Morgunblaðið - 18.04.2002, Síða 57

mitt var ritstjóri ársritsins um
þessar mundir. Skrif hans bar yf-
irskriftina: Í hjólastól. Grein hans
er afar vel skrifuð, skýr og skrum-
laus, og er hún mjög merk heimild
um þau ósköp sem voru fólgin í því
að sýkjast af mænuveiki árið 1935 í
miðri heimskreppunni en þá var
Skúli 15 ára. M.a.urðu áform um
nám að engu, engin þjálfun stóð til
boða eða önnur endurhæfing. En
þrátt fyrir allar hindranir virðast
Skúli og fjölskylda hans ekki hafa
misst móðinn.
Utanskóla bjó hann sig undir
gagnfræðapróf og síðar stúdents-
próf. Hann lauk hvorutveggja, hinu
síðara árið l943. Stúdentspróf þótti
á þessum tíma öruggur stökkpallur
út í (atvinnu-)lífið en það féll ekki
að sjónarmiðum Skúla. Hann hugði
á háskólanám og hafði, að sögn,
mestan áhuga á stærðfræðigreinum
en svo jarðtengdur sem hann var sá
hann að það dæmi gengi ekki upp.
Hann notaði útilokunaraðferðina og
valdi lögfræði. Hann segir í áður-
nefndri grein: „Enda þótt ég hefði
engan brennandi áhuga á faginu,
tókst mér að brjótast í gegnum það
og lauk kandidatsprófi í því á eðli-
legum tíma.“
Það var árið 1949.
Sjö árum síðar veiktist hann af
berklum og þar með hófst nýr kafli
í lífi hans. Hann lagðist inn á Vífils-
staði árið 1956, berklaveikur og í
hjólastól vegna lömunar í ganglim-
um eftir mænuveikina. Afar óvenju-
leg staða.
Um það leyti sem Skúli veiktist
af berklum voru að koma á mark-
aðinn í fyrsta sinn lyf gegn þeim,
þannig að horfur á þokkalegri
lækningu voru í augsýn.
Gekk það eftir í tilviki Skúla en
Vífilsstaðir urðu í framhaldinu
heimili hans og vinnustaður um
mörg ár þar til Elli kerling gerði
það nauðsynlegt að hann fór í vist á
Landakot.
Skúli gekk til liðs við Samband
íslenskra berkla- og brjósthols-
sjúklinga, SÍBS, eftir að hann
veiktist af berklunum og gegndi í
áranna rás margvíslegum trúnaðar-
störfum fyrir sambandið. M.a. var
hann formaður SÍBS deildarinnar á
Vífilsstöðum frá 1963 til 1990, í
stjórn SÍBS 1988-1990, ritstjóri
Reykjalundar, Ársrits SÍBS um
endurhæfingu og málefni öryrkja,
frá 1979-1984, í stjórn Hlífarsjóðs,
styrktarsjóðs SÍBS, frá 1963 til
dánardags. Skúla var veitt heiðurs-
merki SÍBS árið 1998.
Að leiðarlokum eru Skúla færðar
þakkir fyrir að hafa árum saman
verið landsmönnum lifandi fyrir-
mynd um að láta ekki deigan síga
þótt á móti blási heldur halda reisn.
Jafnframt þakkir fyrir framlag
hans til starfsemi SÍBS.
Haukur Þórðarson,
form. SÍBS.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. APRÍL 2002 57
Kæra Kristín.
Ég hef augu mín til fjallanna:
Hvaðan kemur mér hjálp?
Hjálp mín kemur frá Drottni,
skapara himins og jarðar.
(Sálm. 121. 1,2.)
Það fékk á mig þegar ég frétti að
þú værir farin yfir í annan heim. Ég
hef oft hugsað til þín af og til í gegn-
um árin, en einhverra hluta vegna
KRISTÍN
BENEDIKTSDÓTTIR
✝ Kristín Bene-diktsdóttir fædd-
ist í Keflavík 17. júlí
1957. Hún lést á
sjúkrahúsi í Halm-
stad í Svíþjóð 14.
mars síðastliðinn.
Útför Kristínar var
gerð frá St. Nikolai-
kirkjunni 26. mars
síðastliðinn og var
hún jarðsett í Halm-
stad. Minningarat-
höfn fór fram frá
Dómkirkjunni í
Reykjavík þriðju-
daginn 9. apríl.
aldrei reynt að hafa
samband. Eins og við
vorum góðar vinkonur
þegar við vorum að
alast upp, enda
bræðrabörn og stutt á
milli húsa. Við lékum
okkur oft saman og
fengum að gista hvor
hjá annarri. Unglings-
árin komu og þá
breyttust tímar og vin-
átta. Þú fluttir í Kópa-
voginn með foreldrum
þínum og við sáumst
mun sjaldnar.
Mörgum árum síðar,
eftir að ég var gift, frétti ég að þú
værir flutt til Svíþjóðar.
Við vorum jafngamlar og mestu
mátar, en gleymdum að hugsa og
halda sambandi.
Ég kveð þig, elsku frænka, og bið
Guð að varðveita og styrkja börn þín
og alla aðstandendur þína í sorg
sinni.
Þín frænka
Elínrós Eyfjörð Eiríksdóttir
og fjölskylda.
Elsku Ingi. Okkur
langaði til að þakka þér
fyrir þau ár sem við átt-
um saman. Þakka þér
fyrir góða og trausta
vináttu, allt sem þú
gafst okkur. Þær eru
ómetanlegar stundirnar
sem við deildum. Alltaf gafstu þér
tíma til að hlusta á okkur þegar eitt-
hvað var að, oftar en ekki gafstu okk-
ur góð ráð og góðar hugmyndir. Það
var aldrei vandamál hjá þér þegar við
báðum þig um að passa Markús, held-
ur tókstu honum opnum örmum eins
öllum þeim sem þú kunnir við. Mark-
ús saknar þín sárt enda dýrkar hann
þig og dáir. Við söknum þín öll.
Þú skaraðir fram úr í öllu sem þú
tókst þér fyrir hendur. Íþróttir voru
líf þitt og yndi, dugnaður, hæfileiki og
ákveðni gerðu þig að þeim frábæra
íþróttamanni sem þú varst. Hjálp-
semina vantaði ekki, enda leituðum
við oft til þín þegar eitthvað þurfti að
gera. Heimili okkar og heimili þitt
bera merki handlagni þinnar. Her-
bergi þitt hefði verið hægt að nota í
Ajax auglýsingu og bíllinn þinn var
alltaf jafn hreinn og okkar bíll var
óhreinn.
En minningar góðra tíma munu
lifa. Við gátum verið endalaust í fót-
bolta, kvöld eftir kvöld spiluðum við
snóker, svo ekki sé minnst á þá ófáu
tíma sem fóru í bjórdrykkju á Ölveri.
Ferðir okkar um verslunarmanna-
helgar voru alltaf skrautlegar og æv-
intýri líkastar. Oft sátum við eftir,
þegar aðrir voru sofnaðir, töluðum
um allt og enduðum á því að vekja vin-
ina okkur til skemmtunar. Alltaf gát-
um við hlegið saman.
Fráfall þitt skilur eftir sig stórt sár
sem aldrei mun gróa. Sárið er óend-
anlega djúpt, fullt af spurningum sem
ekki fæst svarað.
Æ, hvernig eigum vér verðuglega að lofa þig,
vor guðdómlegi frelsari, vor blessaði kon-
úngur, sem kemur í Drottins nafni! Aldrei get-
um vér þakkað þér, eins og vera ber, fyrir all-
ar þær óteljandi velgjörðir, sem þú hefur veitt
oss, fyrir þá óumræðilegu elsku, sem kom þér
til að láta lífið vor vegna. Ekkert höfum vér,
Drottinn! sem vér getum vottað þér með
þakklæti vort, nema sjálfa oss og vor hjörtu.
INGIBERGUR
FRIÐRIK
KRISTINSSON
✝ Ingibergur Frið-rik Kristinsson
fæddist 1. janúar
1977. Hann lést 24.
mars síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Hafnarfjarðar-
kirkju 4. apríl.
Vor hjörtu færum vér þér sem
þakklætisfórn, þau breiðum
vér á veginn móti þér. Æ, gjör
þú þau hæfileg til þessa af
þinni náð, hæfileg fyrir þína
íbúð og til að vera musteri þíns
anda: þá getum vér elskað þig
af hjarta, og í elskunni til þín
orðið farsælir bæði hér og síð-
ar meir. Amen.
(Dr. P. Pjetursson.)
Elsku Ingi, takk fyrir
allt.
Þú átt líf í hjarta okk-
ar um ókomna tíð.
Davíð, Auður
og Markús.
Kæri Ingibergur minn. Ég fékk
símtal frá mömmu, hún sagði mér
þær hörmulegu fréttir að þú værir
farinn. Ég skellti strax á og snerist í
hringi, ég rifjaði upp vinasamband
okkar, okkar fyrstu kynni; þá vorum
við sjö ára og hvernig við urðum strax
bestu vinir, óaðskiljanlegir, eiginlega
eins og síamstvíburar. Við vorum öll-
um stundum saman, alla daga vikunn-
ar fékk ég að gista heima hjá þér eða
þú hjá mér, eftir skóla þurfti ég svo að
fara að bera út DV, þá komst þú alltaf
með svo að við gætum átt meiri tíma
saman og gert eitthvað skemmtilegt,
því slíkur vinur varstu, sannur og tví-
mælalaust besti vinur sem ég hef
eignast. Fyrir valinu varð oftast fót-
bolti, þar sem þú skaraðir alltaf fram
úr, eins og í öllum öðrum íþróttum,
undrabarn í boltaíþróttum.
Ég átti nú alltaf von á að sjá þig í
landsliðstreyju einhvern daginn, ann-
aðhvort í handbolta eða fótbolta. Ég
minnist þess þegar við spiluðum
löngum stundum borðtennis á eldhús-
borðinu heima, með myndbanda-
hulstur sem við röðuðum upp í stað-
inn fyrir net. Þú varst svo yfirvegaður
alltaf, og hjartahlýr. Ég minnist þess
hve einlægur og hress þú varst, og
mikill snyrtipinni, alltaf allt í röð og
reglu. Þú varst meira að segja svo
pottþéttur að þú varst oftast með
auka af því sem á þurfti ef einhver
skyldi gleyma. Þú fluttir þegar þú
varst ellefu ára á Háaleitisbraut. Við
flutninginn minnkaði smám saman
sambandið og við þroskuðumst hvor í
sína áttina. Hafði ég ekkert heyrt af
þér í ábyggilega tvö ár þegar ég hitti
þig í fyrrasumar. Þá varstu að múra
hjá Iðnskólanum með Þorsteini vini
þínum. Við spjölluðum heilmikið sam-
an, um hvað væri búið að gerast þenn-
an tíma sem við höfðum ekkert
heyrst, og man ég hvað mér leið vel
þegar ég labbaði áfram mína leið yfir
að hafa hitt þig aftur minn kæri vinur.
Ég fann að þótt langt væri frá síðasta
fundi okkar hafði lítið breyst, við vor-
um ennþá bara litlir strákar, bestu
vinir að tala um fótbolta og bíla.
Ég veit ekki hvort Morgunblaðið er
gefið út á tunglinu, en ef þú getur les-
ið þetta vil ég þakka þér fyrir allar
þær stundir sem við áttum saman og
að hafa kynnt mig fyrir sannri vin-
áttu. Einhvern veginn trúi ég þessu
varla og býst alltaf við að hitta þig;
þegar ég fer í Kringluna býst ég alveg
eins við að hitta þig og þegar ég heyri
boltadripl held ég alltaf að þar hljótir
þú að vera á fleygiferð.
Ég vona að þér líði betur þar sem
þú ert núna.
Ég vil votta ástvinum hans Inga
mína dýpstu samúð, og bið Guð að
veita ykkur styrk.
Þinn vinur að eilífu
Tryggvi Viðarss.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Senda má grein-
ar til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsam-
legast sendið greinina inni í bréfinu, ekki
sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á
heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að
lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 mið-
að við meðallínubil og hæfilega línulengd –
eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
- .  

  

    
 
  
@ 



 /  

 

 +  !    


    


   7     


1# !  + ##
( $ )&6$%&&

% %$%&& @*
%!
2 !%!
)&6%!
,( (,%$%&&
!,0  0+
&%9! &:A /
8    
 
  

  



'2

6! &+$
/ ') 
 '


%  


9 !   , / $%! ,<&)/,( $%&&
0!,/ $%$%&& ,,5(.!,!
0  0+!,0  0  0+/
:   .  
(6 
    
 .
 
   


 2 

,0 (&BC
) 5*
   

 $)   
 

  

 !  " "#
&
 
  

  '

    (
 
* ((

/

 *(  !
'(*('(0 &$%&& %- %- !
+ ,#%- !
D,5%- !
, 
%+!
 /.% ! &(7/16 $%&&

%9  
$%&&/

  

  


 
'787


9 , ",(
5,9! &B
!  0"
/   ') 
 '


 %  

9 !  , 
  
 0 %  

1" !  " "#
&

 

 '
 (
8 ; /
'(# ,$%&&/
- .  

  

   
 
 
 (  
    



 5 &%
%9-(-E
? 5*

 /    

 1  !    


   0
'     

 !  " "#
9(,( $%&&
 , (& $5$%&&
()/ $%!
,((, $5! $ ! ,
.% (, $5$%&&
?$*2$%&& .!0,(!
) & 2! +$*  $%&&
%0&2! % '( $%&&

%@/  ! $ 
% $%&&
,*(  $%&&
$&  ! F! ($9
!,0  0+/