Morgunblaðið - 01.04.2004, Blaðsíða 68

68 FIMMTUDAGUR 1. APRÍL 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
Smáfólk
Smáfólk
ROSALEGA ER
ÉG SYFJAÐUR
ÉG ER SVO SYFJAÐUR
AÐ ÉG GÆTI SOFIÐ!
ÞAÐ ER SVO GAMAN AÐ SJÁ
ÞIG FÁ SVONA RÖKRÉTTAR
HUGMYNDIR!
TIL
SKÓLA-
STJÓRANS?
HVAÐ GÆTI SKÓLASTJÓRINN
VILJAÐ SEGJA VIÐ MIG?
KANNSKI VILL HANN AÐ ÉG
ÞJÁLFI SKÓLALIÐIÐ...
EFAST UM ÞAÐ...
AÐ FARA TIL
SKÓLASTJÓRANS ER
ALVEG HRÆÐILEGT...
ÉG HELD AÐ ÞEIR SETJI
HURÐARHÚNINN OF HÁTT TIL
ÞESS AÐ MANNI LÍÐI VERR!
JÁ HRÆÐI-LEGT!
HVAÐ ER AÐ PATTA?
ÞÚ ERT AÐ GRÁTA...
EITT TÁR ER EKKI AÐ GRÁTA!
© DARGAUD
Bubbi og Billi
VILTU VERA KYRR BILLI! HVAÐ
ER AÐ?
ÉG GET EKKI
MÆLT BILLA!
VOFF!
ER
HANN
VEIKUR?
ÞAÐ ER EINMITT
MÁLIÐ. ÉG VEIT
ÞAÐ EKKI!
ÉG SKAL PRÓFA!
HVAÐ MEÐ
HITAMÆLINN? ÉG
ÞARF HANN
EKKI!
KOMDU HINGAÐ
GÓÐI BILLI,
KOMDU
JÆJA
HANN ER Í
GÓÐU FORMI
HVERNIG
VEISTU ÞAÐ?
EINFALT!
ÞEGAR HANN ER Í
GÓÐU FORMI ÞÁ
SÉ ÉG MIG Í
NEBBANUM Á
HONUM
ÆI!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FÉLAG einstæðra foreldra mun
standa fyrir sölu á Maíblómum þann
1. maí n.k. Þetta verður gert til
styrktar fátækum börnum á Íslandi.
Félag einstæðra foreldra hefur í
hartnær 30 ár barist fyrir bættum
kjörum einstæðra foreldra og barna
þeirra og haldið uppi þjónustu af
margvíslegu tagi í þeirra þágu.
Við vitum að fjölskylda á Íslandi
sem samanstendur af einstæðu for-
eldri ásamt einu barni eða fleirum,
(og þá erum við ekki að tala um þá
foreldra sem skrá sig einstæða af
þekktum ástæðum) hefur úr minna að
moða en fjölskylda sem hefur fleiri
vinnufærar manneskjur á heimilinu.
Allir vilja vera sem mest með börn-
um sínum. Ef t.a.m. einstæð móðir
hyggur á nám, þarf hún undantekn-
ingalaust að sækja um styrki eða lán
til að stunda námið, því ekki getur
hún unnið með náminu án þess að það
bitni á nauðsynlegri samveru hennar
við börn sín. Hún er samt eina fyr-
irvinna heimilisins og þarf að sjá
sjálfri sér og börnum sínum fyrir dag-
legum nauðsynjum, vinna heimilis-
störfin, koma börnunum í skóla eða
leikskóla, fara sjálf í skólann (oftast
með strætisvagni) og svona mætti
lengi telja. Hver og einn getur reikn-
að fyrir sig hversu langt þessi móðir
kemst með að uppfylla veraldlegar
þarfir barna sinna og verður ekki far-
ið út í þær kúnstir hér.
En við vitum að fátækt herjar ekki
bara á einstæða foreldra. Við heyrum
daglega af börnum sem ekki geta
stundað sömu áhugamál eða íþróttir
og jafnaldrar þeirra, vegna fátæktar.
Börnum sem ekki geta farið í ferðalög
með skólafélögunum vegna fátæktar
og börnum sem bjóða ekki félögum
sínum heim til sín vegna þess að þar
er skortur af ýmsu tagi. Við heyrum
líka af börnum sem eiga við sjúkdóma
eða fötlun að stríða og bágur efna-
hagur kemur í veg fyrir að þau fái not-
ið sín eða fái þau úrræði og aðhlynn-
ingu sem þau þurfa.
