Morgunblaðið - 21.02.2004, Blaðsíða 46

MINNINGAR
46 LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Elsku afi minn. Ég
vil þakka þér fyrir mig.
Ég vona að þú hafir það
gott og þér líði vel hin-
um megin, ég veit líka
að þú heldur áfram að
fylgjast með okkur öllum sem sökn-
um þín svo sárt.
Ég á svo erfitt með að trúa því að
þú sért dáinn, elsku afi minn. Ég
mun alltaf varðveita í hjarta mínu
minningar mínar um þig, svo góðan
afa. Ég ætla að segja dætrum mínum
þegar þær stækka hve góðan langafa
þær áttu. Þegar ég talaði við þig, afi,
ÓLAFUR
GUÐBRANDSSON
✝ Ólafur Guð-brandsson fædd-
ist á Akureyri 13.
mars 1924. Hann lést
á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
27. janúar síðastlið-
inn og var útför hans
gerð frá Siglufjarð-
arkirkju 7. febrúar.
í síðasta skipti spurðir
þú mig hvort Maren
Lind litla væri ekki
með litlu augun okkar
sem okkur þótti alltaf
svo sniðugt og vænt
um. Þú gast ekki séð
Maren Lind því hún er
svo nýfædd en ég veit
að núna sérð þú hana
alltaf og ert með okkur
öllum alltaf.
Ég bið góðan guð um
að styrkja og blessa
elsku ömmu, mömmu,
Gunnu Bínu, Guðbrand
og fjölskyldur. Hafðu
það gott, elsku afi minn.
Rakel Sigurðardóttir
og fjölskylda.
Elsku langafi. Ég er búin að borða
mikið fyrir þig og ég veit að núna ert
þú engill á himninum hjá guði og
passar okkur. Ég er svo lítil og sé svo
vel að ég sá þig sem stjörnu á himn-
inum og kallaði á þig. Hafðu það
gott, elsku langafi.
Þínar langafastelpur,
Íris Edda og Maren Lind
Steinþórsdætur.
✝ Haraldur Sig-urðsson fæddist
að Ey í Landeyjum
23. nóvember 1910.
Hann lést að dvalar-
heimilinu Hraunbúð-
um í Vestmannaeyj-
um 10. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Þórhild-
ur Einarsdóttir, f.
1877, frá Stóru-Mörk
undir Eyjafjöllum og
Sigurður Snjólfsson,
f. 1878, frá Bjólu í
Holtum. Systur Har-
aldar voru Katrín, f.
1906, Marta, f. 1908, Sigríður, f.
1913, og Guðrún, f. 1916, sem ein
er á lífi.
Haraldur kvæntist 1940 Krist-
ínu Helgadóttur, f. 1918, frá Sól-
vangi í Vestmannaeyjum. Þau
voru barnlaus en ólu
upp Helga Kristins-
son, f. 1945, d. 1968.
Helgi eignaðist eina
dóttur, Kristínu, f.
1966, sem er búsett í
Noregi.
Haraldur stundaði
sjó frá Vestmanna-
eyjum, lærði síðar
vélvirkjun og vann
lengst af í Vélsmiðj-
unni Magna og
Skipalyftunni í Vest-
mannaeyjum. Hann
var einn af stofnend-
um Sveinafélags
járniðnaðarmanna í Vestmanna-
eyjum og fyrsti formaður þess fé-
lags.
Útför Haraldar fer fram frá
Landakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11.
Haraldur Sigurðssonar lést í hárri
elli í Vestmannaeyjum 10. febrúar
síðastliðinn. Það er erfitt að minnast
Halla eins og hann var alltaf kallaður
öðruvísi en að nefna Stínu um leið.
Þau höfðu fylgst að í sextíu og fjögur
ár og alltaf búið í litla húsinu við
Hvítingaveg 2. Þau eignuðust ekki
börn en ólu upp frænda Stínu, Helga
son Kristins Magnússonar og Helgu
Jóhannesdóttur. Helgi var fæddur
1945 og varð öllum mikill harmdauði
þegar hann fórst með vélbátnum
Þráni 5. nóvember 1968.
Á Hvítingavegi 2 ræktuðu þau
hjón garðinn sinn og þar stendur
skúrinn hans Halla þar sem hann
geymdi verkfærin sín og gat lagfært
og dyttað að ýmsu. Reglusemin var í
hávegum höfð, allir hlutir á sínum
stað, hlustað á fréttirnar í hádeginu
og vinnustundirnar skráðar skil-
merkilega í vasabókina að afloknum
vinnudegi. Halli átti aldrei bíl og
hjólaði oftast til og frá vinnu enda
var hann mikill útivistarmaður og í
mörg ár eyddi hann sumarleyfum
sínum uppi um fjöll og firnindi. Hann
leiddi okkur oft í gönguferðum um
Heimaey og þær eru ófáar myndirn-
ar sem hann tók í Brimurðinni. Ein
gönguferð er þó minnisstæðari en
aðrar, það var sumarið eftir gos.
Hann skeiðaði með okkur og ung-
linginn Önnu Kristínu austur á milli
Eldfells og Helgafells þvert yfir nýja
hraunið þar sem rauk úr hverri glufu
og hitinn streymdi upp. Hraunskelj-
arnar glömruðu undir fótum og á
báða bóga voru jarðföll. Hann fékk
okkur til að fara ofan í hrauntröð þar
sem þunn hraunþekja lá yfir að
hluta. Þetta þótti Halla afbragðs
myndefni. Því er ekki að neita að
hjörtun slógu örlítið hraðar og næst
þegar við gengum þessa leið var
þekjan fallin. Þegar gosið hófst í
Eyjum aðfaranótt 23. jan. 1973 dreif
Halli sig í gönguferð upp í Helgafell
til að taka myndir. Stínu varð ekki
um sel en Halla sínum vildi hún
fylgja og mæta þeim örlögum sem
kynnu að bíða þeirra. Það er óhætt
að segja að þarna náði Halli góðu
myndefni. Hann bar mikla virðingu
fyrir náttúru Íslands og þekkti land-
ið eins vel og lófann á sér.
Halli og Stína deildu brennandi
áhuga á bókmenntum, fylgdust vel
með og lásu í sameiningu öndveg-
isverk íslenskra bókmennta. Íslend-
ingasögurnar kunnu þau bókstaflega
utanað og það hefur hvarflað að okk-
ur oftar en einu sinni að þeim hafi
þótt sá veruleiki ólíkt blæbrigða-
ríkari en nútíminn. Oft var rætt um
sögupersónur Íslendingasagna eins
og þær væru góðir kunningjar
þeirra. Það er ekki laust við að við
höfum fundið til smæðar okkar yfir
að þekkja ekki þessa garpa betur.
Halli hafði yndi af góðri tónlist og
var söngmaður góður. Hann var afar
fróður maður og vel menntaður þó
skólaganga hans væri ekki ýkja löng.
Hin síðari ár þegar minnið var far-
ið að svíkja og verk gærdagsins
sveipuð hulu gaf hann enn greinar-
góðar lýsingar af löngu liðnum at-
burðum.Oft hlustuðum við á hann
segja frá upphafi Kötlugoss 1918,
sem hann fylgdist með aðeins átta
ára gamall.Svo skýr var frásögnin að
það var erfitt að ímynda sér að yfir
áttatíu ár væru liðin frá þessum at-
burði. Búskaparhættir á fyrri hluta
síðustu aldar í Landeyjum stóðu
honum líka ljóslifandi fyrir hug-
skotssjónum. Og það var aldrei kom-
ið að tómum kofanum þegar upp
komu spurningar um náttúru lands-
ins og jafnvel örnefni í fjarlægum
heimshlutum. Það kom oft að góðum
notum þegar Stína var að ráða
dönsku krossgáturnar. Og alveg
fram undir það síðasta stóð ekki á
svari.
Í litla húsinu við Hvítingaveg 2
bjuggu Halli og Stína í meira en sex-
tíu ár. Á seinni árum leiddust þau
ævinlega um götur bæjarins. Þau
höfðu stuðning hvort af öðru og
handtakið hans Halla var alla tíð
traust og hlýtt. Blessuð sé minning
Haraldar Sigurðssonar.
Fríða S. Haraldsdóttir,
Sigurbjörn Helgason.
Við lát Halla er mér þakklæti efst í
huga, þakklæti fyrir að hafa kynnst
svo góðum og blíðum manni. Allt frá
því ég var barn hefur verið mikill
samgangur milli fjölskyldna okkar
Stínu og Halla en Haraldur var gift-
ur frænku minni Kristínu Helgadótt-
ir frá Sólvangi í Vestmannaeyjum.
Á þessari árstíð þegar sólin færir
okkur sífellt meiri birtu er sárt að sjá
þá sem manni þykir vænt um falla af
línu þessa lífs er við þekkjum.
Halli var yndislegur maður, öllum
leið alltaf vel í návist hans, hann tók
ávallt á móti manni með hlýju hand-
artaki og koss á kinn.
Það var alltaf svo gott að koma til
Stínu og Halla á Hvítingaveginn, þar
voru hlutirnir í föstum skorðum,
kaffið beið á könnunni og spjallað
var um gamla daga. Halli var mjög
fróður um allt og hann elskaði landið
sitt enda þekkti hann hvern krók og
kima, oft talaði hann um æskuheim-
ilið sitt sem hann unni mjög heitt og
sagði okkur ýmsar sögur frá því er
hann var barn að leik í sveitinni
sinni. Halli var mjög söngelskur
maður og söng í kórum hér í Eyjum
til margra ára, hann fór oft með
kvæðin sín sem hann kunni ógrynni
af en þegar kaffið var búið á könn-
unni og gamla klukkan sem honum
þótti svo vænt um sló sex þá varð sko
að setja upp kartöflurnar, það mátti
ekki rugla neinu, allt skyldi vera í
föstum skorðum, svona átti þetta
bara að vera.
Elsku Stína, við vitum að það er
erfitt hjá þér núna, þið voruð svo
yndisleg saman, máttuð hvorugt af
öðru sjá enda héldust þið alltaf í
hendur jafnt í svefni sem og vöku.
Við þökkum þér samfylgdina elsku
Halli og hlýhug í okkar garð í gegn-
um árin, við pössum Stínu þína þar
til þið hittist á ný, far þú í friði. Ást-
arkveðjur,
Kristrún og Sigmar.
Ekkert nema hlýjar hugsanir
kemur upp í huga minn þegar ég
minnist Halla. Svo lengi sem ég man
voru Halli og Stína sjálfsögð í lífi
mínu og fjölskyldu minnar. Þau ólu
Helga bróður upp frá frumbernsku
og var heimili þeirra ávallt opið fyrir
okkur hin sem þangað leituðu. Börn
mín áttu þar einnig visst athvarf og
ánægjulegt að þau skuli minnast
hans með sama hlýhug. Anna Kristín
dóttir okkar var þar þaulsetnust, var
þar m.a. einn vetur í skóla. Víst er að
þar fékk hún mikinn stuðning.
Halli var náttúrudýrkandi og
margar góðar og fræðandi stundir
átti ég með honum í notalegu stof-
unni á Hvítingaveginum þegar hann
sýndi myndirnar sínar. Og ekki
spillti fyrir að fá að hlusta á klass-
ískar plötur með honum. Ég efa ekki
að þar var sáð til framtíðaráhuga-
mála minna.
Ég var smástelpa þegar ég gerði
mér hugmyndir um hinn fullkomna
heimilisföður og segir það meira en
mörg orð um hvað ég leit upp til
hans.
Elsku Stína, víst er að slíkur öðl-
ingsmaður, sem við kveðjum að
sinni, fær góða heimkomu.
Samúðarkveðjur fjölskyldunnar
Theodóra Þ. Kristinsdóttir.
HARALDUR
SIGURÐSSON
Af alhug þökkum við samúð og vinarþel, sem
okkur var auðsýnt við andlát og útför
SVANFRÍÐAR GUÐNÝJAR
KRISTJÁNSDÓTTUR,
Tómasarhaga 16.
Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi.
Lilja Sólveig Kristjánsdóttir
Kristín Þórðardóttir, Öyvind Kjelsvik,
Sigurður Árni Þórðarson, Elín Sigrún Jónsdóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts og útfarar elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og lang-
ömmu,
EUGENIU INGER NIELSEN
Sinnu,
Vesturgötu 16b,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Víðinesi og allra þeirra, er önnuðust hana í veikindum hennar.
Ámundi Hjálmur Þorsteinsson, Arnbjörg Hjaltadóttir,
Guðrún Ingibjörg Ámundadóttir, Kristinn Loftur Karlsson,
Sighvatur Bjarki, Gabríel Brynjar,
Björgvin Hrafn Ámundason,
Nökkvi Baldur,
Jökull Tandri Ámundason,
Jens Karel Þorsteinsson, Þóra G. Thorarensen,
Vigdís Jensdóttir, Kristmann Ómarsson,
Hlynur Freyr,
Steinunn Fríður Jensdóttir.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför elsku-
legrar eiginkonu minnar, móður, dóttur,
tengdamóður og ömmu,
EMILÍU BJÖRNSDÓTTUR,
Bæjargili 96,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi, krabbameinsdeild-
ar Landspítalans og Karítasar heimahjúkrunar.
Jóhann Ingi Einarsson,
Þóra Stefánsdóttir, Sigurður Hansen,
Lovísa Stefánsdóttir, Jón Björnsson,
Björn Helgi Guðmundsson,
Anna Margrét Jóhannsdóttir, Svanur Elísson,
Einar Jóhannsson, Hildur Erlingsdóttir
og barnabörn. Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík, s: 587 1960, mosaik@mosaik.is
MOSAIK
af legsteinum
gegn staðgreiðslu
í janúar og febrúar
Sendum myndalista
15% afsláttur
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning-
@mbl.is, svar er sent sjálf-
virkt um leið og grein hefur
borist) eða á disklingi. Ef
greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsyn-
legt er að tilgreina símanúm-
er höfundar og/eða sendanda
(vinnusíma og heimasíma).
Ekki er tekið við handskrif-
uðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu
(17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmark-
ast við eitt til þrjú erindi.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina