Morgunblaðið - 30.10.2003, Blaðsíða 40
40 FIMMTUDAGUR 30. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
GUÐRÚN Jóhannsdóttir, Sólheim-
um í Dalabyggð, skrifar mér bréf
þann 25.10. sem ég ætla nú að reyna
að svara þótt það hafi bæði verið ill-
skiljanlegt, ruglingslegt og samheng-
islaust.
1. Atvinnuleysisbætur fá aðeins
þeir sem missa atvinnuna og hafa
greitt í eitthvert stéttarfélag. Hafi
bóndi atvinnu af að vera bóndi þá fær
hann að sjálfsögðu ekki atvinnuleys-
isbætur. Hætti hann sem bóndi og
stendur uppi atvinnulaus og hefur
borgað sín gjöld í sitt stéttarfélag, þá
fær hann sínar bætur, eða hvað?
2. Kennarar eru í vinnu hjá ríki eða
bæ og þess vegna fá þeir laun sín það-
an. Sumarfrí þeirra er 6 vikur eins og
flestra annarra þegna landsins en ½
mánuð verða þeir að nota til að afla
sér viðbótarmenntunar, sem ég veit
að flestir gera. Bændur eru aftur á
móti ekki í vinnu hjá ríkinu en fá þó
stóran hluta launa sinna greiddan frá
því í formi styrkja. Ef þeir væru aftur
á móti í vinnu hjá ríki eða bæ (t.d. við
landgræðslustörf) væri eðlilegt að
þeir fengju laun fyrir hana.
3. Ég held því ekki fram að bændur
borgi enga skatta, heldur þeir sjálfir,
þegar þeir ýmist segjast fá 50–60.000
kr. í kaup á mánuði eða vera undir
hungurmörkum. Er hægt að ætlast til
þess að fólk borgi skatta undir svo-
leiðis kringumstæðum?
4. Hvað bóndinn fær fyrir kjötið
sitt og hvað ekki. Ég hélt nú fyrir það
fyrsta að „fagmenn“, þ.e.a.s. bændur í
sveitum landsins, reiknuðu ekki leng-
ur verð í skrokkum heldur ærgildum.
Eitt ærgildi er 18,6 kg og ég veit bara
það að fyrir ærgildið fær hann um
4.000 kr. í styrk frá ríkinu. Síðan selur
hann kjötið og dregur kostnaðinn frá,
eðlilega. Sé útkoman svona dapurleg
er það deginum ljósara að þetta er hin
mesta fásinna að halda þessari von-
lausu útgerð áfram.
5. Eins og ég drap á í inngangi þá er
margt sem ég ekki skil í þessu bréfi
enda margt skrifað samhengislaust.
Hvað meinar t.d. bréfritari þegar
hann í beinu framhaldi af pælingum
um jeppaferðir á hálendi Íslands spyr
hvort við þéttbýlisbúar kærðum okk-
ur eitthvað um að bændur kæmu og
rótuðu í okkar görðum í staðinn?
Meinar hann að hálendi Íslands sé
„húsagarður“ bænda og eitthvað
sambærilegur við garða í þéttbýli?
6. Ég nota orðið „ölmusa“ yfir pen-
ingastyrki, það er rétt. En bréfritari
gerir úr því samsett orð sem ég hirði
ekki um að endurtaka. ÞAU ORÐ
ERU ALFARIÐ Á HANS
ÁBYRGÐ. Í minni orðabók stendur
m.a. að ölmusa sé fátækrastyrkur. Og
eru menn ekki alltaf að tala um fá-
tækt og styrki? Og þetta styrkjakerfi
er þvílíkur frumskógur að menn eru
alls ekki á eitt sáttir um heildarupp-
hæðina. En eitt er víst að lækka
mætti skatta um 10 til 15 milljarða á
ári, ef það yrði afnumið.
7. Eftir ýmsar hugleiðingar bréfrit-
ara um hina nýju jarðaeigendur, þá
efnuðu úr þéttbýlinu, lása þeirra og
hlið á viðkomandi jörðum, til að meina
óviðkomandi aðgang, spyr bréfritari í
beinu framhaldi, hvort fólk þurfi í há-
skóla nú til dags til að láta frá sér slíka
rökleysu! Góð spurning.
8. Eftir tveggja dálka skrif í víð-
lesnasta dagblaði landsins gefst bréf-
ritari hreinlega upp í miðjum klíðum
og segir að ég sé ekki svaraverð. Bíð-
um nú við, hvað er það svo sem er ekki
svaravert? Jú, það á nefnilega eftir að
ræða um beingreiðslur, offramleiðslu
á kjöti, af- og ofbeit, gróðureyðingu,
jarðvegseyðingu og friðun lands, svo
eitthvað sé nefnt. Eru þessi atriði ein-
faldlega ekki svaraverð?
9. Því miður hefur bréfritari rangt
fyrir sér er hann heldur því fram að
ég sé ein um þessar skoðanir mínar á
landbúnaðarmálum. Það sanna sím-
töl, tölvubréf og viðtöl við fólk. Það
þakkar mér fyrir og sumir segja að
„þetta sé eins og talað úr þeirra
hjarta“.
Hefur bréfritari aldrei heyrt talað
um hinn þögla meirihluta?
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR,
Melteigi 4,
Akranesi.
Svar til Guðrúnar,
Sólheimum,
Dalabyggð
Frá Margréti Jónsdóttur
á Akranesi
melteigur@simnet.is
NÚ hefir umhverfisráðherra upplýst,
að rjúpnastofninn sé að hruni kominn
og ekkert dugi annað en þriggja ára
veiðibann. Ráðherrann hefir einnig
greint frá því, að sveiflur í stofninum
séu að jafnast út, en þó megi greina
fimm ára sveiflu í stað tíu ára áður.
Sveiflur benda til þess að ekki sé jafn-
vægi. Íslendingar hafa veitt ref frá
landnámi, en vegna breyttra búskap-
arhátta og vaxandi skriffinnsku hafa
veiðarnar lagst að mestu af.
Nú leikur rebbi lausum hala
(skotti) og hefir ekki hugmynd um
þetta veiðibann ráðherrans. Fjöldinn
er orðinn svo mikill, að fólk er farið að
rekast á refi rétt utan borgarmark-
anna. Refur og rjúpa í jafnvægi, það
er hið besta mál fyrir okkur náttúru-
skoðendur. Með bættum skipakosti, á
seinni hluta nítjándu aldar, fóru
Norðmenn að veiða hval við Ísland.
Fyrst gerðu þeir út frá Vestfjörðum.
Þegar þeir höfðu drepið nánast allan
hval þar færðu þeir bækistöðvar sínar
austur á land og voru að þar þangað
til þetta var ekki arðbært lengur. Með
þessum miklu hvalveiðum uxu fiski-
stofnar og landsmenn nutu arðs af
mikilli veiði, sem þó var sveiflukennd.
Með því að hvalveiðar lögðust af fyrir
um tuttugu árum hafa fiskstofnar
minnkað og sveiflur jafnast út, á sama
hátt og í rjúpnastofninum.
GESTUR GUNNARSSON
tæknifræðingur,
Flókagötu 8.
Rjúpan
Frá Gesti Gunnarssyni
!
#
$$ % &
'"
(
) *
!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík Sími 569 1100
Símbréf 569 1329 Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.