Morgunblaðið - 03.02.2002, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 2002 37
Davíð Osvaldsson
útfararstjóri
Sími 551 3485 • Fax 568 1129
Áratuga reynsla
í umsjón útfara
Önnumst alla þætti
Vaktsími allan sólarhringinn
896 8284

 
 
    
 
 






  
  

  

  

    
    !"## 
$% &'(!!"## 

( ") * $% # +, -  !"## 

%!(
( ") .)!  /# !"## 
-! ,
# 0!"##  +'
1$ 
+"' 2(   !"## 
# $  $%  ) 2  2# ! !( ,


 
                   

  





   
   
    
!" #$
%
&"'( (

'() 
 *
    + ,(- 
 

 ) .+
 
/&*
 (
 0 1
-(( 2"  (

 )  +(
 
  2 
  +$


  


  

        
  






    

  


 

 

   !" #$%&&
'( )%* 

($" #$%&&
+ , ,

   #

!(  ' #


 
            
  

 


   

 !  "!#$ 
% ! $&!!'!  (  "!#$ 
 ( $&!!#$ 
 )#
 )#'!
$!*
)  ( $&!!'! + (!, - !#$ 
!!*$&!!'!
.$ !!  ! $&!!'! $ $! $/#$ 
!! $&!!#$  .$ $) .' !'!
0$/*$&!!'! 1 #*
2!!*- !#$
' *(  !#/!!

 

   
 

 










    
 
 
 
 
   

 
 !!"

   ! ""# 
  $%&'"(     !) (""# 
#   ""#   !  ! ( 
$*+,- 
  "(  ./ $ 0 ""# 
$  ' 
  "( 

%   ""# 
 !  %
  ""#   "  "( 
+ +- #+ + +- %
✝ GuðmundurGuðjónsson
fæddist á Lyngum í
Meðallandi 6. júní
1927. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 25. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðjón Ásmunds-
son bóndi á Lyng-
um, f. 10.5. 1891, d.
13.11. 1978, og
Guðlaug Oddsdótt-
ir, f. 19.4. 1904, d.
22.11. 2001. Guð-
mundur var elstur
af 13 systkinum, næstur var
Guðlaugur, f. 1.7. 1928, Oddný,
f. 20.8. 1929, Vilborg, f. 16.9.
1930, Sigrún, f. 11.2. 1932, Vig-
fús, f. 9.6. 1934, d. 3.8. 1935,
Vigfús, f. 3.7. 1935, d. 27.9.
1960, Dagbjartur, f. 17.4. 1937,
d. 14.1. 1993, Jóhanna, f. 18.6.
1939, Sigurður, f. 18.11. 1940,
Áslaug, f. 2.11. 1942, Sigur-
sveinn, f. 6.8. 1945, og Steinunn,
f. 9.2. 1947.
Hinn 21.5. 1956 kvæntist Guð-
mundur Katrínu Þórarinsdóttur
frá Hátúnum, f. 30.4. 1938. Þau
eiga sex börn; 1) Hreiðar, f. 6.3.
1956, d. 23.10. 1977. 2) Val-
mundur, f. 21.12. 1964, kvæntur
Unu Kristínu Jónsdóttur, f. 19.2.
1966. Börn þeirra eru Þórarinn,
f. 25.4. 1988, og Lína Dögg, f.
17.6. 2000. Barn hennar Jón
Hilmar Jónasson, f.
18.12. 1984. 3)
Margrét, f. 1.5.
1966, gift Jóhanni
Skúlasyni, f. 12.3.
1965. Þeirra börn
Jónas, f. 19.6.
1991, Magnús, f.
2.9. 1992, og Tóm-
as, f. 27.3. 1994. 4)
Jóhanna Þuríður,
f. 15.3. 1968, gift
Viktori Guðmunds-
syni, f. 1.5. 1960.
Þeirra barn Guð-
mundur, f. 28.2.
1988. 5) Finnur, f.
13.3. 1970, kvæntur Þuríði Júdit
Þórarinsdóttur, f. 19.11. 1975.
Þeirra börn Örn, f. 25.12. 1997,
og Kristvin, f. 18.11. 1999. 6) El-
ín Þóra, f. 15.1. 1973, gift
Ágústi Dalkvist, f. 14.12. 1970.
Hennar börn Guðmundur Hreið-
ar, f. 11.3. 1991, og Katrín Ingi-
björg, f. 6.2. 1993, Guðjónsbörn.
Þeirra börn Rebekka Margrét
Dalkvist, f. 15.7. 1997, og Guð-
dís Hera Dalkvist, f. 15.9. 1999.
Hans barn Stefán Bragi Dalk-
vist, f. 2.9. 1992.
Árið 1951 hóf Guðmundur bú-
skap í Eystra-Hrauni í Land-
broti og bjó þar til æviloka.
Útför Guðmundar fer fram
frá Prestbakkakirkju á Síðu á
morgun, mánudaginn 4. febr-
úar, og hefst athöfnin klukkan
14.
Síðastliðinn bóndadag, 25. jan-
úar lést Guðmundur Guðjónsson,
bóndi í Eystra-Hrauni í Landbroti
á 75. aldursári. Með honum er
horfinn sannkallaður bústólpi.
Hugurinn hvarflar til sumarsins
1956. Þá er undirritaður sendur í
sveit að Eystra-Hrauni og látið
heita, að hann sé ráðinn þar til
barnagæslu. Í minningunni er
sumarið sólríkt og fagurt og Land-
brotið fegursti blettur á jarðríki.
Bóndinn ungi, Guðmundur Guð-
jónsson frá Lyngum í Meðallandi,
vinnur á daginn í vegavinnu á Int-
ernational vörubíl en á kvöldin
sinnir hann búi sínu og það er með
ólíkindum hvernig allt skapast í
höndum hans hvort heldur eru litl-
ir hlutir eða stórir, hjólbörur smíð-
aðar úr áli eða byggingar byggðar
með ýmsu móti. Litli túnskikinn
sem í upphafi búskapar var ekki
nema tveir til þrír hektarar breiðir
úr sér og verður um sextíu hekt-
arar og Eystra-Hraun sannkallað
stórbýli. Ný stórvirki blasa við að-
komumanni í hvert sinn sem komið
er í heimsókn að Eystra-Hrauni,
sem sýna, að það er með ólíkindum
hversu miklu verki samhent hjón
geta skilað. Þetta er að vera at-
hafnaskáld.
Allt gerist þetta að manni virðist
með mikilli hægð nærri því eins og
af sjálfu sér. Það má með sanni
segja, að ekki voru slegin vind-
högg í Eystra-Hrauni. Eftir á að
hyggja finnst manni sem allt þetta
mikla starf hafi verið framkvæmt
samkvæmt nákvæmlega fyrirfram
úthugsaðri áætlun, því að samfell-
an er slík í framkvæmdunum.
Guðmundur var rúmlega með-
almaður á hæð, en þegar horft er á
ævistarf hans sýnist hann hafa
verið risi. Í vegavinnu var til þess
tekið hversu rammur hann var að
afli. Skapgerð hans var slík, að
hann haggaðist aldrei. Alltaf var
stutt í góðlátlegt glens og yfir-
bragð heimilisins var létt og
skemmtilegt. Sér við hlið hafði
Guðmundur sína góðu konu, Katr-
ínu Þórarinsdóttur, ættaða frá Há-
túnum í Landbroti. Óhætt er að
segja að erfitt muni að finna sam-
hentari hjón en þau Guðmundur
og Katrín voru, enda fannst manni
alla tíð þau vera eins og ungt, ást-
fangið par. Eitt er víst, að sú sam-
heldni sem einkenndi þeirra ham-
ingjusama hjónaband er alltof
fágæt nú. Svo vel undu þau við
sinn hag, að þó þau færu vítt og
breitt um Ísland eða til annarra
landa fannst þeim ætíð allt fegurst
og best í Landbrotinu. Mættu
margir af því læra, hvar hamingj-
una er helst að finna.
Guðmundur og Katrín urðu fyrir
þeirri miklu sorg að missa elsta
barn sitt Hreiðar, mikinn efnispilt,
á tuttugasta og öðru ári. Þau eign-
uðust alls sex börn og tvö þeirra
búa nú sínu búi ásamt fjölskyldum
sínum á jörð foreldra, en það eru
Valmundur og Elín Þóra. Er vissu-
lega mjög ánægjulegt að sjá, að
samheldni og uppbygging heldur
áfram.
Þó Guðmundur væri starfssam-
ur í besta lagi gaf hann sér tíma til
bóklestrar, einkum á seinni árum.
Bæði hreifst hann af okkar bestu
fornbókmenntum og eins hafði
hann áhuga á náttúru landsins,
auk margs annars fróðleiks. Á bæ
sínum hafði hann komið fyrir
tækjum, sem mældu hina ýmsu
þætti veðurfars, svo að manni
fannst hálft í hvoru að Eystra-
Hraun væri orðið að nokkurs kon-
ar veðurathugunarstöð. Einnig gaf
hann sér tómstundir til þess að
mæla og kortleggja gamlar minjar
með nákvæmum staðsetningar-
tækjum og sótti hann í því skyni
sérstakt námskeið, sem haldið var
á vegum Þjóðminjasafns. Guð-
mundur var einstaklega fljótur að
tileinka sér tækninýjungar og þeg-
ar hugsað er um, hvernig hann
stóð að eflingu búsins finnst manni
hafa verið að unnið með nákvæmni
og hugkvæmni vísindamannsins,
en til þess þarf ekki einungis mik-
inn dugnað, heldur einnig mikið
hugvit. Kemur í hug, að hann náði
til dæmis miklum árangri í sauð-
fjárrækt. Guðmundur var fram-
faramaður eins og þeir gerast
bestir.
Barnagæslusumur undirritaðs í
Eystra-Hrauni urðu þrjú. Á þeim
tíma mynduðust þau vináttubönd,
sem endast út ævina. Alltaf á jóla-
dag áratugum saman hringdi Guð-
mundur og urðu þau símtöl æði
löng. Hann hringdi nefnilega alltaf
á jóladag í börnin sín og fékk sum-
ardrengurinn að vera í þeim hópi.
Nú er efst í huga þakklæti fyrir
þá miklu gæfu að hafa átt að vini
Guðmund Guðjónsson. Ástvinum
hans öllum eru sendar innilegar
samúðarkveðjur.
Gunnar Grettisson.
GUÐMUNDUR
GUÐJÓNSSON

 



 

  

 

 
   !"
#$%&'! ()
%*
+,"
              
 
*% -.*
-. *%/.%
$0*%*

'%*%*

%&01" *%/.%
%$)*& *%/.%
*% *%*
2 *%/.%3