Morgunblaðið - 12.11.2002, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 12. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurður Sigur-geirsson húsa-
smíðameistari fædd-
ist í Hafnarfirði 31.
mars 1931. Hann lést
á Líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
3. nóvember síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Ingibjörg
Jónína Guðrún Jóns-
dóttir, f. í Hafnarfirði
7. okt.1903, d. 4. maí
1986, og Sigurgeir
Sigurðsson, f. á Eyr-
arbakka 18. júní
1896, fórst með
togaranum Sviða frá Hafnarfirði
2. des. 1941. Systir Sigurðar var
Guðrún, f. 15. maí 1925, d. 27. des.
1983.
Sigurður kvæntist 24. desem-
ber 1952 Jenný Körlu Jensdóttur,
f. á Ísafirði 22. desember 1932.
Foreldrar hennar voru Guðrún
Þórðardóttir, f. á Rangárvöllum 5.
nóv. 1905, d. 28. maí 1972, og Jens
Karl Magnús Steindórsson, f. á
Melum í Trékyllisvík 28. okt. 1902,
d. 14. feb. 1965. Börn
þeirra eru: 1) Sigur-
geir, f. 31. jan. 1952,
d.12.maí 1995, dóttir
Jenný Rut, f. 1972,
gift Stein Simonsen,
búsett í Noregi. 2)
Elísabet, f. 1. apríl
1955, gift Guðjóni
Guðmundssyni, f. 4.
júlí 1954, sonur Sig-
urður, f. 1978. 3)
Ingibjörg, f. 22. júní
1964, gift Jóni Gunn-
ari Baldurssyni, f. 2.
júní 1962, börn Guð-
rún Kamilla, f. 1985,
Selma, f. 1992, Magnús, f. 1994.
Sigurður lærði húsasmíði og fékk
meistararéttindi 1956. Hann
starfaði hjá Verksmiðju Reykdals,
Verk, Húsasmiðjunni, Ísbirninum,
rak eigið verkstæði og hann starf-
aði einnig með Sigurgeiri syni sín-
um. Hann stundaði einnig sjó-
mennsku í nokkur ár.
Útför Sigurðar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Í dag kveðjum við Sigga, afa minn.
Ég er á þessari stundu sorgmædd
vegna þess að ég sakna þín, afi. En ég
er einnig þakklát fyrir það að hafa átt
þig að og fyrir það hversu stóran þátt
þú átt í mér.
Gullkista minninganna er stór:
Apavatn, fréttir, hunangskaka, RÚV,
harmónikulög, fréttir, Bronco-jepp-
inn, sögur úr Firðinum þegar afi var
ungur, fréttir, verkstæðin, sag, veiði-
stöng, kaffi með þeim ömmu við eld-
húsborðið og fréttir. Mín allra fyrsta
minning tengd afa er auðvitað frá
Hverfisgötu 42. Það var hversu gott
mér þótti að fara á fætur á morgnana.
Hjá ömmu og afa var aldrei kalt. Og
alveg frá því ég var pínulítil hefur mér
þótt fátt annað skemmtilegra en að
vera hjá þeim. Sitja við eldhúsborðið
og spjalla um heima og geima með
gufuna í bakgrunninum. Alltaf nægur
tími fyrir afastelpur.
Svo flutti ég í „kjallarann“ og naut
þess að vera í námunda við ömmu og
afa í nokkur ár. Það var yndislegt að
geta skotist upp til þeirra í hlýjuna og
fá sér kaffisopa og flatköku með afa.
Fórnfýsi og hjálpsemi eru eigin-
leikar sem prýddu afa. Fjölskyldan
fyrir öllu og hann var alltaf tilbúinn að
hjálpa til. Maður varð að gæta þess að
biðja ekki um of mikið því afi gat aldr-
ei sagt nei. Aldrei kvartaði hann held-
ur hélt ótrauður áfram. Þessi eigin-
leiki kom vel í ljós þegar pabbi dó.
Þetta var mikið áfall fyrir okkur öll,
sérstaklega fyrir ömmu og afa. Ég
fylltist auðmýkt þegar ég sá styrkinn
sem þau bjuggu að.
Afi var líka ósérhlífinn og vinnu-
samur. Vann allra helst alla daga vik-
unnar og tók sér bara frí til þess að
fara í bústaðinn á Apavatni. Ég er
óspart búin að monta mig af þessum
afa mínum hér í Noregi þar sem slík
vinnusemi telst bilun.
Fyrir tveimur árum komu þau
amma í heimsókn til okkar Steina í
Noregi. Það var eins og að fá bestu
vini okkar í heimsókn. Við fjögur í lít-
illi stúdíóíbúðinni okkar með einn fer-
metra á mann. Það er oft gott að eiga
ungan afa og ömmu. Við notuðum
tímann vel, skoðuðum Ósló, fórum á
kaffihús og veitingastaði, ég útskrif-
aðist úr skólanum að ömmu og afa
viðstöddum og við keyrðum og heim-
sóttum fjölskyldu Steina í N-Noregi.
Auðvitað náði svo afi að eyða einum
degi í nýrri íbúð okkar. Þar hengdi
hann upp myndir, gerði við hurðir og
valdi með okkur veggmálningu.
Alla tíð var afi líka léttur og glaður
og það var aldrei langt í húmorinn.
Jafnvel upp á það síðasta var ekki
langt í skopskynið. Eitt af því síðasta
sem við afi spjölluðum um var að hann
minntist á það með bros á vör hversu
músikalskar garnir hann hefði. Þá
hafði hann ekki borðað í marga daga
og garnirnar voru farnar að segja til
sín. Eins og alltaf tókst afa að bægja
áhyggjum okkar á braut og segja:
„Hafið engar áhyggjur af mér.“
Sögurnar hans afa er líka eitthvað
sem við barnabörnin eigum eftir að
varðveita um ókomna framtíð. Um
fyrrum tíð í Hafnarfirði, frímerkja-
safnið, Flensborg o.s.frv.
Eftir stutta og erfiða baráttu vann
krabbameinið og tók hann afa frá
okkur. Kannski var hann búinn að
gefa okkur svo mikið að hann átti lítið
eftir í eigin baráttu. Veikindunum
mættu afi og amma með hugrekki og
æðruleysi. Enn og aftur sýndu þau
styrk sinn. Ég er þakklát fyrir það að
hafa fengið tækifæri til þess að koma
heim og hitta afa áður en það var um
seinan. Það var mikilvægt að geta
kvatt hann þó að það hafi verið bar-
áttuhugur í okkur þegar við kvödd-
umst. Við ætluðum að hittast aftur
um jólin.
En nú er afi horfinn á braut. Hugg-
un mín er sú að það eru margir góðir
hinum megin sem örugglega taka vel
á móti honum.
Það eru forréttindi að hafa átt
Sigga Jónu sem afa. Elsku besta
amma. Guð veiti þér styrk. Þú ert
hetja.
Með þökk fyrir allt, elsku afi minn.
Megir þú hvíla í friði.
Jenný Rut.
Elsku afi minn. Það er svo skrýtið
að þú sért horfinn á braut. Ég hef
aldrei kynnst manneskju sem hefur
verið eins lifandi og þú. Þín einstaka
vinnusemi og hjálpsemi, þín um-
hyggja og þín jákvæða lífssýn voru
eiginleikar sem ég dáði. Þrátt fyrir að
þú hafir verið mikið veikur þegar við
Jenný Rut komum og heimsóttum þig
síðast á Íslandi þá var enn mikið eftir
af hinum gamla góða afa. Af hinum
óeigingjarna afa sem helst vildi gefa
allt en ætlaðist ekki til þess að fá neitt
til baka. Þú mættir okkur enn og aft-
ur með skondnu svörunum þínum og
með hlýjum og traustum faðmlögum.
Síðast og ekki síst: Þú varst ennþá afi
sem bauð mér uppá Cognac. Það
gerðir þú í hvert skipti sem ég kom á
Hverfisgötuna (þú fékkst þér líka þó
að þér fyndist það alls ekki gott). Og
svo sátum við við eldhúsborðið og
ræddum málin. Sögurnar þínar og
eldmóður þinn við frásagnirnar eru
mér kærar minningar núna. Ég hef
stundum velt því fyrir mér hvaða
tungumál við töluðum saman fyrstu
árin áður en ég lærði að tala íslensku.
Þetta voru notalegar stundir. Önnur
kær minning er sumarið 2000 þegar
þið amma komuð í heimsókn til Nor-
egs. Fjölskylda mín er enn þakklát
fyrir það að þið með glöðu geði keyrð-
uð 1000 km hvora leið frá Ósló til
Norður-Noregs til þess eins að heim-
sækja þau. Ég er ótrúlega stoltur og
þakklátur fyrir það að hafa átt slíkan
afa. Þvílíkur maður.
Stein.
Ég fór í heimsókn á Hverfisgötuna
á sunnudagskvöldi, afi fékk að vera
heima um helgi meðan var verið að
rannsaka hvað væri að honum. Þegar
ég kvaddi karlinn sá ég í augunum á
honum að eitthvað væri ekki með
felldu, en eins og honum var einum
lagið skaut hann á mig: ,,Hvað er
þetta, maður, ég verð kominn upp á
þak næsta sumar.“ Mikið vildi ég að
svo hefði orðið.
