núna, en þetta
huggaði mig mikið þá. Þegar ég er
spurð hverjum ég líkist segi ég allt-
af: ömmu minni, því þú sagðir alltaf
að við værum svo líkar … meira að
segja báðar með skakkan litla putta!
Það er ekki spurning hver er fyr-
irmyndin mín og hvers ég lít mest
SIGRÚN
ÞORMÓÐS
✝ Sigrún Þormóðsfæddist á Siglu-
firði 11. október
1912. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Eir 27. október síð-
astliðinn og fór útför
hennar fram frá
Fossvogskapellu 2.
nóvember.
upp til, það ert þú, því
mér fannst þú alltaf
hafa svör við öllu. Ég
man líka hvað ég var
hissa eina nóttina þeg-
ar ég gisti hjá þér og
var svona sex ára, að
ég spurði þig hvað
gerðist þegar maður
dæi. Þú sagðir við mig
að þú vissir það ekki og
ég fór í hálfgerða fýlu.
Amma mín, sem vissi
allt, vissi ekki svarið.
En núna veistu það og
þar með allt sem ég hef
spurt þig um og ég
vona að þú standir við það, sem þú
sagðir við mig þegar ég var hjá þér
um daginn, að þú komir að heim-
sækja mig ef þú getur það.
Góða nótt, elsku amma mín,
dreymi þig vel.
Þín
Hildur Arna.
Elsku besta amma og langamma,
mikið er erfitt að nú sért þú horfin á
braut. Það skiptir engu máli þó að
aðdragandinn hafi verið langur, það
er jafn erfitt að nú sértu ekki lengur
hjá okkur. Minningarnar um þig
hrannast upp og það er svo margt
sem mig langar að þakka þér fyrir.
Allar stundirnar sem ég átti heima
hjá þér á Fálkagötunni þegar ég var
lítil, þú varst svo þolinmóð og góð
við mig. Þú varst alltaf til í að leika
við mig og hvattir mig áfram sama
hvaða vitleysu ég tók mér fyrir
hendur. Það var notalegt að vera hjá
þér og þú varst alltaf jafn glöð að sjá
okkur. Mér fannst svo gott að koma
til þín þegar mér lá eitthvað á hjarta
því þú varst alltaf tilbúin að hlusta á
mig og veita mér góð ráð. Mér finnst
svo erfitt að litli drengurinn minn fái
ekki að kynnast þér betur, en um
leið er ég þakklát fyrir að hann hafi
fengið að hitta þig. Þú varst svo stolt
þegar hann kom í heimsókn til þín
og hann hjalaði og brosti þegar þú
talaðir við hann.
Takk, elsku amma, fyrir allt.
Halla, Fannar og Aron Orri.