Morgunblaðið - 15.05.2003, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 FIMMTUDAGUR 15. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Elsku Gunni.
Það er bara svo ótrú-
legt að þú skulir vera
farinn. Farinn frá Arn-
björgu þinni, farinn frá
Sindra Snæ og fjöl-
skyldu þinni, og okkur í
vinahóp Arnbjargar.
Þú, sem varst alltaf svo hress og glað-
ur, sást alltaf fyndnu hliðina á öllu og
bara svo opinn fyrir öllum þessum
nýju vinum.
Það var svo skrítið þegar þið Arn-
björg voruð að kynnast, þá vorum við
stödd útí Danmörku, besta vinkonan
fékk ekki að líta gripinn fyrr en seint
og um síðir (!!).. en hann var nú ekki
lengi að sannfæra okkur, við fyrstu
kynni var strax farið að grínast og
stríða eins og þér var einum lagið. Og
þú varst svo góður við hana Arn-
björgu þína, við tókum eftir því hvað
þú varst áhugasamur um allt sem hún
tók sér fyrir hendur og svo duglegur
við að sýna henni hvað hún var elsk-
uð. Þið voruð eins og sköpuð fyrir
hvort annað. Síðustu dagana ykkar
saman geislaði af ykkur hamingjan,
nýflutt inn í litlu krúttlegu íbúðina
sem þú hafðir nánast gert frá grunni,
og með litla Sindra „Snjó“ í
ferðarúminu og undi sér svo vel hjá
pabba sínum.
Elsku Gunni, það er svo sárt að
kveðja þig og erfitt að sætta sig við
það, en um leið erum við þakklát fyrir
allt það sem þú gafst af þér, og þakk-
lát fyrir minningarnar sem við eigum
um þig. Við vitum að á þeim góða stað
sem þú ert núna ertu miðdepill at-
hyglinnar og sérð um að kitla hlát-
urtaugarnar og hafa fólk glatt í kring-
um þig.
Elsku Arnbjörg. Gunni þinn mun
lifa áfram í öllum fallegu minningun-
um sem þú átt um hann. Megi Guð
veita þér og öllum aðstandendum
Gunna styrkinn sem þið þurfið svo á
að halda í þessari þungu raun.
Lovísa og Hafsteinn.
Elsku Gunnar Berg.
Þú, þessi ungi og glaði. Þessi góði,
hrausti og svo ósköp saklausi. Þú sem
varst tekinn frá okkur.
Lífið byrjaði með litlum dropum af
og til. Þegar þú dast, eða varst að
bauka við eitthvað. En brátt urðu
droparnir fleiri. Stundum rigndi, þeg-
ar ekkert virtist ganga þér í hag.
Þú þurftir alltaf að gera eitthvað.
Laga allt og taka í sundur á víxl. En
einn góðan veðurdag… þá hætti að
rigna. Allt virtist ganga upp. Þú hafð-
ir allt og þér leið yndislega. Þú eign-
aðist dreng og áttir góða unnustu.
En svo eins og þruma úr heiðskíru
GUNNAR BERG
JÓHANNSSON
✝ Gunnar Berg Jó-hannsson fæddist
5. ágúst 1980. Hann
lést af slysförum
hinn 28. apríl síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Lang-
holtskirkju 6. maí.
lofti, þá kom flóð. Og
þetta flóð tók þig frá
okkur. Þú áttir greini-
lega ekki að fá að njóta
þessarar hamingju
lengur.
Minning þín mun
ávallt lifa. Lifa í hjört-
um og sálum.
Lifa allt í kring.
Hún verður minning
um mann.
Karen Ýr.
Það voru ekki góðar
fréttir sem við vöknuð-
um við eftir fyrstu nóttina í nýrri
íbúð. Hann Gunnar Berg, besti vinur
okkar, hafði látist. Slysin gera ekki
boð á undan sér, það er alveg víst.
Gunna höfðum við þekkt síðan við
vorum lítil en við höfum verið bestu
vinir síðan fyrir 7 - 8 árum eða þegar
við Jónína fórum að vera saman. Vin-
skapurinn byrjaði nú kannski ekki á
besta veg þar sem þú taldir mig ekki
alveg passa fyrir hana Jónínu þína.
En það var fljótt að breytast. Þær eru
margar stundirnar sem við höfum átt
saman síðan þá, ófáar djammferðirn-
ar, bíósýningarnar og löngu samræð-
urnar. Hlutirnir sem maður er búinn
að bralla með þér síðan þá eru alveg
ótrúlegir og ófáar sögurnar sem mað-
ur getur sagt honum Sindra Snæ
þegar hann verður orðinn eldri,
kannski svolítið mikið eldri. Heimili
okkar var þér alltaf opið.
Það er hægt að segja að lífið hafi
verið bjart framundan. Sindri Snær
bráðum að verða eins árs. Við gleym-
um aldrei þegar þú sagðir okkur að
þú værir að verða pabbi. Það var stór-
kostleg stund. Við vissum líka að þú
varst mjög ánægður með Arnbjörgu.
Hún tók Sindra Snæ einsog sínum
eiginn og þú sagðir okkur að hún væri
sú sem þú ættir eftir að verða gamall
með. Verst þykir okkur að hann
Sindri skuli ekki hafa kynnst því
hvernig besti pabbi í heimi er.
Ég spurði Jónínu hvort þetta yrði
alltaf svona sárt. Hún sagði já senni-
lega en við lærum að lifa með þessu.
Ég skil ekki hvernig það er hægt þeg-
ar eitt það stórkostlegasta í lífinu er
tekið frá manni, Vinskapurinn. Von-
andi vissir þú hve mikils virði þú
varst okkur.
Við komust aldrei saman í veiðiferð
en ég veit að þú átt eftir að vera með
mér í þeim öllum. Hafðu ekki áhyggj-
ur af honum Sindra en við lítum eftir
honum eins og við höfðum lofað.
Arnbjörg, Sindri Snær, Gunndís,
Hróðvar, Júlli, Stebbi, Harpa, Baddi
og aðrir aðstandendur, við vottum
ykkur okkar dýpstu samúð.
Gunnar, við kveðjum þig með tár-
um en gleymum þér aldrei.
Ólafur Hlynur og Jónína.
Með fáeinum orðum langar okkur
að kveðja góðan dreng, sem við vild-
um hafa kynnst miklu betur en raun
varð á. Fyrir okkur var Gunnar ljúf-
ur, næmur, góðviljaður og umfram
allt skemmtilegur ungur maður sem
kunni svo vel að orða hugsun sína.
Hann hafði þann hæfileika að geta
dregið upp litríkar myndir af hvers-
dagslegum málefnum, sem urðu
bráðfyndin þegar hann var búinn að
fara um þau nokkrum orðum. En al-
vöru lífsins hafði hann einnig kynnst
og reynslu sinni og áhugamálum
miðlaði hann ávallt á jákvæðan hátt.
Þannig munum við minnast Gunnars.
Sagt er að þeir deyi ungir sem guð-
irnir elska og víst er að Gunnari hefur
verið ætlað mikilvægara hlutverk á
öðru tilverustigi.
Guð leiði þig, hans eilíf ást,
sem aldrei góðum manni brást.
Gakk, gakk, mitt barn, og forlög fyll,
og finnumst þegar Drottinn vill.
Guð leiði þig.
(Matth. Joch.)
Elsku Arnbjörg mín og aðrir að-
standendur. Við sendum okkar
dýpstu samúðarkveðjur og biðjum
góðan Guð að styrkja ykkur í sorg-
inni. Blessuð sé minnig Gunnars
Berg.
Ólöf og Þorvaldur.
Mánudagurinn 28. apríl byrjaði
eins og hver annar mánudagur, en
upp úr hádegi hringdi Arnbjörg
frænka mín og bauð mér í mat um
kvöldið. Hún og Gunni nýbyrjuð að
búa og búin að koma sér bærilega
fyrir í pínulítilli íbúð í Árbænum.
Undir borðum var glatt á hjalla, enda
bæði með húmorinn í lagi og ekki frítt
við að húmor Gunna væri í ætt við
húmor úr frændgarði Arnbjargar
sem hún kann vel að meta. Mér varð
hugsað til þess hvað það væri nú gott
að þau hefðu fundið hvort annað, því
maður hafði á tilfinningunni að þau
hefðu ekki bara fundið vænlegan
maka í hvort öðru, heldur einnig sálu-
félaga og gætu staðið saman í gegn-
um þykkt og þunnt.
Að máltíð lokinni þurfti Gunni að
bregða sér aðeins frá og kvaddi Arn-
björgu sína ástúðlega. Við Arnbjörg
sátum áfram og ætluðum að hinkra
með kaffið þar til Gunni kæmi aftur.
Það dróst þó, svo við fengum okkur
kaffi og síðan þakkaði ég fyrir mig, en
Arnbjörg fór að svipast um eftir
Gunna með bróður hans. Þá kom í
ljós að hörmulegt slys hafði orðið og
Gunni var allur. Manni verður orða
vant við þessar aðstæður, skynja
tveimur tímum fyrr hamingju, gleði
og bjarta framtíð, en upplifa síðan
hvernig allt hrynur eins og spilaborg í
einu vetfangi og hyldýpi sorgarinnar
tekur öll völd.
Blessuð sé minning um góðan
dreng. Ég bið Guð að styrkja Arn-
björgu unnustu hans, Sindra Snæ son
hans og ættingja og vini á þessari
raunastund.
Bragi Leifur Hauksson.
Í blóma lífsins kvaddi Gunnar
Berg þennan heim, svo ungur með
allt lífið framundan. Gunnar Berg var
nemandi í Grunnskólanum í Þorláks-
höfn og útskrifaðist þaðan vorið 1996.
Gunnar var afskaplega ljúfur dreng-
ur allan sinn grunnskólaferil, hægur
en ákveðinn ef því var að skipta.
Hann var duglegur og samviskusam-
ur, kraftmikill í íþróttum, naut sín vel
í handboltanum og lét sitt ekki eftir
liggja í þeirri baráttu sem liðið hans
var í hverju sinni. Hann var einnig
með afbrigðum handlaginn og lista-
smiður. Eftir að hann lauk grunn-
skólaprófi hitti hann okkur starfs-
menn skólans bæði á förnum vegi og
eins kom hann í heimsókn. Alltaf var
hann hress og brosandi, eins og hann
væri að hitta sína bestu vini. Það er
sárt til þess að vita að svo ungur mað-
ur sem Gunnar Berg var er hann lést
muni ekki taka þátt í lífsbaráttunni
hér meðal okkar í þessum heimi, en
ég er þess fullviss að hans hefur beðið
verðugt verkefni, verkefni sem kallar
á duglegan, sanngjarnan og heiðar-
legan mann.
Ég vil fyrir hönd starfsmanna
grunnskólans votta fjölskyldu Gunn-
ars Bergs innilega samúð og bið þess
að þau fái styrk í mikilli sorg. Guð
geymi minningu um góðan dreng.
Halldór Sigurðsson
skólastjóri.
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR ÞÓRÐUR ÁGÚSTSSON,
Starengi 44,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju föstudaginn
16. maí kl. 15.00.
Hrafnhildur Ásbjörnsdóttir,
Ásbjörn Ólafsson,
Sigurður Helgi Ólafsson,
Ágúst Stefán Ólafsson, Guðrún J. Reynisdóttir,
Sigríður Ólafsdóttir, Hjörtur Sigurðsson,
Ingibjörg Rósa Ólafsdóttir, Kristján G. Gíslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir og
amma,
HALLDÓRA HARALDSDÓTTIR
læknaritari,
Fífuhvammi 39,
Kópavogi,
sem lést mánudaginn 12. maí, verður jarð-
sungin frá Digraneskirkju í Kópavogi föstudag-
inn 16. maí kl. 13.30.
Fyrir okkar hönd og annarra aðstandenda,
Ingólfur Arnarson,
Pálína Kjartansdóttir,
Ína Hrund Ísdal,
Brynjar Ingi Ísdal.
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
HAFSTEINS TÓMASSONAR,
Löngufit 10,
Garðabæ.
Stefán Ágúst Hafsteinsson,
Fjóla Karen Hafsteinsdóttir,
Tómas Ármann Hafsteinsson,
Sóley Margrét Ármannsdóttir,
Bjarnfríður Símonardóttir, Tómas Karlsson
og systkini hins látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærrar móður
minnar, tengdamóður, dóttur, systur og mág-
konu,
HRAFNHILDAR KJARTANSDÓTTUR
sjómanns/bryta.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi, ennfremur heima-
hlynningar Karitasar fyrir mjög góða hjúkrun og
umönnun.
Ellen Ó. Jóhannsdóttir, Ármann G. Hrólfsson,
Rannveig Oddsdóttir,
Jónína G. Kjartansdóttir,
Finnur S. Kjartansson, Emilía S. Sveinsdóttir,
Ágúst O. Kjartansson, Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Ragna S. Kjartansdóttir, Friðgeir Jóhannsson,
Þórir Kjartansson, Arna Magnúsdóttir,
Helga Kjartansdóttir, Aðalsteinn Jörgensen.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, amma
og tengdamóðir,
ELÍN GUÐJÓNSDÓTTIR,
Laugarásvegi 16,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju föstu-
daginn 16. maí kl. 10.30.
Emil Hjartarson,
Kristján Guðmundsson, Hildur Hermannsdóttir,
Kolfinna Guðmundsdóttir, Hlöðver Sigurðsson,
María Guðmundsdóttir, Jón Heiðar Guðjónsson,
Haraldur Guðmundsson, Sigríður Böðvarsdóttir,
Sigríður Emilsdóttir, Ragnar Harðarson,
Erla Emilsdóttir,
Guðrún Emilsdóttir,
Bryndís Emilsdóttir, Hjalti Ástbjartsson,
barnabörn og barnabarnabörn.