Morgunblaðið - 14.02.2002, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 14.02.2002, Blaðsíða 30
LISTIR 30 FIMMTUDAGUR 14. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ JÓHANN Smári Sævarsson óperu- söngvari hefur skrifað undir tveggja ára samning við óperuhúsið í Reg- ensburg í Suður-Þýskalandi frá og með september næstkomandi. Á samningstímanum mun Jóhann syngja hlutverk baróns Ochs í Rósa- riddaranum eftir Strauss, en einnig Philippo úr Don Carlo eftir Verdi, Leoporello úr Don Giovanni eftir Mozart og Colline úr La Boheme eftir Puccini. Í samtali við Morgunblaðið sagð- ist Jóhann Smári ákaflega ánægður með samninginn og hlakka til að takast á við þau mörgu stóru hlut- verk sem hann fæli í sér. „Eftir samningstíma minn hjá Kölnaróper- unni, sem var óhjákvæmilega nokk- uð bindandi, ákvað ég að ráða mig ekki fast fyrr en ég fengi rétta samninginn með réttu hlutverkun- um. Nú er sá samningur kominn, ég fæ þarna átta mjög góð hlutverk, þar á meðal þrjú alveg topphlut- verk,“ segir Jóhann Smári og á þar við hlutverk baróns Ochs, sem er meðal viðamestu bassahlutverka óp- erubókmenntanna, Leoporello úr Don Giovanni og Philippo úr Don Carlo, sem Jóhann Smári segir vera sitt draumahlutverk. Hann segir óperu- húsið í Regensburg teljast til svokallaðra B-húsa, en það hafi verið í mikilli upp- byggingu síðustu ár. „Þetta er alveg mátulegur vettvang- ur og hæfilega stór til þess að byrja að takast á við þessi risahlutverk svona eitt á eftir öðru. Óp- eruhúsið er jafn- framt vel staðsett, rétt utan við Münch- en. Þetta er svæði sem fylgst er með og gæti samningurinn því orðið góð- ur stökkpallur hvað framtíðina varð- ar.“ Jóhann starfaði í þrjú ár við Óp- eruhúsið í Köln að loknu námi við sameiginlega óperudeild konung- legu tónlistarskólanna í Lundúnum. Frá árinu 1998 hefur hann verið bú- settur á Íslandi þar sem hann hefur sinnt kennslu jafnframt því að taka að sér verkefni erlendis. Þá er Jóhann Smári einn frumkvöðla að stofnun Norðuróps, félags um óperuflutning sem lagt hefur áherslu á nýsköp- un í íslensku óperulífi. Jóhann Smári segist ekki ætla að segja skilið við íslenska óperuhefð þótt leiðin liggi til Þýska- lands. „Þó svo að við hjónin flytjum til Re- gensburg í tvö ár hyggj- umst við halda tengslun- um við starfsemi Norðuróps. Við höfum t.d. unnið undanfarið að undirbúningi óperuupp- færslu fyrir sumarið 2003 í sam- vinnu við erlenda leik- og hljóm- sveitarstjóra,“ segir Jóhann Smári, en hann mun mæta til æfinga í Reg- ensburg í júní, þegar æfingar á Rósariddaranum hefjast. Á vormán- uðum mun Jóhann Smári hins vegar syngja á nokkrum óperugalakvöld- um ásamt fleiri einsöngvurum af ungu kynslóðinni áður en haldið er utan. Syngur draumahlut- verkið í Regensburg Jóhann Smári Sævarsson LISTAMAÐURINN á horninu er nú á förum, eftir farsæla vet- ursetu í borginni. Þessi sýningaröð sem þau Ásmundur Ásmundsson og Gabríela Friðriksdóttir hafa staðið fyrir með miklum myndarskap lauk með mikilli fagnaðarhátíð á bíla- stæðinu framan við innganginn að Nýkaupi í Kringlunni. Hekla Dögg Jónsdóttir kom akandi á bílnum sínum og lagði honum í stæði. Ásamt aðstoðarmanni kom hún fyr- ir kassa með jarðarberjum á vél- arhúsi bílsins, og öðrum kassa með hvítum kúlulaga trúðshausum til að festa á loftnetsstangir bíla. Trúðs- hausana seldi hún á hundrað krón- ur stykkið. Að því búnu stillti hún upp ferða- tæki með snældu við hlið kassanna tveggja og spilaði viðstöðulaust lít- inn lagstúf sem hún samdi ásamt Jessicu Hutchins, bandarískri starfsystur sinni. Rúsínan í pylsu- endanum voru tvær stórar ljós- myndir af skælbrosandi andliti Heklu Daggar og vinkonu hennar, klipptar eftir útlínum andlitanna og plastaðar. Þessar myndir voru fest- ar á rúðuþurrkurnar, og þær settar í gang. Sláttur rúðuþurrknanna með andlitunum virkaði sem tifandi taktmælir undir líflegri, en þunnild- islegri tónlistinni. Á meðan dreif að fólk til að kaupa kúluhausa á út- varpsstöngina, eða næla sér í jarð- arber. Í miðri útsöluösinni í Kringl- unni var skálað í kampavíni undir dynjandi tónlistinni, tifandi haus- unum og viðskiptunum með trúða- kúlurnar. Um leið var þetta lokahóf yfir ágætlega heppnaðri röð sýn- inga. Hafi það verið ætlunin að sýna möguleika listarinnar í tengslum við lífið sjálft virðist framkvæmdin hafa heppnast prýðilega. Listin reddar deginum, eins og verk Heklu Daggar heitir, sver sig í ætt við ýmislegt af því sem áður hefur verið gert undir merkjum Lista- mannsins á horninu. Það breytir því þó ekki að leikandi uppákoma, hressileg framsetning og fumlaus framkvæmd sýndi Heklu Dögg engu að síður í essinu sínu. Frá upphafi ferils síns hefur hún öðrum betur kunnað að nýta sér gjörning- inn sem tækifæri til að skemmta áhorfendum. Henni brást ekki bogalistin í Kringlunni. Segja má að hún hafi sett endapunktinn á sýn- ingaröðina Listamaðurinn á horn- inu með leiftrandi stæl. Morgunblaðið/Halldór B. Runólfsson Frá gjörningi Heklu Daggar Jónsdóttur á bílastæði Kringlunnar. MYNDLIST Bílastæði Kringlunnar GJÖRNINGUR HEKLA DÖGG JÓNSDÓTTIR Deginum reddað Halldór Björn Runólfsson TÖLVUUNNAR teiknimyndir gerast æ algengari og fjölskrúð- ugari. Fyrirtækið Pixar hefur sér- hæft sig í þessari tækni og gert margar þær bestu, í samvinnu við Disney. Þaðan kemur sú nýjasta, Skrímsli hf, eða Monsters Inc., að venju er boðið uppá bæði íslenska og upprunalega raddsetningu. Samkvæmt boðskap myndarinn- ar virðast skrímsli jafnhrædd, ef ekki skelkaðri við börn en börn við skrímsli. Skrímslin búa í Skrímsla- borg, þar er engin Rafmagnsveita Skrímslaborgar er til staðar, heldur fær hún orkuna frá skelfingaröskr- um barna. Skrímslin læðast einfald- lega á nóttinni í gegnum skáphurð- irnar í barnaherbergjunum, gera þeim bylt við og tappa óhljóðunum á brúsa. Síðan er innihaldið notað í orkustofnuninni. Hugsið ykkur, engin mengun, engin uppistöðulón! Í myndarbyrjun er nýtt vanda- mál farið að gera vart við sig í Skrímslaborg; það gerist sífellt strembnara að kvelja org úr börn- um í mannheimum. Nú eru góð ráð dýr, orkukreppa blasir við ef ekk- ert er að gert. Sölmundur og Maggi, sem líta út eins og órangút- an sem lent hefur í stökkbreytingu, og augasteinn með útlimi, leiða hóp góðu gæjanna. Ragnar (afmynduð eðla), og Vatness, sem minnir hvað helst á stökkbreyttan úkraínu- mann, eru fremstir í flokki hinna varasömu. Sölli og Maggi kynnast telpukrakkanum Búu, sem kemst fyrst barna inní Skrímslaborg. Veldur heimsókn hennar byltingu í samskiptum tegundanna: heimarnir skarast. Hurðirnar sem tengja heima manna og skrímsla, minna óneit- anlega á svipuð fyrirbrigði í Dark Tower-sögum Stephens King, eða götin á landakorti dverganna í Time Bandits, gamanmyndinni hans Terrys Gilliam. Hvað sem því viðvíkur, allt eru þetta galdrar í ævintýrum fyrir börn og fullorðna. Tölvuteiknaðar myndir eru að verða meinholl afþreying. Radd- setningin að verða betri og betri, bæði á frummáli og íslensku og frægum og færum röddum fer sí- fjölgandi í þeirri upphaflegu. Disn- ey og önnur framleiðslufyrirtæki á þessu sviði, leggja síaukið vægi í að hafa uppá röddum sem hæfa fígúr- unum best. Ástæðan sjálfsagt sú að þessar myndir blanda sér undan- tekningarlítið í hóp þeirra vinsæl- ustu á ári hverju. Sagan, teikningarnar og raddirn- ar skapa frábæra heild í Skrímsli hf, þar sem íslensku leikararnir standa sig með ágætum, enda orðn- ir sjóaðir í slíkri vinnu. Sú banda- ríska, með Goodman, Tilly, Crystal, Buscemi og Coburn gamla í hörk- ustuði, höfðar sjálfsagt frekar til eldri áhorfenda. Hvort sem menn velja, Monsters, eða Skrímsli tryggja allri fjölskyldunni eld- hressa skemmtun. KVIKMYNDIR Sambíóin Reykjavík, Keflavík, Akureyri og Háskólabíó Leikstjóri: Peter Docter. Handritshöf- undur: Robert L. Baird, Dan Gerson. Tón- list: Randy Newman. Tölvuteiknimynd. Leikraddir ísl. talsetningu, leikstjóri Júl- íus Agnarsson: Ólafur Darri Ólafsson, Fel- ix Bergsson, Bríet Ólína Kristinsdóttir, Magnús Ragnarsson, Pétur Einarsson, Hjálmar Hjálmarsson, ofl. Bandarískar leikraddir: John Goodman, Billy Crystal, Mary Gibb, Steve Buscemi, James Cob- urn, Jennifer Tilly. Sýningartími 92 mín. Pixar/Walt Disney. Bandaríkin 2001. SKRÍMSLI HF/MONSTERS INC  Skelfing í Skrímslaborg Sæbjörn Valdimarsson LISTDANSSKÓLI Íslands stóð fyrir keppni í klassískum ballett á dögunum en með henni voru vald- ir dansarar til þátttöku í norrænni ballettkeppni sem haldin hefur verið í Mora í Svíþjóð í fimmtán ár. Dansararnir sem urðu hlut- skarpastir og fara til Svíþjóðar fyrir Íslands hönd að þessu sinni eru fimm, þær Guðrún Ósk- arsdóttir, Hjördís Lilja Örnólfs- dóttir, Emelía Benedikta Gísla- dóttir, María Lovísa Ámundadóttir og Tinna Ágústsdóttir. Fyrsta árið sem Listdansskóli Ís- lands sendi þátttakendur í keppn- ina fóru þrjár stúlkur sem stóðu sig með ágætum, síðastliðið ár fóru einnig þrjár stúlkur og komst ein þeirra í úrslit keppninnar en þar etja kappi nemendur frá óp- eruballettskólum Norðurlandanna. Fjöldi þátttakenda er um fimmtíu og á síðasta ári sigruðu Finnar. Á myndinni eru sigurvegarar keppninnar. F.v.: Guðrún Ósk- arsdóttir, Hjördís Lilja Örnólfs- dóttir, Emelía Benedikta Gísla- dóttir, María Lovísa Ámundadóttir og Tinna Ágústsdóttir. Fimm dans- arar í nor- ræna ball- ettkeppni ÚLFHAMS SAGA segir frá Hálfdani vargstakki Gauta- konungi og Úlf- hami syni hans og átökum þeirra feðga við menn og vættir. Sagan er varðveitt í gömlum rímum, auk þriggja lausamálsgerða frá 17., 18. og 19. öld, sem allar byggjast, beint eða óbeint, á efni rímnanna. Rímurnar hafa ýmist verið nefndar Úlfhams rímur eða Vargstökur og eru m.a. í rímnahandritinu AM 604 4to frá 16. öld. Allar varðveittar gerðir sög- unnar, þ.e. rímurnar og prósagerð- irnar þrjár, eru prentaðar í útgáfu þessari. Um er að ræða textafræði- lega útgáfu, þar sem textar eru prentaðir stafrétt eftir elstu hand- ritum og orðamunur annarra hand- rita neðanmáls. Aðalheiður Guðmundsdóttir bjó bókina til prentunar. Hún er f. 1965, lauk BA-prófi í íslensku frá Háskóla Íslands 1989 og cand.mag.-prófi í íslenskum bók- menntum frá sama skóla 1993. Hún hefur unnið að ýmsum verk- efnum, birt greinar um miðaldabók- menntir og þjóðfræði og verið stundakennari við Háskóla Íslands. Útgefandi er Stofnun Árna Magn- ússonar. Háskólaútgáfan sér um dreifingu. Verð: 3.800 kr. Fornaldarsaga
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.