Morgunblaðið - 15.05.2003, Blaðsíða 39

ekki hvíldar og því fannst manni að
hann myndi sigrast á öllum þrautum.
Við systkinin eigum margar og góðar
minningar um Hadda frænda.
Þeir bræður, Haddi og pabbi,
byggðu húsið í Álfheimum 25, þar
sem við ólumst upp og því átti hann
stóran þátt í uppeldi okkar. Við börn-
in höfðum mikið fyrir stafni, fram-
kvæmdagleðin var mikil og oft þurft-
um við á verklagni og útsjónarsemi
Hadda að halda til að leysa flókin
verkefni. Hann hafði þroska góðs
verkmanns sem ungviðin áttu eftir að
temja sér. Stundum kom okkur ekki
saman um hvernig átti að gera hlut-
ina, einn sá þetta í hendi sér og vildi
drífa í hlutunum, annar vildi hugsa
málið og gaumgæfa öll smáatriði áður
en verkið hæfist. Þannig kom upprun-
inn fram í okkur frændsystkinum eins
og feðrum okkar.
Það voru ríkar hefðir í Álfheimum,
sérstaklega þegar færi gafst til að
gleðjast. Þannig voru jóla- og ára-
mótaboðin mikil hátíð og margar sög-
ur sagðar sem við börnin hlustuðum á
af athygli. Litríkar frásagnir Hadda
af æskuárum sínum og systkina hans
eru okkur ógleymanlegar og naut
hann sín vel í næsta ótrúlegum sögum
af uppátækjum þeirra.
Það voru líka stundirnar í sum-
arbústað ömmu Alexíu á Þingvöllum
sem við minnumst. Annaðhvort var
verið að sinna bústaðnum eða veiða í
soðið. Þarna var Haddi á heimavelli
því stangveiðin var honum mjög hug-
leikin. Við börnin tókum ríkan þátt í
veiðiskapnum og drukkum í okkur
allar góðar veiðisögur um stóran urr-
iða á vatninu. Það var ætíð glatt á
hjalla þegar göngurnar komu á vorin
og vel veiddist.
Þannig tengjast góðar minningar
góðum manni sem Haddi var og mun-
um við geyma þær með okkur.
Elsku Stella, Lúðvík, Eiríkur,
Elsa, Haraldur Valur og fjölskyldur,
hugur okkar er hjá ykkur.
Þorgeir, Hildur og Reynir.
Valmennið Haraldur Lúðvíksson
er látinn. Horfinn er indæll eiginmað-
ur og fjölskyldufaðir sem öllum vildi
gott gera. Samúð mín er ómæld með
nánasta fólkinu hans sem verðskuld-
að elskuðu hann og dáðu.
Dauðinn er þáttur í keðju lífsins,
hann er óhjákvæmilegur okkur öllum.
En stundum er eins og hann komi of
fljótt. Það á við núna.
Árið er 1938 og ung hjón koma með
þrjár dætur til Reykjavíkur húsnæð-
isleysis. Elsta dóttirin var Valborg
Eiríksdóttir, Stella, þá sjö ára. Hjónin
bjuggu með systur konunnar og fjöl-
skyldu hennar, manni og nýfæddum
syni, mér, í lítilli leiguíbúð. Þær syst-
ur þrjár urðu líka systur mínar. Þeg-
ar faðir þeirra, skipstjóri á litlum bát,
fórst á hafinu í óveðri, árið 1941,
styrktist sambandið enn frekar.
Árið er 1947. Stella er sextán ára
og kynnist sautján ára pilti, fögrum
og glæsilegum. Síðan voru þau óað-
skiljanleg uns miskunnarlaus sjúk-
dómur krabbameinsins hreif Hadda,
Harald Lúðvíksson, frá öllum ástvin-
um hans.
Ekki umgekkst ég Harald mikið.
Hann og Stella lifðu í hópi barna og
vaxandi hópi barnabarna og barna-
barnabarna. Það var nýr ættbálkur.
En í þau fáu skipti sem ég hitti Har-
ald Lúðvíksson leið mér alltaf vel.
Hann var hnittinn án meinsemdar,
sanngjarn og viðræðugóður. Þessi
færi eldsmiður var alltaf fljótur að
skilja kjarnann frá hisminu.
Elsku Stella frænka. Ég hugsa til
þín núna en ég á ekki orð til að lýsa
því sem ég er að hugsa. Ég veit að
aldrei mun nokkuð koma í staðinn
fyrir hann Hadda þinn. En megi
minningin um hann ylja. Öllum af-
komendum ykkar sendi ég líka sam-
úðarkveðjur.
Gísli Gunnarsson.
Okkur langar að minnast nokkrum
orðum vinar okkar og ferðafélaga
Haraldar Lúðvíkssonar (Hadda). Við
kynntumst þeim hjónum Hadda og
Stellu fyrir mörgum árum gegnum
sameiginlega vini. Þau kynni urðu
ekki meiri þá, en við vissum þó alltaf
hvert af öðru.
Fyrir nokkrum árum hittumst við
af tilviljun í flugvél til Kanaríeyja og
dvöldum á sama hóteli og þau og end-
urnýjuðum kunningsskapinn. Síðan
höfum við verið samtímis þeim í
nokkrum ferðum erlendis og notið
samvistanna við þau.
Haddi var einstaklega glæsilegur
og ljúfur maður. Hann hafði mjög
góða frásagnarhæfileika og voru þar
veiðisögurnar efstar á blaði.
Í janúar síðastliðnum vorum við
samtímis á Kanarí í heilan mánuð og
var Haddi duglegur í hraðgöngunum
sínum og þau hjónin hrókar alls fagn-
aðar sem fyrr.
Nú er Haddi horfinn sjónum okkar
um stundarsakir og biðjum við hon-
um Guðs blessunar.
Elsku Stella og fjölskylda. Úr fjar-
lægð sendum við ykkur innilegar
samúðarkveðjur.
Erla og Stefán.
Elsku bróðir minn, hvað allt getur
verið fallvalt í þessum heimi. Þú þessi
fallegi hái hraustlegi maður verður á
svo skömmum tíma fárveikur. Stríð
þitt var stutt en erfitt. Eftir standa
minningarnar, þær getur enginn tek-
ið frá okkur, og höfum við þær nú til
að ylja okkur við. Við systkinin áttum
góða æsku hjá foreldrum okkar. Fað-
ir okkar féll frá allt of ungur en
mamma kom okkur til menntunar og
manns. Sumarbústaður fjölskyldunn-
ar var við Þingvallavatn og þar var oft
glatt á hjalla, allar veiðiferðirnar út á
vatn og fallegu kvöldin í sumarblíð-
unni. Þar fékk Haddi veiðibakteríuna
og fylgdi hún honum alla tíð. Unun
var að horfa á hann kasta flugu fyrir
fisk og oftast fiskur á og fékk maður
oft að njóta þess að smakka góðan
fisk. Gott var í æsku að eiga svo góðan
stóra bróður sem bar umhyggju fyrir
yngri systkinum sínum og lagði þeim
gott lið. Síðan þegar við uxum úr grasi
hitti Haddi minn hana Stellu sína, það
var hans gæfa. Alla tíð unnu þau vel
saman sem einn maður, eignuðust fal-
legt heimili og falleg og góð börn sem
hafa staðið saman sem einn alla tíð.
Hadda varð að ósk sinni að stofna vél-
smiðju nú fyrir nokkrum árum og
vann hann við hana af ánægju og
gleði. Alla tíð hafa fjölskyldur okkar
haft mikið samband, við fórum með
börnin í ferðalög þegar þau voru
yngri og seinni árin hittumst við oft
yfir góðum mat með vinum okkar og
fjölskyldum. Minningarnar eru marg-
ar og góðar. Við Hemmi biðjum góðan
Guð að hjálpa Stellu okkar og þeirra
stóru fjölskyldu um ókomna framtíð.
Guðlaug og Hermann.
Kynni okkar Haraldar hófust 1984
og 1985 er við gerðumst starfsmenn
hjá Alpan hf., sem þá var nýstofnað á
Eyrarbakka. Haraldur hafði verið
ráðinn verksmiðjustjóri og bar
ábyrgð á uppbyggingu vélasamstæð-
unnar, sem steypti álpönnur og potta,
sem síðan voru húðaðar með viðloð-
unarfríum efnum. Áður en verksmiðj-
an var byggð á Eyrarbakka dvaldi
Haraldur í Danmörku til að kynna sér
vélbúnað verksmiðjunnar þar og
rekstur hennar. Alpan hafði þá eign-
ast þá verksmiðju og var hún að hluta
fyrimynd skipulags á Eyrarbakka og
byggði á steypuaðferð, sem notuð var
í Danmörku, en ekki annars staðar.
Haraldur var vanur vélamaður og
engin vél eða búnaður var svo flókinn
eða bilaður að Haraldur réði ekki við
að koma hlutunum af stað aftur. Þetta
orð hafði lengi farið af honum og var
reyndar forsenda þess að hann var
ráðinn til Alpan. Önundur Ásgeirs-
son, fyrrverandi forstjóri OLÍS, þar
sem Haraldur starfaði um árabil, fékk
Harald til starfa hjá Alpan, en Önund-
ur var meðal frumkvöðla í þessu
óvenjulega iðnaðarverkefni, sem sett
var af stað fyrst og fremst með út-
flutning í huga. Starf verksmiðju-
stjóra snerist ekki bara um vélar og
vöruframleiðslu. Mikil ábyrgð hvíldi
einnig á verksmiðjustjóranum í
stjórnun á starfsmönnum, ekki síst að
kenna þeim réttu handbrögðin við
vélarnar og tryggja að vöruvöndum
væri alltaf í hávegum höfð. Ljúf-
mennska Haraldar við allt sitt starfs-
fólk var mikils virði. Hann gerði kröf-
ur, en var sanngjarn og allir
starfsmenn hans fengu á honum mikl-
ar mætur vegna mannkosta hans og
fórnfýsi í starfi. Enginn lagði sig
meira fram en Haraldur. Á vinnu-
staðnum myndaðist fjölskyldustemn-
ing, sem var einstök. Tarnirnar við út-
skipun og að klára einstaka gáma
líktust stundum vinnunni í fiskinum á
Eyrarbakka, þegar mikið aflaðist og
allir lögðust á eitt að klára og há-
marka afrakstur aflans. Hér nutu eig-
inleikar Haraldar sín vel. Haraldur
var góður húsbóndi.
Með þessum línum viljum við og
vinir og fyrrum starfsfélagar hjá Alp-
an kveðja og þakka Haraldi samstarf í
um áratug.
Við sendum Valborgu, börnum
þeirra, tengdabörnum og barnabörn-
um okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Megi björt minning hans búa með
ykkur öllum.
Andrés B. Sigurðsson,
Þór Hagalín.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. MAÍ 2003 39
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
STEFÁN JÓHANN ÞORBJÖRNSSON
skipstjóri,
áður Vitastíg 4,
Hafnarfirði,
sem lést á Hrafnistu í Hafnarfirði laugardaginn
10. maí, verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju
föstudaginn 16. maí kl. 15.00.
Pálmi Stefánsson, Svanhildur Guðmundsdóttir,
Kristján Stefánsson, Soffía Arinbjarnar,
Ingibjörg Stefánsdóttir, Massimo Scagliotti,
Þorbjörn Stefánsson, Inga Káradóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir,
AÐALSTEINN INGÓLFUR EIRÍKSSON,
Heiðarvegi 13,
Reyðarfirði,
sem lést föstudaginn 9. maí, verður jarðsung-
inn frá Reyðarfjarðarkirkju laugardaginn
17. maí kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Þroskahjálp á Austurlandi, sími 474 1121.
Pálína María Guðmundsdóttir,
Þorvaldur Aðalsteinsson, Birna Guðmundsdóttir,
Sigurður Eiríkur Aðalsteinsson, Erna Arnþórsdóttir,
Kristín Aðalsteinsdóttir,
Hugrún Aðalsteinsdóttir, Árni Guðmundsson,
Árdís Guðborg Aðalsteinsdóttir, Karl Bóasson,
Sigríður Helga Aðalsteinsdóttir, Kristján Bóasson,
barnabörn og langafabörn,
Valdimar Helgi Eiríksson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR SÓLEY SVEINSDÓTTIR
frá Þykkvabæjarklaustri,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð mið-
vikudaginn 7. maí, verður jarðsungin frá Grafar-
vogskirkju föstudaginn 16. maí kl. 13.30.
Jarðsett verður í Lágafellskirkjugarði.
Viðar Karlsson, Adda Ingvarsdóttir,
Svanhildur Karlsdóttir,
Hrafnhildur Karlsdóttir, Ómar Guðmundsson,
Guðmundur Karlsson, Sigrún K. Sigurjónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
Ástkær frændi okkar,
GEIR EINARSSON
frá Suður-Fossi
í Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Reyniskirkju laugar-
daginn 17. maí kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim, sem
vilja minnast hans, er bent á dvalarheimilið
Hjallatún í Vík.
Fyrir hönd ættingja,
Finnbogi Gunnarsson.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
BALDVIN ÁRNASON,
Miklubraut 68,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 16. maí kl. 15.00.
Katrín Árnason,
Maida Berglind Baldvinsdóttir, Richard Quilop,
Eric Baldvinsson,
Árni Alexander Baldvinsson,
Ryan Ivar Michael.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
bróðir,
BJARNI DAGSSON,
Grænumörk 5,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
laugardaginn 17. maí kl. 11.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Selfosskirkju.
Guðmundur Bjarnason,
Þórlaug Bjarnadóttir, Karl Þórir Jónasson,
Bjarni Dagur og Valgerður Ósk,
Dagur Dagsson.
MINNINGARGREINUM þarf
að fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli minn-
ingargreina