Félag einstæðra foreldra hefur
undanfarin 10 ár úthlutað náms-
styrkjum til félagsmanna tvisvar á ári
og er sú upphæð komin upp í 14 millj-
ónir. Einnig úthlutar félagið styrkjum
til sumarleikjanámskeiða einu sinni á
ári. Auk þess er boðið upp á ókeypis
ráðgjöf lögfræðings og félagsráð-
gjafa. Þörfin á aðstoð er þó langt um-
fram það sem FEF getur veitt.
Málefnið: „Börn hjálpa börnum“ er
átak til að bæta kjör þeirra barna á
Íslandi sem líða skort. Best væri að
þjóðin svæfi áhyggjulaus vegna barna
sinna, en fyrst svo er ekki ætlum við
að nota baráttudaginn 1. maí til að
selja blóm og safna fé til styrktar fá-
tækum börnum á Íslandi og verður
það gert árlega eða eins lengi og
vandamálið er til staðar.
F.h. Félags einstæðra foreldra,
JÓHANN BRAGI
BALDURSSON,
varaformaður FEF.
Maíblómið
Frá Jóhanni Braga Baldurssyni:
FJÖLMIÐLAR eru sýknt og heilagt
að tíunda gróða banka og annarra
fjármálastofnana, sem nemur yfir-
leitt mörgum milljónum ef ekki
nokkrum milljörðum. Mörgum fögr-
um orðum er jafnan farið um útsjón-
arsemi stjórnendanna, glöggskyggni
þeirra og veraldarvisku, en þó eink-
um og sér í lagi hvað þeir hafi gott nef
fyrir réttum fjárfestingum á hárrétt-
um stað og stundu. Sjaldan eða aldrei
er hins vegar minnst einu orði á það
hversu menn græða á því að eiga við-
skipti við ofangreindar stofnanir og
hver skyldi nú aðallega vera ástæðan
fyrir því? Sennilegast sú að gróði við-
skiptavinanna er svo hverfandi lítill
eða óverulegur að fréttamönnum
dagblaða og annarra miðla finnst
hreinlega ekki taka því að gera hann
að umræðuefni. Þeim verður enn-
fremur tíðrætt um eigindaskipti á
þessum stöðum sem virðast í fljótu
bragði eiga sér álíka oft stað og nær-
buxnaskipti hjá venjulegu fólki. Það
er Pétur átti í gær á Páll á morgun og
öfugt. Það er aldrei tíðindalaust á
þessum virku, mér liggur við að segja
ofvirku vígstöðvum.
En aðgát skal höfð í nærveru við-
skiptavina, sem eru ekki allir jafn-
einfaldir og auðblekktir og banka-
stjórnir hér á landi virðast stundum
halda. Þessir slægvitru peninga-
pótentátar ættu því að gæta sín betur
og ganga ekki of langt í vaxtaálögum
sínum, einkum dráttarvöxtum svo og
þjónustugjöldum sem viðskiptavin-
um er gert að greiða í ævaxandi
mæli, af því að án þátttöku viðskipta-
vinanna fá þessar stofnanir engan
veginn þrifist svo einfalt er það.
Dagur gömlu okraranna, sem
höfðu á sér býsna misjafnt mannorð
hér áður fyrr eru fyrir löngu taldir,
enda hafa nýju bankarnir tekið að sér
hlutverk þeirra ekki aðeins með
glæsibrag heldur að því er virðist
með glaðasta geði og nú er ekkert
auðfengnara en bankalán til að fjár-
festa t.a.m. í jeppa, sem maður hefur
í flestum tilfellum ekkert með að
gera eða þá til að reka fyrirtæki, sem
oft á tíðum er stofnað á hæpnustu
forsendum. Og hvaðan skyldi svo
lánsféð koma, sem einlægt er verið að
ota að almenningi nema auðvitað frá
erlendum lánastofnunum að mestu
leyti.
Að lokum þetta. Við Íslendingar
getum svei mér prísað okkur sæla að
eiga svona óborganlega bjargvætti,
sem láta sér svo einstaklega annt um
hag og gróða viðskiptavina sinna eða
hitt þó heldur. Er þetta ekki þegar
öllu er á botninn hvolft raunsönn
mynd að vísu dregin nokkuð skörp-
um dráttum af núverandi ástandi í
þessum efnum hér á landi eða hvað
finnst ykkur, lesendur góðir?
HALLDÓR ÞORSTEINSSON,
Rauðalæk 7,
Reykjavík.
Gróði bankastofn-
ana dásamaður
Frá Halldóri Þorsteinssyni: