Morgunblaðið - 21.01.2003, Side 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. JANÚAR 2003 35
miklar aðgerðir sem ég vissi að höfðu
gengið svo nærri þér en framundan
átti að vera svo góður bati. Það er
huggun harmi gegn að núna ertu
komin til afa sem ég veit að þú sakn-
aðir svo sárt eftir að hann lést.
Amma mín, það er svo margt sem
hægt er að segja um þig en dýrmæt-
astur er sá tími sem ég átti með þér
þegar þú varst hjá mér þegar ég eign-
aðist fjórða og yngsta barnið mitt. Þú
sagðir líka eftir þá stund að þér fynd-
ist þú eiga svo mikið í Völu litlu. Þú
gafst henni svo fallegt silfur, sem þér
var gefið þegar þú varst eins árs, og
lést þú merkja það með nafni hennar.
Ég sé um að varðveita þá gjöf vel.
Sofðu lengi, sofðu rótt
seint mun best að vakna
mæðan kenna mun þér fljótt
meðan hallar degi skjótt,
að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.
(Jóhann Sigurjónsson.)
Elsku amma mín það eru svo
margar og góðar minningar þér
tengdar í lífi mínu sem ég mun varð-
veita og koma áfram til barna minna.
Ég sakna þín svo sárt.
Þín
Lucinda Svava.
Hún amma Erna er dáin. Elsku
amma mín, ég mun minnast þín sem
einstaklega sterkrar, ráðagóðrar,
dugmikillar og hvetjandi. Það er
svona sem þú birtist mér þegar ég lít
til baka, hvort sem er til þess tíma
þegar ég var hjá ykkur afa í Garða-
bænum, uppi í Grafarvogi eða nú
seinast hjá þér hérna á Hringbraut-
inni.
Alltaf fylgdist þú vel með því sem
við barnabörnin þín vorum að gera og
alltaf varst þú fljót að setja þig inn í
málin ef við leituðum ráða hjá þér.
Þannig minnist ég margra stunda þar
sem setið var við eldhúsborðið og
málin brotin til mergjar, allt frá
skólabókunum til húsateikninga. Allt-
af fór maður heim með góð ráð sem
þú hafðir gefið, ýmist af eigin reynslu
eða eftir að hafa á undur skömmum
tíma séð lausn á vandanum.
Minningarnar eru svo margar og
hrannast þær upp nú, þegar ég skrifa
þessar línur. Ég er rétt að gera mér
grein fyrir að við hittumst ekki aftur í
bráð en minningarnar lifa og í hjarta
mér veit ég að þið afi eruð saman á
ný.
Ég kveð þig með miklum söknuði,
elsku amma.
Sigurður Örn Árnason.
Systir mín Erna Geirlaug er látin.
Erfiðum lokakafla lífs hennar er lokið
og hún hefur fengið kærkomna hvíld.
Við áttum samleið á lífsgöngunni í
rúma sjö áratugi en hún var elst okk-
ar þriggja systkinanna; látinn er
bróðir okkar Einar.
Erna gegndi fljótt miklu ábyrgð-
arhlutverki, að vera til aðstoðar við
gæslu bræðra sinna, sem sjálfsagt
hefur ekki alltaf verið auðvelt. Ég
minnist þess þegar stormasamt var
hvort heldur innanhúss eða utan að
hún lagði ávallt það til málanna sem
gæti orðið til sátta. Ef henni tókst það
ekki, að henni fannst, gerði hún ekki
upp á milli deiluaðila.
Þannig liðu æskuárin á heimili for-
eldra okkar, Svövu og Árna Mathie-
sen. Skólagangan hófst þegar tími
var til kominn en þar urðum við ekki
samferða. Þrátt fyrir það taldi hún
það skyldu sína að fylgjast með
bræðrum sínum og hafa sitt að segja
þegar við hittumst.
Fyrr en varði kallaði alvara lífsins
og hún gekk ung í hjónaband en eig-
inmaður hennar var Sigurður Hjálm-
týsson bifreiðastjóri sem er látinn.
Fjölskylda þeirra stækkaði og fyrsta
barnabarn foreldra minna fæddist
þeim. Börn þeirra urðu fjögur, allt
fjölskyldufólk í dag, búsett í Hafnar-
firði og á Seyðisfirði.
Ég kom oft á heimili systur minnar
til þess að heimsækja frændfólk mitt
þar sem hún gætti bús og barna sinna
af mikilli prýði. Ég fann að þar var ég
aufúsugestur, hvort heldur hjá for-
eldrunum eða börnunum. Ég reyndi
að endurgjalda henni aðstoðina frá
fyrri tíð eftir því sem aðstæður
leyfðu. Þegar ég svo eignaðist fjöl-
skyldu, eiginkonu og börn, gátum við
Erna glaðst yfir gagnkvæmri vináttu
og frændsemi nýrrar kynslóðar.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
Ernu Geirlaugu með þökk fyrir allt
og allt. Við biðjum henni og þeim öll-
um sem á undan eru horfnir Guðs
blessunar. Samúðarkveðjur sendum
við börnum hennar og fjölskyldu.
Matthías Á. Mathiesen.
Ég hefi þekkt marga háa sál,
ég hefi lært bækur og tungumál
og setið við lista lindir,
en enginn kenndi mér eins og þú
hið eilífa og stóra, kraft og trú,
né gaf mér svo guðlegar myndir.
(Matthías Jochumsson.)
Enn kemur þetta fallega ljóð upp í
hugann er við kveðjum ástkæra
ömmu okkar, eins og fyrir svo alltof
stuttu, er við kvöddum afa Sigga.
Amma Erna var okkur svo mikið
þar sem hún og afi hafa átt svo ríkan
þátt í uppvexti okkar. Eru okkur sér-
staklega minnisstæðar allar yndis-
legu stundirnar í Fannafoldinni þar
sem alltaf var tekið á móti okkur opn-
um og hlýjum örmum. Var þar heldur
betur dekrað við okkur barnabörnin
og vildi amma allt fyrir alla gera.
Með sanni má segja að við höfum
ekki einungis misst ömmu okkar
heldur einnig mjög góða vinkonu. Það
var hægt að sitja hjá henni tímunum
saman og ræða um allt milli himins og
jarðar, ávallt var hægt að treysta
ömmu fyrir öllu.
Amma hafði alltaf mjög mikinn
áhuga og sýndi mikinn stuðning við
allt sem við gerðum. Hún var alltaf
svo stolt af okkur.
Nú, þegar amma okkar kveður,
viljum við þakka henni yndislegar og
ógleymanlegar samverustundir sem í
minningunni munu fylgja okkur sem
ljós í gegnum lífið. Söknuðurinn er
sár. Guð geymi elsku ömmu og styrki
okkur öll í þessari miklu sorg. Guð
blessi minningu ömmu Ernu.
Svava, Ólafía, Árni Geir,
Daníel og Ingibjörg.
Ástkær mágkona hefur skilið við.
Þrátt fyrir stranga sjúkrahúslegu var
þess vænst að hennar nyti við enn um
stundir. En nýtt ár hefst án Ernu
Geirlaugar.
Þegar litið er yfir farinn veg rifjast
ýmislegt upp. Á fyrstu búskaparár-
um Ernu og Sigurðar heitins á Sól-
vallagötunni ískraði íbúðin oft af
kæti. Þegar börnin bættust við gekk
gjarnan mikið á í hópi frændsystkina,
var þá hlegið og grátið á víxl. Seinna
varð Silfurtúnið tíður áningarstaður á
ferð í og úr Reykjavík. Og aldrei kom-
ið að tómum kofanum. Aðrar myndir
koma í hugann. Rólegt rabb á síð-
sumarkvöldi í Sléttuhlíð. Erna með
prjóna í hendi og gaslampinn suðandi
í rökkrinu. Köflótt teppi og hitabrús-
ar í birkirjóðri Hvalfjarðar. Rjúkandi
pylsupottar í skottum bíla á Snæfells-
nesi. Og heimsókn í Stóra-Ás. Lykill-
inn læstur inni í bílnum og aukalykill-
inn á góðum stað, í hanskahólfinu.
Bjartar og blikandi myndir sem í dag
eru ljúfsár minningabrot.
Erna gaf kærleik sinn rausnarlega
þeim er hún unni. Hún var traust og
trú sínum vinum, beinskeytt og heið-
arleg. Eiginleika móður sinnar hafa
börnin erft. Þeirra er missirinn og
fátt til huggunar. Það er barnanna að
miðla til næstu kynslóða þeirri ást og
hlýju, lífsnautn og hreinskilni sem
var náttúra Ernu.
Erna er handan móðunnar. Þar
fagna foreldrar, yngri bróðir og ást-
kær eiginmaður. Meðal okkar sem
eftir stöndum mun lifa minning um
hjartahlýja konu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Erna Ingibjörg.
 Fleiri minningargreinar
um Ernu Geirlaugu Árnadóttur
Mathiesen bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, bróðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐNI BALDUR INGIMUNDARSON
húsasmíðameistari,
Langholtsvegi 96,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju miðviku-
daginn 22. janúar kl. 15.00.
Kristín Sigmundsdóttir,
Ásta Guðnadóttir,
Soffía Guðnadóttir,
Kristín Elfa Guðnadóttir,
Ingimundur Guðnason,
Guðni Arnar Guðnason,
Valgerður Guðrún Guðnadóttir,
systkini, barnabörn, langafabarn
og tengdabörn.
Við þökkum af alhug auðsýnda samúð og vin-
áttu vegna andláts og útfarar elskulegs föður
okkar, tengdaföður, bróður og afa,
HARÐAR BIRGIS VIGFÚSSONAR
kennara,
Bogahlíð 14,
Reykjavík.
Guð veri með ykkur.
Harpa Rut Harðardóttir, Sigurður H. Einarsson,
Ása Sigurlaug Harðardóttir, Pétur Thomsen,
Guðmundur Vigfússon,
Þórhildur Vigfúsdóttir,
Agnes Vigfúsdóttir,
Baldur Jón Vigfússon
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við and-
lát og jarðarför elskulegs föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
HARALDAR EYVINDS,
Sóltúni 2,
áður til heimilis á
Bárugötu 14,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki dvalar-
heimilisins í Sóltúni 2.
Þröstur Eyvinds, Sigurlaug Kr. Bjarnadóttir,
Sigrún Ragnarsdóttir, Skúli Ólafsson,
Fjóla Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN SIGURJÓNSDÓTTIR,
Ægisíðu 107,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Víðinesi mánu-
daginn 13. janúar, verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 23. janúar kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að
láta líknarstofnanir njóta þess.
Sigurjón H. Gestsson, Inga G. Gunnlaugsdóttir,
Almar Gestsson, Elín Jónsdóttir,
Baldvin Gestsson, Lotte Gestsson,
Guðmundur R. Gestsson, Ásta D. Björnsdóttir,
Kristinn Gestsson, Valgerður M. Ingimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hugheilar þakkir til þeirra fjölmörgu, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför okkar elskulega bróður og vinar,
STEINGRÍMS FRIÐFINNSSONAR,
Byggðarenda 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til vina hans og þeirra, sem
reyndust honum vel á lífsleiðinni, nú síðast
heimilisfólkið í Byggðarenda og vinnufélagarnir í Ásgarði.
Guð blessi ykkur öll.
Björn Friðfinnsson, Iðunn Steinsdóttir,
Guðrún Matthíasdóttir, Sigurður St. Helgason,
Guðríður S. Friðfinnsdóttir, Hermann Árnason,
Ólafur Friðfinnsson, Unnur Aðalsteinsdóttir,
Stefán Friðfinnsson, Ragnheiður Ebenezersdóttir,
Sigrún B. Friðfinnsdóttir, Ólafur Lárusson,
Elín Þóra Friðfinnsdóttir.
Innilegar þakkir sendum við öllum, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
móður minnar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
BJARGAR BENEDIKTSDÓTTUR,
Bjarkarstíg 1,
Akureyri.
Elsa Lára Svavarsdóttir, Hannes Steingrímsson,
Svavar Hannesson, Sigurlaug Adólfsdóttir,
Steingrímur Hannesson, Erla Elísabet Sigurðardóttir,
Sara, Adólf og Guðrún Margrét.