Afi fæddist á Hverfisgötunni og bjó
alla sína tíð þar. Á unga aldri missti
hann föður sinn, það hefur eflaust
hert hann, því aldrei sá ég hann
kvarta eða kveina, hann var líka svo
nægjusamur. Það var ekki hægt ann-
að en að brosa þegar hann kom stolt-
ur að austan, búinn að mála súkkuna
og setja ,,alvöru“ lamir á afturhurð-
ina.
Austur í bústaðinn fóru afi og
amma reglulega með okkur krakk-
ana. Ég fór iðulega að veiða með afa
sem var með afbrigðum hraustur og
hafði lítið fyrir því að róa heilu dag-
ana. Við lögðum net, veiddum á stöng
og yfirleitt komum við heim með góð-
an afla og um kvöldið var svo grillaður
silungur
Á mynd einni liggjum við Kamilla
með afa á milli okkar í gömlu A-tjaldi,
en myndin er tekin fyrir austan. Við
erum öll brosandi út að eyrum, ég
klæddur í vinnuskyrtu með uppbrett-
ar ermar, allt gert til að vera alveg
eins og afi. Kamilla liggur við hlið afa
og horfir upp til hans, líkt og við
krakkarnir höfum öll gert alla tíð.
Afi bað sjaldan um aðstoð en var
alltaf tilbúinn til að veita hana. Ég
fékk þó að hjálpa honum í september,
fékk að mála smá hluta af húsinu. Þar
ræddum við heima og geima og þar
sagði afi sínar sögur eins og honum
var einum lagið. Mikið er ég þakk-
látur fyrir þann dag.
Sigurður.
SIGURÐUR
SIGURGEIRSSON
 Fleiri minningargreinar
um Sigurð Sigurgeirsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000
Elskulegur faðir minn, sonur okkar, bróðir og
mágur,
KRISTJÁN GRÉTAR SIGURÐSSON,
Valhúsabraut 29,
Seltjarnarnesi,
varð bráðkvaddur föstudaginn 8. nóvember.
Sigurður Ásgeir Kristjánsson,
Erna G. Jensdóttir, Sigurður Á. Kristjánsson,
Rafn H. Sigurðsson, Suzanne Kay Sigurðsson,
Sigurður Þór Sigurðsson, Aðalheiður Gestsdóttir,
Jens Pétur Sigurðsson, Patricia Segura Valdes.
Ástkær sonur, bróðir okkar og mágur,
JÓN KRISTJÁN KJARTANSSON,
Kirkjuteigi 9
og Tjaldanesi,
andaðist á Landspítalanum Fossvogi sunnu-
daginn 10. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Kjartan Ingimarsson,
Þóra Kjartansdóttir Guðmundur H. Karlsson,
Ingimar Kjartansson,
Kristinn Árni Kjartansson, Guðrún Ágústsdóttir,
Björg Vigfúsína Kjartansdóttir.
Elsku litli drengurinn okkar, bróðir og barna-
barn,
BJÖRN HÚNI ÓLAFSSON,
Urðarvegi 54,
Ísafirði,
lést á barnadeild Landspítalans við Hringbraut
föstudaginn 8. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Hulda Lind Eyjólfsdóttir, Ólafur Sigmundsson,
Eyjólfur Karl Gunnarsson,
Kristjana Lind Ólafsdóttir,
Kristjana Júlía Jónsdóttir, Eyjólfur Karlsson,
Sigríður Jónsdóttir, Sigmundur Freysteinsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, sonur og bróðir,
GESTUR JÓNSSON
loftskeytamaður,
Ljósheimum 18a,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstu-
daginn 8. nóvember.
Þóra Þorgrímsdóttir,
Heiða Sigurrós Gestsdóttir, Stefán Þór Magnússon,
Svanur Þór Stefánsson, Gestur Magnús Stefánsson,
Inga Sigríður Gestsdóttir, Gerða S. Jónsdóttir,
Sigríður Jónsdóttir, Guðbjörg Jónsdóttir.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN HÓLMFRÍÐUR
KRISTINSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnudaginn
10. nóvember.
Steinar Þór Guðlaugsson, Margrét Óskarsdóttir,
Hrafn Steinarsson,
Ása Steinarsdóttir,
Þorvaldur Óttar Guðlaugsson, Arndís Tómasdóttir,
Erna Rán Arndísardóttir, Ingólfur Þór Tómasson,
Kristín Lena Þorvaldsdóttir, Ragnar Guðmundsson,
Styrmir Guðlaugsson, Thelma Hansen,
Gylfi G. Styrmisson,
Ernir Styrmisson,
Hróar Styrmisson.
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi