Morgunblaðið - 22.09.2002, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 SUNNUDAGUR 22. SEPTEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jóhann Valdi-mar Guðmunds-
son var fæddur í
Gilhaga í Hrútafirði
22. apríl 1921.
Hann andaðist á
Sjúkrahúsinu á
Hvammstanga hinn
12. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Guðmundur Þórð-
arson frá Græn-
umýrartungu, f.
22.11. 1882, d. 29.3.
1962, smiður og
bóndi í Gilhaga og
á Borðeyri, og Ragnheiður Guð-
björg Sigurðardóttir, f. 28.10.
1885, d. 2.11. 1946, frá Junk-
aragerði í Höfnum, en hún var
seinni kona Guðmundar. Systkini
Jóhanns eru: Ragnar, Sigurrós
(látin), Fanney (látin), Þórður
brandur Ólafsson. 4) Margrét, f.
26.12. 1960, maki Kári Ólafsson
og eiga þau þrjú börn. 5) Páll, f.
15.7. 1964, maki Helga Kristín
Sigurðardóttir og eiga þau þrjú
börn. 6) Ragnheiður Guðbjörg, f.
7.12. 1967, maki Ísleifur Erlings-
son og eiga þau þrjár dætur.
Alls eru afkomendur þeirra Jó-
hanns og Sigríðar 30.
Ársgamall var Jóhann látinn í
fóstur til Guðrúnar Finnboga-
dóttur og Halldórs Ólafssonar á
Fögrubrekku í Hrútafirði.
Einkadóttir þeirra hjóna og upp-
eldissystir Jóhanns, Finnboga
Sigríður Halldórsdóttir, lést fyrr
á þessu ári, en milli þeirra hélst
allt tíð systkinasamband.
Jóhann fluttist til Reykjavíkur
1946 og vann við símavinnu eða
til 1948 að hann hóf störf hjá
Strætisvögnum Reykjavíkur og
starfaði þar um nærfellt 40 ára
skeið. Á þeim tíma starfaði hann
einnig yfir tvo áratugi hjá Stál-
iðjunni í Kópavogi.
Útför Jóhanns fer fram frá
Fella- og Hólakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
(látinn), Þórir (lát-
inn), Gunnar, Bergur
og Óskar Hrútfjörð.
Hálfbróðir þeirra
systkina, samfeðra,
var Jón Stefán (lát-
inn).
Hinn 30. júní 1951
kvæntist Jóhann
Kristjönu Sigríði
Pálsdóttur, f. 7. mars
1931. Börn þeirra
eru: 1) Helgi Vilberg,
f. 22.5. 1952, maki
Sigurdís Þorláks-
dóttir og eiga þau
fjögur börn og tvö
barnabörn. 2) Sigurður Svan-
berg, f. 11.4. 1954, maki Krist-
rún Erlendsdóttir og eiga þau
þrjá syni og eitt barnabarn. 3)
Guðrún, f. 21.6. 1958, og á hún
fjögur börn og eitt barnabarn,
sambýlismaður hennar er Guð-
Ég fer þegar kallið kemur.
Það komið getur fljótt.
Nótt við daginn nemur,
um nætur verður rótt
Ég viðbúinn vil vera,
oft vaki fram á nótt.
Ég fer þegar kallið kemur,
það kemur stundum fljótt.
(Hermann Daníelsson.)
Elskulegur faðir okkar er látinn.
Við erum sex systkinin og það segir
sig sjálft að margt hefur komið upp á
og ýmislegt skeð sem vert er að minn-
ast. En hvar á að byrja? Þegar við
vorum að alast upp var pabbi að vinna
allar helgar og langt fram á kvöld, því
talsvert hefur þurft til að framfleyta
svona stórum hópi. Hann var laghent-
ur við bílaviðgerðir og kenndi sonum
sínum að gera við bílana sína sjálfir.
Oft þegar maður kom heim úr skól-
anum og pabbi átti frívakt sá maður
fæturna á honum standa undan bíln-
um upp við gangstéttina, eða fann gír-
kassann uppi á eldhúsborðinu inni.
Ekki var nú viðgerðaraðstaðan önnur
en það. En þessi lagni hefur verið ein-
kenni í fjöskyldunni lengi. Bræður
hans nokkrir eru bílaviðgerðarmenn
og Guðmundur faðir hans var lista-
smiður svo enn er í minnum haft.
Eftir að við fórum að fullorðnast og
stofna okkar eigin fjöskyldu var það
oft sem stórfjölskyldan kom saman að
sumrinu í sumarbústöðum og var þá
oft glatt á hjalla. Það var æði oft sem
farið var út í upprifjanir á skondnum
atvikum æskunnar. Pabbi var alltaf
miðdepillinn í þessum umræðum. Við
eigum óneitanlega margar glaðar
æskuminningar systkinin. Við erum
þakklát fyrir það uppeldi sem við
hlutum og það eru líka forréttindi að
alast upp í stórum hópi.
Okkur eru minnisstæðastar ferð-
irnar að sumrinu norður í Hrútafjörð.
Þá tók það mestallan daginn að
ferðast norður yfir Holtavörðuheiði. Í
Hæðarsteinsbrekkunni, þar sem
sýslumörk Mýra-og Strandasýslu
mætast, skrúfaði pabbi alltaf niður
rúðuna, dró djúpt andann að sér og
sagði: „Það var mikið að maður fékk
almennilegt loft í lungun.“ Hann lýsti
eitt sinn lögun Holtavörðuheiðarinn-
ar eins og hún væri lax á þurru landi.
Maður ók upp á heiðarsporðinn, síðan
áfram eftir endilöngu, þá var Grænu-
mýrartungan nokkurn veginn þar
sem augað væri. Ragnar, elsti bróðir
pabba, var síðasti bóndinn í Grænu-
mýrartungu og hefur sá staður alla
tíð haft geysimikla þýðingu í okkar
huga, enda föðurfjölskyldan þaðan
komin í nokkra ættliði. Eftir viðdvöl
þar nokkra daga í senn var skroppið
út að Brandagili og síðan tjaldað í
nokkra daga á Fögrubrekku, þar sem
uppeldisstöðvar hans voru. Því næst á
Borðeyri, en þar bjó Rögnvaldur
frændi hans, Jónas Einarsson kaup-
félagsstjóri, sem ólst upp í Grænu-
mýrartungu og Rúna gamla í Riishús-
inu. Síðan var farið yfir Laxár-
dalsheiði, yfir Lambastaðavaðið að
Goddastöðum, en þar bjó Fanney,
systir pabba. Okkur er það minnis-
stætt, a.m.k. þessum eldri af systk-
inunum, þegar bílarnir urðu alltaf
bremsulausir þegar yfir Laxá í Döl-
um var komið. Eftir nokkurra daga
viðkomu á Goddastöðum lá svo leiðin
niður í Búðardal og að Saurum þar
sem Steina frænka bjó. Þetta voru
fastir liðir, að heimsækja þetta fólk ár
hvert, í þessari röð. Hann kenndi okk-
ur að þekkja marga staði í landi
Fögrubrekku og sagði okkur margar
sögur frá sínum æskuárum. En alltaf
hafði maður þá tilfinningu að hann
hefði átt svolítið bágt sem lítill dreng-
ur að fá ekki að alast upp hjá for-
eldrum sínum og systkinum. Hann
var tökubarn, svo aldrei fékk hann að
læra að synda eins og önnur börn þar
um slóðir. Ekki svo að skilja að Gunna
amma var honum hin elskulegasta
móðir í alla staði og sú amma sem við
þekktum. En samt hlýtur það að hafa
verið sárt fyrir Ragnheiði ömmu að
þurfa að láta minnsta barnið frá sér til
fósturs á heimili þar sem meira væri
til að bíta og brenna en í heiðarkotinu
Gilhaga.
Þessi lífsneisti er oft líkur bláþræði
og pabbi sagði okkur eitt sinn sögu af
því. Konan sem flutti hann á fóstur-
heimilið frá Gilhaga reið í söðli með
hann í fanginu frostaveturinn 1922.
Þar sem hallar niður í Miklagilið
hrasaði hesturinn svo reifastranginn
hnaut úr fangi hennar. Henni lánaðist
að grípa í sjalhornið og toga hann aft-
ur upp. Þessi kona hét Ingibjörg
Pálsdóttir frá Fossi, en hann taldi sig
alltaf eiga henni líf að launa. Pabbi
líktist móður sinni mest af níu systk-
inum, móður sem hann naut alltof
stutt. En þau afi og amma eignuðust
fleiri börn, svo alltaf bættist við þeirra
ómegð. Frá Gilhaga fluttust þau á
Borðeyri, þar sem afi byggði sér hús
og kallaði Grund. Á stríðsárunum rak
amma þar matsölu fyrir hermenn og
fékk Grundin þá viðurnefnið Knall-
ettan, sem síðar festist við húsið, og
fáir muna þetta hús í dag undir öðru
nafni. Pabbi kom einungis sem gestur
á heimili foreldra sinna á Borðeyri,
því heimili hans stóð enn á Fögru-
brekku.
Hrútafjörðurinn átti alla tíð sér-
stakan sess í huga hans sem enginn
annar blettur á jarðríki gat komið í
staðinn fyrir.
Árið 1986 fékk pabbi slæmt hjarta-
áfall sem gerði hann óvinnufæran og
var hann lengi að jafna sig, en aldrei
samur eftir.
Foreldrar okkar slitu samvistum í
febrúar árið 2000 og fluttist hann þá
með Guðrúnu dóttur sinni á Borðeyri
við Hrútafjörð og má því segja að
hann hafi aftur verið kominn heim.
Um mitt sumar það ár lenti hann í bíl-
slysi sem hann náði sér aldrei til fulls
eftir. Hann fékk rólegt andlát á
sjúkrahúsinu á Hvammstanga þar
sem hann var vistmaður síðasta árið
og naut einstakrar umönnunar starfs-
fólksins þar.
Flestir af félögum hans og frænd-
um fyrir norðan voru látnir eða farnir
suður, þannig að honum leiddist oft.
Hann var á biðlista eftir vistun á
hjúkrunarheimili fyrir sunnan til að
geta verið nær fólkinu sínu. Synirnir
ætluðu að koma og sækja hann þegar
það pláss væri tilbúið. Þeir ásamt
systrunum fluttu hann suður núna
síðasta spölinn.
Fyrir rúmu ári héldum við systk-
inin upp á áttræðisafmælið hans á
Borðeyri. Þar var margt manna sem
kom til að fagna þessum tímamótum
með honum og gera honum daginn
ógleymanlegan.
Elsku pabbi, þú varst alltaf boðinn
og búinn að hjálpa okkur öllum.
Elskulegri föður getur enginn óskað
sér að eiga. Nú ert þú kominn í faðm
foreldra þinna og allra þeirra ástvina
sem þú þurftir að sjá á eftir.
Við vitum að það skipti þig máli að
hafa okkur hjá þér síðustu stundirn-
ar, því þú hafðir tjáð áhyggjur þínar
af því að geta ekki kvatt öll börnin
þín. Okkur skipti það óendanlega
miklu máli að vera öll hjá þér alla
banaleguna og aldrei var sleppt af þér
hendinni þann tíma.
Þér hinstu kveðju úr heiðanna ró
heimahagarnir senda
Þar ræturnar liggja, þar lífið þér bjó
leiðina upphafs og enda.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Við þökkum þér samfylgdina og er-
um þakklát fyrir að hafa fengið að
fylgja þér allt til hinstu stundar.
Algóður Guð blessi minningu þína í
hjarta okkar allra.
Helgi Vilberg Jóhannsson,
Sigurður Svanberg
Jóhannsson,
Guðrún Jóhannsdóttir,
Margrét Jóhannsdóttir,
Páll Jóhannsson,
Ragnheiður Guðbjörg
Jóhannsdóttir.
Kvaddur er í hinsta sinn Jóhann
Valdimar Guðmundsson tengdafaðir
minn og vil ég þakka honum góðvild í
garð okkar hjóna, en tuttugu ár eru
síðan ég kom á heimili þeirra Siggu
og Jóa í Keilufellið. Ferðalög voru
farinn mörg um landið, þar með talið í
hjólhýsið á Laugarvatni, og var þá
gufubaðið mikið notað, en nú síðustu
árin var farið í sumarhús og er þá
ferðin í Aðaldalinn ofarlega í huga.
Var farið í margar skoðunarferðir um
sveitina og á kvöldin eftir að búið var
að grilla var farið að spila kana fram
eftir nóttu.
JÓHANN VALDIMAR
GUÐMUNDSSON
 
 
 













   

 

   

   


   !!"
#   

 $
 


%


 
  
 & (( (())
  
!"  #$  "  
%&'(  $ !" ) ##$
*    +,'
#- #$
+.  #$ "  " 
 -$!"  #$ ) /  
&  &( &  &  &(0

 



 

 
 





    




 
   
!  "   #


 

$ %  
&
 ' (    
  


 

   






  

 ! "#
 
  
         
  
  ! 
  ""#
$ % &' ( 

)'
 *(   )  ') #'
 * ')
 *(  +" 
 #'
# ' ',

   

 
 



 

  
  


  !"   # $ % &" # 

    
 

  

  !   "
#$    

%&    '((
) 
  

  *


    
 + 
 ,

-.  *!
 ,! . 



%#
' ( )&*" + %%
,
 - "'  
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK


Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Minningarkort
Styrktarsjóðs
hjartasjúklinga
Sími 552 5744
Gíró- og kreditkortaþjónusta
LANDSSAMTÖK
HJARTASJÚKLINGA
A
u
g
l
Þ
ó
rh
1
2
7
0
6
2