Morgunblaðið - 03.10.2002, Blaðsíða 33

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. OKTÓBER 2002 33
FIMMTUDAGSTILBOÐ
ÖKKLASKÓR KVENNA
Suðurlandsbraut
sími 533 3109
Opið
mán.-fös. kl. 12-18
laugardaga kl. 10-16
Teg. Are12123
Litir: Svartur, brúnn
Str. 36-42
Verð nú 7.995
Verð áður 13.995
KATARINA Danielsson er ungur
sænskur rithöfundur af íslenskum
ættum. Fyrsta bók Katarinu, Livet
vinkar (som en Kurt), hlaut mjög
góðar viðtökur og lof gagnrýn-
enda, og Katarina hefur þegar
fengið boð um að sagan verði
kvikmynduð. Katarina var stödd
hér á landi um daginn og gaf sér
tíma til að segja blaðamanni frá
bók sinni.
„Þetta eru reyndar tvær sögur.
Önnur þeirra fjallar um lítinn
strák sem skírður var Kurt, eftir
Kurt Cobain. Hann er ekki
ánægður með það; er hryggur yf-
ir því að hafa verið skírður í höf-
uðið á manni sem var eitur-
lyfjasjúklingur og tók loks eigið
líf. Faðir hans er hálfgerður aum-
ingi, drykkfelldur gítarleikari í
London, og móðir hans, mjög ung,
er því ein að ala hann upp. Hin
sagan segir frá miðaldra manni
sem heldur að konan hans haldi
framhjá honum. Hann sér öll
merki þess að svo sé, en hann hef-
ur rangt fyrir sér. Þetta eru
mannmargar sögur af fólki. Sög-
urnar mætast, en þó ekki nema að
litlu leyti. Á einum stað hittast
þeir þó og taka tal saman, sá mið-
aldra og Kurt litli. Þetta eru sög-
ur af venjulegu og fábrotnu fólki
og draumum þeirra. Sumir
drauma þeirra rætast en aðrir
ekki. Í stuttu máli eru þetta sögur
um lífið.“
Katarina starfar sem blaðamað-
ur við sænska tímaritið Femina,
og segist hafa skrifað alveg frá
því hún var krakki.
„Ætli þetta sé ekki í íslenska
blóðinu. Ég er mjög stolt af ís-
lenskum frænkum mínum, Jak-
obínu og Fríðu Á. Sigurð-
ardætrum, og verkum þeirra. En
þó ég hafi verið lengi að skrifa þá
var þessi bók fyrsta atrenna mín
að skáldsögu, og hún virðist hafa
heppnast, þótt ég þyrði varla að
vonast til þess.“
Katarina segist ekki bara hafa
skrifað mikið, hún hafi alla tíð
verið mikill lestrarhestur og lesið
alls konar bókmenntir. Selma
Lagerlöf er þó í miklu uppáhaldi.
Hún les líka íslenskar bókmenntir
og nefnir Meðan nóttin líður eftir
Fríðu og bækur Steinunnar Sig-
urðardóttur og Vigdísar Gríms-
dóttur sem hafa verið þýddar á
sænsku. „Ég les ekkert á íslensku
nema barnabækur, hitt er enn of
erfitt fyrir mig.“
Nú í september skrifaði Kat-
arina undir samning við sænskan
kvikmyndaframleiðanda um gerð
kvikmyndar eftir sögu hennar.
„Maður veit auðvitað aldrei hvað
úr verður, en það er verið að
vinna að þessu og ég er mjög
ánægð með það. Ég held ég verði
bara að viðurkenna að mér hafi
farnast vel með þessa fyrstu sögu
mína. Hún kemur út í Noregi í
febrúar og virðist falla fólki í geð.
Það sem kom mér á óvart var
hvað karlmenn eru hrifnir af
henni, ég hélt að þetta væri frek-
ar kvenleg saga. Lesandinn þarf
að einbeita sér til að skilja veru-
leikann bak við þessa einföldu
einstaklinga en svo virðist sem
það vefjist ekki fyrir fólki.“
Næsta sögupersóna
verður send til Íslands
Móðir Katarinu, Kristín Magn-
úsdóttir, flutti til Svíþjóðar átján
ára gömul. Katarina segir móður
sína alltaf hafa talað mikið um Ís-
land, þótt íslenska hafi ekki verið
mikið töluð á heimilinu. „En það
er svo merkilegt, að það er eins
og þrá hennar eftir Íslandi hafi
smitast til okkar krakkanna, og
við systkinin höfum öll mjög
sterkar tilfinningar til landsins.
