Morgunblaðið - 09.03.2004, Blaðsíða 27

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. MARS 2004 27
EFTIR að faðir minn, Hermóður
Guðmundsson, lést árið 1977 var
skrifuð blaðagrein í minningu hans
sem bar yfirskriftina Tæknirisinn
stígur léttar til jarðar. Sannarlega
var það trú manna að stórkostlegur
áfangasigur hefði náðst í
náttúruverndarmálum,
undir forystu hans og fé-
laga hans í
Landeigendafélagi Lax-
ár og Mývatns, eftir
harða baráttu við stjórn-
völd og ráðamenn Lax-
árvirkjunar, þegar inn-
siglaðir voru samningar
um verndun Laxár og
Mývatns með lögum frá
Alþingi vorið 1974.
Gagnger hugarfars-
breyting virtist hafa orð-
ið og ný stefna verið
mörkuð. Vísir menn
spáðu reyndar um svip-
að leyti að aðeins væru
gefin stundargrið, risinn
hefði ekki hopað af
hólmi heldur biði færis í
launsátri. Sú varð einnig
raunin. Enn og aftur rís
hann upp á aftur-
lappirnar og sýnir
klærnar. Ólíklegustu að-
ilar keppast við að
brýna þær – jafnvel þeir
sem fengið hafa vald í hendur til að
standa vörð um náttúru landsins og
gildandi lög. Risinn er því herskárri
og háskalegri en nokkru sinni fyrr,
hann kemur aftan að mönnum, bítur
og slær og skákar í skjóli hag-
kvæmni, réttlætis og umhverfismats,
sem nú er eitt bitrasta vopn hans.
Vísast hefur hann trúað því og treyst
að baráttuþrek væri þrotið á bökkum
Laxár og Mývatns þegar hann lagði
upp í nýja atlögu gegn hinu friðlýsta
vatnasvæði.
Fimmtudagskvöldið 4. mars fékk
ókindin hins vegar óþyrmilega
áminningu um að norður þar hafa
menn engu gleymt. Að
vísu eru nokkrar hörð-
ustu hetjurnar frá síð-
asta bardaga fallnar í
valinn en komið hafa
menn í manna stað
sem eru reiðubúnir að
taka upp þráðinn þar
sem frá var horfið þeg-
ar Landeigendafélagið
og Laxárvirkjun
slíðruðu sverðin árið
1973. Á fundinum á
Narfastöðum var sam-
þykkt með miklum
meirihluta atkvæða að
hvika ekki frá hinni
fornu sátt. Orð skulu
standa, hvort sem
Landsvirkjun og „um-
hverfisráðherra“ líkar
betur eða verr. En ver-
um minnug þess að
þetta var aðeins upp-
hafið á harðri hrinu og
hver sigur okkar
náttúruverndarsinna
er einungis varn-
arsigur. Aldrei má
sofna nokkra stund á verðinum vegna
þess að tæknirisinn stígur sífellt
þyngra til jarðar og skeytir ekki alltaf
um sáttagerðir, lög né rétt.
Tæknirisinn stígur sí-
fellt þyngra til jarðar
Hildur Hermóðsdóttir skrifar
um náttúruvernd
Hildur
Hermóðsdóttir
’Orð skulustanda, hvort
sem Lands-
virkjun og „um-
hverfisráð-
herra“ líkar
betur eða verr.‘
Höfundur er náttúruverndarsinni og
landeigandi við Laxá.
Á FUNDI félagsmálaráðs 25.
febrúar sl. lögðum við fulltrúar
Sjálfstæðisflokksins fram spurn-
ingar varðandi málsmeðferð
Barnaverndar Reykjavíkur og
barnaverndarnefndar í málum þar
sem barnaverndaryf-
irvöldum er falið að
gefa umsagnir í um-
gengnismálum.
Hörð gagnrýni
Tilefni þessara fyr-
irspurna var umfjöllun
í Tímariti Morg-
unblaðsins sunnudag-
inn 22. febrúar sl. und-
ir fyrirsögninni „Síelti,
undir oki fyrrverandi
maka“. Í greininni
birtist hörð gagnrýni á
starfshætti og vinnu-
brögð barnayfirvalda í
Reykjavík. Meðal gagnrýnenda er
Dögg Pálsdóttir hæstarétt-
arlögmaður sem segist hafa nægi-
lega mörg mál hjá Barnavernd
Reykjavíkur til að fullyrða að
málsmeðferð sé misjöfn og að ekki
sé alltaf samræmi í því hvernig
unnið er að málum.
Ekkert eftirlit?
Félagið Fjölskylduvernd er með
mjög alvarlegar ásakanir á hendur
barnaverndaryfirvöldum í borginni
en að félaginu standa konur sem
eiga það sameiginlegt að hafa
staðið í erfiðum forsjár-, um-
gengnis- og vistunardeilum við
fyrrverandi eiginmenn sína. Í
fréttatilkynningu frá félaginu er
fullyrt að hvorki aðhald né eftirlit
sé til staðar með starfsháttum
starfsmanna Barnaverndar
Reykjavíkur í umgengnismálum.
Félagið segir að verkferlum sé
haldið leyndum svo málsaðilar eigi
erfitt um vik að verjast starfs-
háttum starfsmanna og að enginn
telji sér skylt að skoða meinta
ámælisverða starfshætti starfs-
manna barnavernd-
arnefnda í meðförum
umgengnismála.
Þetta eru ásakanir
og gagnrýni sem ég
tel að líta beri mjög
alvarlegum augum.
Vinnuálag og
tímaleysi engin
afsökun
Sú leið sem R-listinn
valdi að fara í barna-
verndarmálum er
ekki sú sem við sjálf-
stæðismenn hefðum
kosið. Auðvitað átti
að viðurkenna vanda Barnavernd-
ar Reykjavíkur um leið og fram-
kvæmdastjórinn gerði borgaryf-
irvöldum viðvart um að í óefni
stefndi árið 2002 og fjölga þar
starfsfólki í stað þess að setja
málið í starfshópa og vera með
flóknar útfærslur á því hvað eigi
að vera hjá skrifstofu Barnavernd-
ar og hvað hjá borgarhlutaskrif-
stofunum eða Miðgarði. Hins veg-
ar geta vinnuálag og tímaleysi
ekki talist afsökun í viðkvæmum
málum sem barnaverndarmálum
og vitna ég þar til orða Daggar
Pálsdóttur hæstaréttarlögmanns.
Öryggi barna
Sú hætta er fyrir hendi að vand-
ræðagangurinn í kringum fyr-
irkomulag barnaverndarmála í
borginni rýri Barnavernd Reykja-
víkur trausti. Ef traust þeirra sem
þurfa á aðstoð hennar að halda er
rúið er illt í efni og öryggi barna
stefnt í hættu. Mikilvægt er að fá
svör við spurningum okkar full-
trúa Sjálfstæðisflokksins sem við
lögðum fram á fundi félagsmála-
ráðs í síðustu viku og bregðast
skjótt við gagnrýni á starfshætti
Barnaverndar Reykjavíkur.
Barnavernd
Guðrún Ebba Ólafsdóttir skrif-
ar um barnaverndarmál
Guðrún Ebba
Ólafsdóttir
’Sú hætta er fyrir hendiað vandræðagangurinn í
kringum fyrirkomulag
barnaverndarmála í
borginni rýri
Barnavernd Reykjavík-
ur trausti.‘
Höfundur er borgarfulltrúi og fulltrúi
Sjálfstæðisflokksins í félagsmálaráði
Reykjavíkur.
Fyrir
flottar
konur
Bankastræti 11
sími 551 3930