Morgunblaðið - 31.05.2002, Síða 46

MINNINGAR
46 FÖSTUDAGUR 31. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðrún OddnýIngveldur Valdi-
marsdóttir fæddist
4. mars 1913. Hún
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
22. maí síðastliðinn.
Hún var dóttir
hjónanna Guðnýjar
Stefánsdóttir, f. 19.
feb. 1884, d. 11. nóv.
1932, og Valdimars
Guðbrandssonar, f.
8. okt. 1872, d. 27.
feb. 1944, þau
bjuggu í Lambanesi
í Saurbæ í Dala-
sýslu. Systkini Guðrúnar voru
Ólöf, f. 8. mars 1905, d. 13. maí
1974, Valentíus, f. 27. júní 1911, d.
13. júní 1982, og Ingibjörg, f. 9.
ágúst 1920, d. 15. feb. 1976.
Guðrún giftist ung að aldri Ein-
ari Guðjónssyni bókbindara, f. 12.
des. 1907, d. 18. nóv. 1989. Þau
eignuðust fimm börn. Tvo óskírða
syni misstu þau stuttu eftir fæð-
ingu. Önnur börn þeirra eru: 1)
Valdimar Friðrik, f. 15. nóv. 1935,
kvæntur Kolbrúnu Guðjónsdóttur.
Hann á þrjú börn: a) Karl Jóhann,
Eðvald Orri, f. 29. ágúst 1987, og
Bjarki Þór, f. 31. jan. 1990. c)
Ingvi, f. 14. des. 1965, sambýlis-
kona Bryndís Steinsdóttir, f. 19.
mars 1965. Synir þeirra eru Elvar
Smári, f. 13. nóv. 1988, og Almar
Gauti, f. 10. maí 1992. d) Einar Jó-
hannes, f. 12. apríl 1973, unnusta
Hanna Kristín Jónsdóttir, f. 6.
des. 1976. 3) Guðný Ósk, f. 20.
apríl 1939, var gift Ragnari Magn-
ússyni, f. 12. sept. 1939, d. 18. júní
1987. Sonur þeirra er a) Brynjar,
f. 17. maí 1966, sambýliskona Sig-
rún Jónsdóttir, sonur þeirra
Ragnar, f. 23. júní 1997. Áður átti
Guðný b) Guðrúnu Andreu Guð-
mundsdóttur, f. 25. sept. 1956, gift
Enoki Sveinbjörnssyni, f. 30. okt.
1953. Synir þeirra Jóhann Kári, f.
10. júlí 1973, Sveinbjörn, f. 21.
ágúst 1979, og Andri Már, f. 11.
sept. 1989. c) Erling Skúlason, f.
21. jan. 1960, Börn hans Ellý Ósk,
f. 27. feb. 1982, og Guðmundur
Ómar, f. 31. jan. 1985. Guðrún og
Einar slitu samvistir 1940. Börn
hennar ólust upp hjá henni.
Guðrún ólst upp í Lambanesi til
16 ára aldurs, er hún flutti ásamt
fjölskyldu sinni til Reykjavíkur,
þar sem hún bjó alla tíð síðan. Síð-
ustu tuttugu árin bjó hún í húsi
Blindrafélagsins, Hamrahlíð 17.
Útför Guðrúnar verður gerð frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
f. 22. des. 1953, sam-
býliskona Erla Ósk-
arsdóttir, börn þeirra
Ingibjörg f. 7. okt.
1986, og Guðfinnur, f.
3. nóv. 1988, Karl átti
áður Hafþór, f. 25.
jan. 1976. b) Vilborg,
f. 28. feb. 1957, sam-
býlismaður Einar M.
Sigmundsson, dóttir
þeirra Aðalheiður, f.
20. sept. 1991, Vil-
borg átti áður Atla
Má, f. 18. júlí 1977,
dóttir hans er Bjarn-
ey Birta, f. 27. jan
1998. c) Guðrún Ósk, f. 17. okt.
1966. 2) Ingvi Rúnar, f. 19. nóv.
1937, kvæntur Magneu Jóhannes-
dóttur, f. 8. maí 1940. Börn þeirra
eru: a) Svavar Gísli, f. 23. júní
1958, kvæntur Dóru Ingólfsdótt-
ur, f. 1. maí 1956, sonur þeirra er
Gísli Freyr, f. 6. nóv. 1986, og áð-
ur átti hann Ragnar Rúnar, f. 3.
feb. 1982. b) Særún, f. 23. maí
1960, gift Guðmundi Rúnari Svav-
arssyni, f. 20. jan. 1960. Börn
þeirra eru Rakel Jóna, f. 22. jan.
1980, Alfreð Aron, f. 4. des. 1983,
Mig langar að kveðja móður mína
með nokkrum orðum. Ekki ætla ég
að fara að þylja upp alla ævina,
heldur tala um nokkur atriði. Mig
langar að þakka henni fyrir að hafa
átt mig, hún hefur veitt mér margar
hamingjustundir á liðnum árum.
Á langri ævi hennar hafa skipst á
skin og skúrir, gleði og sorgir eins
og gengur. Hjá mörgum hjónum
gengur samstarfið, ástin og kær-
leikurinn afar vel allt til enda, en
hjá öðrum gengur ekkert af þessu
upp, þannig var það hjá móður
minni og föður, þau áttu eftir að
slíta samvistum. Þeim varð fimm
barna auðið, tvo drengi misstu þau í
fæðingu eða stuttu eftir, en þrjú
börn komust á legg og lifa enn rúm-
um sextíu árum seinna.
Þarna spruttu upp þeir sprotar af
ættartré sem er orðið í dag ákaflega
stórt og mikið og er enn að stækka
og breiða úr sér. Hún hafði oft að
orði að þetta gerðist svo hratt að
hún gæti varla fylgst með, en það
mátti móðir mín eiga að hún var
ákaflega stolt með hópinn sinn. Við
eigum eftir að sakna þín mikið, en
þannig er lífið, allt tekur enda um
síðir. Móðir mín naut lífsins hér áð-
ur fyrr með því að dansa og hlusta á
fallegan söng sem var hennar líf og
yndi.
Samskipti við móður mína voru
einkar ánægjuleg og góð alla tíð, við
hjónin nutum þess að heimsækja
hana þegar við áttum leið til
Reykjavíkur. Síðustu 20 árin og
rúmlega það bjó hún í húsi Blindra-
félagsins í Hamrahlíð 17. Þar eign-
aðist hún marga góða vini sem eru
nú flestir farnir á undan henni. Nú
verða fagnaðarfundir er hún hittir
alla sína á öðrum stað. Ég held að
hún hafi orðið afa einmana í lokin,
þótt systir mín góð hafi komið mikið
til hennar til að annast hana og lið-
sinna henni, einnig var systurdóttir
mín afar góð við hana og hjálpaði
henni mikið.
Hún hafði unun af því að hitta
okkur, eins og áður er sagt, og
hringdi mikið í okkur til að fá að
vita hvort við værum væntanleg í
heimsókn. Eiginkonan mín naut
þess að heimsækja hana til að
spjalla um heima og geima. Hún
varð fyrir slysi fyrir fáeinum árum
sem hún þjáðist enn af og eftir að
móðir mín missti vinkonu sína í
mars sl., sem var hjá henni nær dag
hvern, fór henni virkilega að líða illa
svo eftir allt þetta fór heilsu hennar
að hraka smátt og smátt.
Við gerðum okkur fljótlega ljóst
að hverju stefndi. Þótt sár sé miss-
irinn er huggun í barmi, að vita það,
að hún þjáist ekki meir. Við þökkum
þér, móðir mín, fyrir alla þá gleði og
þann kærleik sem þú gafst okkur.
Sorgin lífi sameinuð,
sem að oss er kveðin.
Hún er öll í ætt við Guð,
eins og dýpsta gleðin.
(Höf. ók.)
Við kveðjum þig, hjónin í Sandgerði,
við söknum þín sárt og þökkum allt
og allt.
Valdimar og Kolbrún.
Fagurlega búin sveitin í Saurbæ í
Dalasýslu skartar sínu fegursta,
þegar sólin rís upp á milli fjallanna
og dalirnir vakna við smalaköll.
Tápmikil táta hleypur á eftir ánum
um fjallshlíðar dalsins. Hún rennir
augum sínum út á fjörðinn, sem hef-
ur að geyma óteljandi eyjar og sker.
Oft hafði móðir mín minnst þeirra
stunda, er hún var að alast upp í
sveitinni sinni.
Hún minntist líka skólagöngu
sinnar og kennarans, hins þjóð-
kunna skálds, Jóhannesar úr Kötl-
um, og ferminguna, er Jóhannes
orti til hennar ljóð:
Já, æskan þrýtur Odda mín
og annað tekur við.
Á næsta spretti nærðu víst
á nýtt og óþekkt svið.
Því fylling lífsins kallar þig
og gefur engum grið.
En ég bið guð og góða engla
að leggja þér lið.
Unglingsárin liðu alltaf fjótt. Ung
kynnist hún verðandi eiginmanni
sínum, Einar Guðjónssyni, og hófst
þá alvara lífsins. Eins og segir í
ljóðinu, „því fylling lífsins kallar þig
og gefur engum grið“.
Ávöxtur ástarsambandsins lét
ekki á sér standa, og lítill drengur
sá dagsins ljós, en það ljós slokkaði
mjög fljótt, aftur vaknar von og
annar drengur kemur í heiminn, og
aftur verður hamingjan hverful og
drengurinn er tekinn frá henni og
hvílir nú í fangi ömmu sinnar.
Það er mikið lagt á ung hjón, sem
eru að byggja upp framtíð sína og
berjast fyrir því sem koma skal.
Enn kemur drengur í heiminn og
nú gefur almáttugur þeim grið.
Fæddur er Valdimar Friðrik,
Daddi, síðan enn einn drengur Ingvi
Rúnar, undirritaður og síðan rættist
óskin og lítil hnáta Guðný Ósk,
Dúna, leit dagsins ljós og hamingjan
virðist ætla snúast ungu hjónunum í
vil.
En mótlæti lífsins leysti upp kær-
leika og vináttu hinna unga hjóna,
þau slitu samvistum.
Hin unga móðir barðist fyrir upp-
eldi barnanna, við bágborin kjör.
Var heimilið oft undir bárujárns-
boga. Sigur vann hún og kom sínum
börnum til vits og ára.
Bókin var henni oft huggun á erf-
iðum tíma. Enn eitt áfallið mátti
hún þola, er sjón hennar gaf sig á
fertugsaldri, hin illræmda gláka
hafði lagst í hennar augu.
Söngur var henni í blóð borinn og
hafði hún gaman af að syngja og
hlusta á góðan söng. En ekki fékk
hún að halda röddinni, þar sem eitt
líffæri hennar bilaði. Þess í stað
lagði hún hlustir við góðan söng og
naut þess að fara á tónleika. Annars
var hún kát í góðra vina hópi og
hafði unun af að dansa. Léttstíg
sveif hún um gólfið, líkt og litla tát-
an um túnið í sveitina, forðum.
Fyrir rúmum tuttugu árum flutt-
ist hún í húsnæði hjá Blindrafélag-
GUÐRÚN O.I.
VALDIMARSDÓTTIR
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, – eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali eru
nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
Birting afmælis- og
minningargreina

 

 
 #
 
#

 



-; -< =;
88- &(
"9 ! >?


  
!  "$%
"


 &



# 



 ' 

(


  
  )
$ 
 

 *+ 
  +**,

"!
("
7
!
@
"#$
 
: "#
< : "#("

"
: "#(" A
< $"#$

< : "#
/
"

: "#(" 
"# 
"!
:#$

(!*
" *
" *+
"%

 #
 
 
#


 



-8B
%-< =;
88- <
C * ?>
   
 
 

 

 +- 

. 
 " 

 
  /0/
 # "


   !
:
; " (" !
 "7 !"3#$

!

; " (" 5 " < 
3"
#$

!
*+
"; " (" < ,"
#$


!!
; " (" -"!#
) #$

    *
" *+
"(!*
" *
" *+
"%

 #
  
#
 


,B/,8'
;
88-  !DE
   
   "$%
"


 1# %
 


+, 
 
(


 " 

 
  /0/
2 3

%
0 ""7%0: "##$
 <
@
A$

"("
,  *%<
@
#$

' (*A$
<
@
("%
   #
 
 
#


 



);B< =7 ;;
88- 7 9(EF
   
   

 4 
  $

    
$ 


* $%  +**,
2
  
$

 "
  5  1 /
 
 


/
!
/"# ("  !"9#
A$

"#$

!/"# (" 
 "! #$

!
*+
"/"# ("
  *
" *+
"(!*
" *
" *
"%
   


 
 

 
 
!




 




& %
&

""

7
   


  
 

   






-"!*+
!A$

#$

A$

%
 ("
! 7

 #$
 G/+
"("
-"!*+
!A$

#$


 
!3G("
 !"9#
A$

#$

"" 7
G#$

G/
 
(! 

  "#"#
%