Mér finnst ég mjög tengd landinu,
þótt ég hafi ekki komið hingað
mjög oft. Ég var þó hér eitt sum-
ar í vinnu á Hótel Varmahlíð og
lærði svolítið í málinu. Við höld-
um líka góðum tengslum við fólk-
ið okkar hér á Íslandi.“
Katarina gerir ekki mikið úr ís-
lenskukunnáttu sinni, en kemur
þó upp um sig með því að tala
prýðilega íslensku þegar formlegu
spjalli okkar er lokið. Hún er hér
á ferð með norrænum blaðamönn-
um en notar að sjálfsögðu tæki-
færið til að heilsa upp á ættingja.
Hún er byrjuð á nýrri sögu og þar
ætlar hún að gefa gamanseminni
drjúgt pláss. Aðalpersónan er ung
kona sem vinnur á elliheimili og
er talsvert óvenjuleg. „Mig langar
svo að skrifa um Ísland, svo ég
hef ákveðið að senda þessa per-
sónu mína hingað til lands. Ég er
komin þar í sögunni að hún er
komin um borð í flugvélina til Ís-
lands. Og svo er bara að bíða og
sjá hvað gerist!“
Sænsk-íslenskur rithöfundur, Katarina Danielsson, fær góðar viðtökur
„Þráin eftir Íslandi er smitandi“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Katarina Danielsson
FYRSTU tónleikar Kammermús-
íkklúbbsins á 46. starfsári klúbbsins,
voru haldnir á dögunum í Bústaða-
kirkju og þar lék ónefndur strengja-
kvartett, undir forustu Sigrúnar Eð-
valdsdóttur en með sér hafði hún
Zbigniew Dubik, Helgu Þórarinsdótt-
ur og Bryndísi Höllu Gylfadóttur, öll
úr hópi okkar bestu tónlistarmanna.
Tónleikarnir hófust á eina strengja-
kvartett Sibelíusar, sem hann gaf
undirtitilinn „Voces intimae“ sem
túlka mætti, að Sibelíus væri að leika
sér með sönglínur, er væru honum
kærar eða nánar og víst er, að margir
tónlistarsagnfræðingar telja þetta
sérlega opinskátt og persónulegt
verk. Að öðru leyti er nokkuð ljóst, að
Sibelíus var háður þeim rithætti er
tengist ritun fyrir strengjasveit, sem
hann var einkar frægur fyrir, enda
vel að sér um fiðluleik. Þessi strengja-
sveitaráhrif eru einkar áberandi í
tveimur síðustu köflunuum, sem bera
í sér sterk finnsk þjóðlagaáhrif.
Kvartettinn var að mörgu leyti vel
leikinn en það hefði mátt leggja ögn
meiri áherslu á blæbrigði hljómanna,
því rómantísk tónlist er jú meira ofin í
blæbrigði en tematíska úrvinnslu tón-
hugmyndanna.
Annað viðfangsefnið var fimm
þátta umritun fyrir strengjakvartett
á söngverki við „Guðrúnarkviðu ina
fyrstu“, eftir Þórð Magnússon, fal-
lega og þétt unnið verk, þar sem
greinilegt er að höfundi er nokkuð
niðri fyrir og einnig má greina óþol
hins unga tónsmiðs, að hafa hendur á
sem flestum vinnuaðferðum, sem á
vissan hátt gefur verkinu gildi, fyrir
það hversu þéttur og samfelldur rit-
hátturinn er og einnig, að tónhug-
myndir eru ítrekaðar sem skerpir
formskipan verksins. Kvartettinn var
vel fluttur, þótt lokaþátturinn hefði
mátt vera aðeins hraðari.
Lokaverkið var op 59, nr 1, eftir
Bethoven, hinn svo nefndi sellókvar-
tett, en Rasoumosvky, rússneski
sendiherrann í Auturríki, sem pantaði
þrjá kvartetta hjá Beethonven, var
áhugasellisti. Auk þess að leggja fal-
legar línur í hendur sellistanum, not-
ar Beethoven rússneskt stef í loka-
þættinum. Hægi þátturinn er
einstakt listaverk, sem þarf að leika
mjög hægt og dapurlega (Adagio
molto e mesto) og var hann í raun
léttilega fluttur og jafnvel á ljóðræn-
an máta en samt fallega hljómandi.
Sterkum andstæðum lokakaflans var
ofgert, sérstaklega í fortissimo atrið-
unum, sem þarf ekki að leika miklu
sterkar en þar sem tilgreint er að
leika eigi forte, því þar veldur miklu
sérlega þéttur rithátturinn, sérstak-
lega undir lokin. Fyrir þetta og að
„tessatúran“ liggur oft á hásviði
hljóðfæranna, varð leikurinn á köflum
nokkuð hvass og jafnvel sár í lokakafl-
anum. Allir kaflar verksins eru í són-
ötuformi og því var ekki rétt að sleppa
endurtekningunni á framsögunni í
lokakaflanum, því þar með var raskað
innbyrðis lengdarhlutföllum kafl-
anna, t.d. á móti sérlega löngum
skersó þætti, sem auk þess að vera
mjög vel fluttur var helst til hægt
leikinn. Með endurtekningu framsög-
unnar, hefði lokakaflinn haldið sínu
gegn öðrum köflum verskins og verið
í samræmi við formskipan hins klass-
iska sónötuforms.
Í heild var leikur kvartettsins
nokkuð mettaður af óþoli en í hópnum
eru frábærir hljóðfæraleikarar, Sig-
rún Eðvaldsdóttir, sem fór fyrir
hópnum og lék margt af glæsibrag og
sömuleiðis Zbigniew Dubik en í
kvartettleik er það stundum að 2. fiðl-
ari fær smástrófur, er eins og gægjast
fram og þá gat að heyra fallegan tón
hans, auk þess að eiga þátt í mjög
samvirkum leik, eins t.d. í þríndar
samleiknum, er einnig hljómaði fal-
lega í lágröddunum, sem voru í hönd-
um Helgu Þórarinsdóttur og Bryn-
dísar Höllu Gylfadóttur, sem opnaði
verkið með aðalstefinu. Báðar áttu
þær fallega leiknar tónlínur, hér og
þar um verkið. Í heild voru þetta góð-
ir tónleikar, leikurinn samvirkur og
einstaka tilþrif glæsilega mótuð, þótt
stundum gætti um of mikils ákafa,
nema í sérlega vel en hæglátlega
leiknum skersó þættinum.
TÓNLIST
Bústaðakirkja
Sigrún Eðvaldsdóttir, Zbigniew Dubik,
Helga Þórarinsdóttir og Bryndís Halla
Gylfadóttir fluttu verk eftir Sibelius, Þórð
Magnússon og Beethoven. Sunnudag-
urinn 22. september 2002.
KAMMERTÓNLEIKAR
Í samvirkum leik
Jón Ásgeirsson
FRANSKI rithöfundurinn Gabor
Rassov flytur fyrirlestur um franska
nútímaleiklist í húsakynnum All-
iance française Hringbraut 121, 3.
hæð, í kvöld kl. 20. Fyrirlesturinn
verður fluttur á frönsku en Guðrún
Vilmundardóttir mun þýða samtímis
á íslensku og stjórna umræðum.
Nýja leikrit Gabors Rassov, Jón
og Hólmfríður, sem var tilnefnt til
fernra verðlauna á Molière-hátíðinni
2000, verður frumsýnt í Borgarleik-
húsinu annað kvöld.
Aðgangur að fyrirlestrinum er
ókeypis.
Fyrirlestur
um franska
nútímaleiklist
Hafnarborg
Sýningu á nýjum málverkum
hafnfirska málarans Eiríks Smith
lýkur á sunnudag. Á sýningunni,
sem er í öllu húsinu, eru bæði
vatnslita- og olíumálverk.
Sýningin er opin alla daga nema
þriðjudaga frá kl. 11–17.
Gallerí Café Fashion
Sumarsýningu á vatnslitamynd-
um Kristínar Þorkelsdóttur lýkur
á laugardag.
Kristín verður stödd á sýning-
unni og spjallar við gesti og gang-
andi um verk sín á fimmtudag og
föstudag klukkan 17–18, og á laug-
ardag frá klukkan 14.
Gallerí Landsbankans,
Laugavegi 77
Sýningu Línu Rutar Wilberg
lýkur á sunnudag. Sýningin heitir
Haf-meyja-eyja og vann Lína
myndirnar á meðan hún bjó í Vest-
mannaeyjum.
Málverkin má einnig sjá á slóð-
inni www.landsbanki.is (lands-
banki-landsbréf).
Sýningum
lýkur
♦ ♦ ♦
Skráðu þig í Broste klúbbinn - bergis.is
Nýr lífsstíll