Morgunblaðið - 18.04.2002, Síða 64

64 FIMMTUDAGUR 18. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞAÐ VIRÐIST allt ætla að vera á
sömu bókina lært þegar afskipti
Bandaríkjamanna að deilunum fyrir
botni Miðjarðarhafs eru skoðuð. Nú
er deila sú, sem þeir eru að mestu
leyti höfundar að, komin á það stig
að enginn fær neitt við ráðið, ekki
einu sinni þeir sem halda á byss-
unum. Ísraelsher undir forustu eins
almesta stríðsglæpamans síðari
tíma ætlar sér nú í eitt skipti fyrir
öll að kreista síðasta blóðdropann
úr því fólki sem hefur að einhverju
leyti barist fyrir frjálsri Palestínu
og stinga restinni í pyntingastofu-
skreytt ísraelsk fangelsi. Þeir hafa
herstyrkinn sem þarf til að sópa
upp öllum þeim mönnum sem þeir
hafa skilgreint sem hryðjuverka-
menn og sprengja um leið í loft upp
sem flest mannvirki sem á einhvern
hátt gætu nýst palestínsku þjóðinni
til að halda uppi eðlilegu samfélagi.
Þetta geta þeir gert á skömmum
tíma, komið sér út og þá mun
heimsbyggðin öll fagna þeim sem
heiðursmönnum sem hlustuðu á
vilja annarra þjóða.
Það þarf enginn að halda annað
en að þessar aðgerðir hafi verið
framkvæmdar með fullri vitund
bandarískra ráðamanna. Þetta er
leiksýning sem bæði Ísraelsmenn
og Bandaríkin græða á. Herra Col-
in Powell dregur lappirnar í spássi-
túr um Spán og Norður-Afríku og
reynir eftir megni að gefa Sharon
tíma til þess að drepa sem flesta og
fullkomna ætlunarverk sitt. Þetta
fær hann að gera með því skilyrði
að Powell fái að koma niður eftir og
segja hingað og ekki lengra. Það er
það sem Bandaríkjamenn fá í sinn
hlut og sjálfsagt telja þeir ekki veita
af, því á frelsis- og friðarreikning
þeirra hefur fallið árum saman.
Það þarf ekki annað en að horfa á
þessa menn í sjónvarpsviðtölum til
þess að gera sér ljóst hversu mikil
alvara er í orðum þeirra. Bush kom
fram og bað Sharon að stoppa blóð-
baðið með álíka þunga í orðum sín-
um og þegar verkakonurnar á síld-
arplaninu í gamla daga kölluðu eftir
meira salti, það eina sem hann vant-
aði var hálfur pakki af PK-tyggjói,
svunta og skupla yfir kollinn. Enn
hjákátlegra var þó að hlusta á þeg-
ar hann varaði aðrar þjóðir við að
notfæra sér ástandið. Þvílíkt og
annað eins að hlusta á að aðrar
þjóðir ætli að „notfæra“ sér ástand-
ið eins og það er. Þeir einu sem geta
notfært sér ástandið eru Banda-
ríkjamenn og það ætla þeir sér svo
sannarlega að gera.
En restin af heimsbyggðinni
verður að horfa upp á þetta og get-
ur ekkert gert nema lýsa andstyggð
á hernaðinum. Allt tal um viðskipta-
bann er bara máttlaus tilraun til að
gera stríðsaðilum ljóst að mönnum
stendur ekki á sama um blóðbaðið.
Sharon og Bush klára þessa leik-
sýningu, koma á einhverskonar
vopnahléi og svo verða hinar raun-
verulega friðelskandi þjóðir að sópa
upp skítnum eftir þá. Grimmdar-
verkin falla í gleymskunnar dá og
Ísraelsmenn þurfa aldrei að svara
til saka fyrir þessar aðgerðir, ekki
frekar en aðra stríðsglæpi sem þeir
hafa hingað til framið.
BÖÐVAR ÞÓR UNNARSSON,
Króktúni 13, Hvolsvelli.
Samkomulag
um blóðbað
Frá Böðvari Þór Unnarssyni:
NÝLEGA bárust fréttir af tapi
Flugleiða. Þetta tap nam á seinasta
ári hálfum öðrum milljarði króna.
Mér sýnist að hægt sé þarna að
breyta tapi í gróða með einföldum
hætti. Lengja flugvélarnar um svona
tíu til fimmtán metra, stytta bilið á
milli um s.s. tíu sentimetra. Með
þessu mætti fjölga farþegum í hverri
ferð verulega. Auk þess mætti stytta
vængina um tvo til þrjá metra. Með
því mætti auka flughraðann töluvert
og bæta við einni ferð á sólarhring.
Þessar aðgerðir myndu að vísu
draga verulega úr öryggi en hvað
gera menn ekki fyrir bættan efna-
hag? Nú er það svo að Íslendingar
ráða ekki einir breytingum á flug-
vélakosti sínum og fengju ekki að
fara í þessar framangreindu breyt-
ingar jafnvel þótt fljúga mætti flug-
vélunum eftir breytingarnar. Þetta
er nú bara vegna þess að fullsmíðuð
farartæki eru ávöxtur ártuga þróun-
ar og verða í flestum tilfellum ekki
betri en í þeirri mynd sem framleið-
andinn skilar þeim af sér. Fyrir
nokkrum árum tóku menn upp á því
að fara að endurbæta s.k. jeppa og
gera þá með því heppilegri til
óbyggðaferða. Þessir bílar eru yfir-
leitt minnst í óbyggðum en framan-
greindar breytingar aðallega til þess
að auglýsa ríkidæmi eða fátækt eig-
andans. Allt eftir því hvernig á þetta
er litið. Fyrir nokkrum árum var ég
á ferð í Finnlandi. Tók ég eftir því að
s.k. jeppar voru þar með merki sem
gaf til kynna hámarks ökuhraða
enda eru þeir óbreyttir erfiðari í
stjórn en vanalegir fólksbílar. Nýjar
flugvélagerðir eru oft árum saman í
prófunum og fá að þeim loknum flug-
hæfisskírteini. Ný skip fara í ýmsar
prófanir og fá haffærisskírteini. Nýj-
ar gerðir bifreiða fara gegnum
margháttuð próf og fá oftast á end-
anum ökuhæfisskírteini (certificate
of trafficability). Samkvæmt upplýs-
ingum í Morgunblaðinu 16. mars sl.
hafa níu manns farist í umferðarslys-
um hér á landi frá áramótum. Fjórir
þessara fórust í árekstrum þar sem
stórir aldrifsbílar koma við sögu og
einn þar sem slíkt ökutæki tolldi ekki
á veginum. Í ljósi þessara alvarlegu
staðreynda verður að gera þá kröfu
að þessi mál verði tekin föstum tök-
um þegar í stað.
GESTUR GUNNARSSON,
Flókagötu 8, Reykjavík.
Torfærutröll
Frá Gesti Gunnarssyni: