Morgunblaðið - 21.11.2001, Blaðsíða 45

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 2001 45
Jólahlaðborð Cafe Bleu Kringlunni
Sími: 568 0098
BJÖRGVIN Halldórsson má kalla
eina af „meginpersónum“ íslenskrar
dægurlagatónlistar síðastliðin 30 ár
eða svo. Umsvif hans í flestu því sem
viðkemur þeim heimi hafa verið mik-
il og í þessum litla „bransa“ hefur
honum ætíð fylgt sterk ára og stór-
virkt umtal.
Oft vill gleymast hvað maðurinn
stendur fyrir fyrst og fremst. Björg-
vin er tónlistar-
maður, frábær
söngvari og sjarm-
erandi skemmti-
kraftur og sem
upptökustjóri hef-
ur hann staðið að
fjölda hljómplatna
með hinum og þessum tónlistar-
mönnum. Í þeirri vinnu hefur hann
m.a. náð að búa til einhvers konar
„Bo“-hljóm, þ.e. honum hættir til of-
hlaða og fínpússa þannig að lögin á
bak við drukkna í sírópslegnu
smekkleysi. Þótt útkoman sé ljúf og
fagmannleg missa lögin oft og tíðum
einhvern lífsneista. Þetta viðurkenn-
ir hann meira að segja í upplýsinga-
bæklingi disksins, segist stundum
hafa fallið í þessa gryfju.
Á þessari plötu er því ætlunin,
samkvæmt orðum Björgvins sem
finna má í upplýsingabæklingi, að
gera plötu sem er hrein og bein, með
„lifandi“ hljómsveitarhljómi og engu
óþarfa pjatti eða pjátri. Þetta verður
að teljast hugrakkt skref fyrir mann
í hans stöðu og í nokkrum tilfellum,
þó alls ekki öllum, tekst honum
þetta. Tæknidraugurinn er sannar-
lega á kreiki á þessari plötu þó að
Björgvin nái að særa hann í burt á
stundum. Og í völdum tilvikum
sneiðir hann listavel fram hjá
„gömlukallapoppi“ sem hefði
kannski fremur legið beint við.
Einkanlega nær hann þessu í
sveitatónlistinni. Það er næsta bros-
legt að nú í dag, þegar sveitatónlist,
hvort sem um er að ræða svokallaða
jaðarsveitatónlist eða megin-
straums-, er Björgvin að gera svala
hluti. Maðurinn sem var úthrópaður
er hann var að gera nokkurn veginn
það sama með Sléttuúlfunum og
Brimkló. Það borgar sig greinilega
að vera fylginn sér í sumum tilfell-
um.
T.d er sveitarokksútgáfa af stað-
allagi meistara Megasar, „Spáðu í
mig“ vel heppnuð. Það er næsta
skrýtið að heyra Bo renna sér í
gegnum smíðina og jaðrar þetta við
að vera „kits“. En fyrst og síðast ein-
faldlega flott.
Björgvin sýnir í öðrum sveitalög-
um að hann er vel kunnugur forminu
og þá í sinni fjölbreyttustu mynd.
Tvö meginstraumslög, einn dúett
með dótturinni Svölu og lagið „Blá-
stjörnur blika“ (upprunalega flutt af
Tracy Lawrence sem „Stars over
Texas“ ’96) eru fín og eitt gamalt og
gott „country & western“ eftir þá
Merle Travis og Tex Williams er
skemmtilegt („Smoke! Smoke!
Smoke!“ frá 1960, sett við íslenskan
texta Jónasar Friðriks). Björgvin
sýnir svo í laginu „Höfðinginn“ að
hann getur hæglega snarað út boð-
legri sveitatónlist sjálfur. Þó þykir
mér textinn, sem fjallar um áhuga-
mál Björgvins, fluguveiði, álappaleg-
ur. Frábærlega valið tökulag eftir þá
Jagger og Richards („Dead Flow-
ers“) gerir svo sveitapakkann hérna
hinn stæðilegasta.
Í hefðbundnari lögunum virkar
þetta „hreina og beina“ viðhorf
Björgvins ekki jafn vel. Mann grun-
ar að Björgvin leggi nokkuð annan
skilning en hinn almenni hlustandi í
það hvað teljist vera „hrár“ hljómur.
Eins og hans viðmið liggi nokkuð of-
ar í því tilfellinu. Alla vega eru mörg
laganna nokkuð hlaðin og fínpússuð
og þá er nú stutt í gerilsneyðinguna.
Þau lög grafast undir öllu því sem
lagt er ofan á þau og fletjast við það
út.
Það er t.d. lítið hægt að gera til að
bjarga „Brimi“ og oft hef ég heyrt
höfund lagsins, Guðmund Jónsson,
betri. Lagið „Lennon (Hinn eini
sanni Jón)“ og „Það breytist ekki í
bráð“ eru heldur ófrumleg, dæmi-
gerð Bjögga-lög sem hreyfa lítt við
manni. Tökulagið „This Magic
Moment“ er svo afar afkáralegt og
slappt. Glætan felst í nýju lagi Meg-
asar sem er einkennilega indælt á að
hlýða og gefur það plötunni aukna
vigt.
Hvað áferð og hljóm varðar fer
þessi „hljóðmotta“ sem liggur yfir
lögunum hvað mest í pirrurnar á
mér. Lögin væri hægt að hífa upp ef
bakröddum og þessum sindrandi
skemmtaralegu hljóðgervlum sem
kúra oft á bak við lögin væri sleppt.
Röddina reynir Björgvin að hafa
afslappaða og niðri á jörðinni,
kannski svolítið „skítuga“. Þessi
nálgun hæfir heildarhugmyndinni
hérna oftast vel þótt stundum mætti
hann gefa svolítið í.
Þess er ég fullviss að platan hefði
haft mikinn hag af því ef Björgvin
hefði falið einhverjum öðrum en
sjálfum sér að stjórna upptökum. Fá
unga manneskju til verksins sem
stæði utan við það sem Björgvin á að
venjast. Útkoman af því hefði a.m.k.
orðið athyglisverð, þótt ekki væri
nema bara til að blása ferskri golu
yfir þá hluti sem fastir eru í hjólför-
um hins vanabundna.
Þegar maður handleikur þessa
plötu verður manni ósjálfrátt hugsað
til Johnny Cash sem tók upp „Am-
erican“-plöturnar með sérvitringin-
um Rick Rubin, nokkuð yngri manni.
Það kæmi mér ekki á óvart þótt
Björgvin hefði haft Cash í huga við
gerð þessarar plötu, ef tekið er tillit
til lagavals, umslags og titils (Eft-
irlýstur eða „Wanted“ eins og það er
upp á ensku). Það er engu líkara en
höfundur sé að gera því skóna að
hans sé vænst eða hann vanti. Sjálfs-
traustið hefur nú aldrei vantað hjá
Björgvini og hefur sá eiginleiki orðið
honum til tekna bæði og taps í gegn-
um tíðina.
Nokkuð brokkgeng afurð frá Bo
verður að segjast. Sveitasinfónían
gerir hana þess virði að leggja sig
eftir en það mætti leggja höfuðið
betur í bleyti hvað restina varðar.
Tónlist
Björgvin Halldórsson
Eftirlýstur
Skífan
Eftirlýstur, einherjaskífa Björgvins Hall-
dórssonar. Björgvin syngur ásamt því að
leika á gítara og munnhörpu. Honum til
fulltingis eru Hjartagosarnir, Jóhann Hjör-
leifsson (trommur), Haraldur Þor-
steinsson (bassi), Þórir Baldursson
(Hammond-orgel, hljómborð, píanó,
harmonikka,), B.J. Cole (stálgítar), Dan
Cassidy (fiðla), Magnús Einarsson
(mandólín), Vilhjálmur Guðjónsson (raf-
gítar), Arnþór Örlygsson (tamborína,
sleðabjalla, slagverksforritun), Kristján
Edelstein (kassagítar) og Þórður Árna-
son (rafgítar). Svala Björgvinsdóttir
syngur með í einu lagi.
Lög eftir Björgvin, Megas, Funk/
Hickenlooper, Jagger/Richards, Guð-
mund Jónsson, Travis/Williams, Lawr-
ence, Pomus og Dean/Leigh. Textar eftir
Jónas Friðrik Guðnason, Megas, Stefán
Hilmarsson og valda erlenda höfunda.
Stjórn upptöku var í höndum Björgvins.
Meðstjórnendur voru þeir Arnþór Örlygs-
son og Hafþór Guðmundsson. 46,18 mín-
útur.
Leitin
að Bo
Arnar Eggert Thoroddsen
Ljósmynd/Ari Magg
Eftirlýstur er fyrsta einherjaskífa Björgvins Halldórssonar í 15 ár.