Morgunblaðið - 07.05.2004, Side 30

LISTIR
30 FÖSTUDAGUR 7. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ sannaðist enn einu sinni á
föstudaginn var hve gríðarlega gott
barna- og unglingastarf er unnið á
vegum Langholtskirkju. Svona gott
og kröftugt tónlistarstarf meðal
barna og unglinga jafnt sem fullorð-
inna er eitt besta veganesti og um
leið forvörn sem nokkur einstak-
lingur getur fengið þegar lagt er út
á djúp lífsins, og að sameina slíkan
undirbúning fyrir lífið starfi kirkj-
unnar finnst undirrituðum að fleiri
söfnuðir mættu taka til alvarlegrar
athugunar því þeim fjármunum er
vel varið og þeir skila sér til baka í
öflugu og jákvæðu safnaðarstarfi
fullorðinna og allrar fjölskyldunnar
til frambúðar. Mætti Þjóðkirkjan í
heild sinni hafa það í huga við
mörkun tónlistarstefnu sinnar svo
og þjóðin öll því hver króna sem
lögð er í svona starf skilar sér
margfalt til baka í sparnaði síðar.
Það eru ekki margar vikur síðan
undirritaður hlustaði á Gradualekór
Langholtskirkju fara á kostum í
flutningi á Gloríu Vivaldis og því
var eftirvæntingin töluverð að
heyra kórinn takast á við verkefni
af allt öðrum toga. Kórinn hóf tón-
leika sína á lagi Páls Ísólfssonar Úr
útsæ rísa Íslands fjöll í útsetningu
Hildigunnar Rúnarsdóttur, síðan
fylgdu á eftir Maístjarna Jóns Ás-
geirssonar, Senn kemur vor eftir
Kabalevski, Lóa eftir Finn Jörg-
ensen, Ave Maríu-bænir Eyþórs
Stefánssonar og Kaldalóns en í
þeirri seinni söng Ólöf Kolbrún
Harðardóttir einsöng með kórnum
af mikilli tilfinningu og með stór-
glæsilegum endi. Þar á eftir fylgdi
fljúgandi Vínarstemmning í Vorljóði
Johanns Strauss og þá var hoppað
yfir til Japans og sungið þjóðlagið
Aizu-Bandai-San. Söngur kórsins í
þessum lögum var virkilega góður,
tandurhreinn, gríðarlega agaður en
þó músíkalskur og frjáls og fram-
burður texta sérlega skýr. Lára
Bryndís Eggertsdóttir lék með á
flygilinn í öllum lögunum af næmi
og öryggi.
Verkið Håb eða Von fyrir kór,
sópransóló, orgel, píanó, saxafón,
slagverk og kontrabassa eftir
danska tónskáldið John Høybye var
næst á dagskrá. Textinn fjallar um
krossinn, atburðinn á Golgata, upp-
risuna á páskum og gleðina yfir
sigri lífsins. Í þessu hrynræna verki
er að finna gullfallegar laglínur og
hver hinna átta þátta verksins hefur
sinn karakter en verkið er þó ein
heild og tengjast þættirnir saman
með einskonar intermezzo. Flutn-
ingurinn var mjög góður og hin
mildu áhrif djassins nutu sín vel.
Eivør Pálsdóttir sá um einsöngs-
hlutverkið og féll hin fallega rödd
og söngstíll hennar mjög vel að
verkinu og söng kórsins. Kórinn var
góður og hreyfingar hans sem Að-
alheiður Halldórsdóttir samdi voru
látlausar og mjög vel við hæfi. Allt
var þetta flutt undir hnitmiðaðri og
öruggri stjórn Jóns Stefánssonar.
Undurfagrar
unglingaraddir
TÓNLIST
Langholtskirkja
Gradualekór Langholtskirkju. Einsöngv-
arar Eivør Pálsdóttir og Ólöf Kolbrún
Harðardóttir. Hljóðfæraleikarar Lára
Bryndís Eggertsdóttir á píanó og orgel,
Gunnar Hrafnsson á kontrabassa, Kjart-
an Valdemarsson á píanó, Pétur Grétars-
son á slagverk og Sigurður Flosason á
saxafón. Kóreógrafía Aðalheiður Hall-
dórsdóttir. Föstudagurinn 30. apríl 2004
kl. 17.
KÓRTÓNLEIKAR
Jón Ólafur Sigurðsson
Klink og Bank, Brautarholti 1 kl.
20 Aaron Mitchell opnar sýningu
sína „Spines“. Aaron hefur unnið
sýninguna, sem samanstendur af
skúlptúrum og teikningum, sér-
staklega með rýmið í KlinK og
BanK í huga. Sýningin er opin mið-
vikudaga til sunnudaga kl. 14–18.
Hafnarfjarðarleikhúsið kl. 21
Aukasýning á leikritinu Brim eftir
Jón Atla Jónsson.
Í DAG
 Sjá einnig Staður og stund á mbl.is
FRÆÐSLUFUNDUR um sölu á
ljósmyndum verður haldinn í Gerðu-
bergi kl. 14 á laugardag. Yfirskrift
fundarins er: „Gerðu mat úr þínum
myndum“ og verður athyglinni eink-
um beint að því hvað þurfi, til að
selja myndir. Hvernig myndir selj-
ast, hverjir kaupa myndir, hvernig á
að verðleggja myndir, hvað þarf við-
komandi að eiga mikið af myndum,
hvernig á að skipuleggja safnið?
Hvort er betra filmur eða stafrænt?
Hvernig er best að markaðssetja
eigin myndir o.fl.
Íslenski ljósmyndabankinn, Nord-
ic Photos, einn öflugasti ljósmynda-
banki á Norðurlöndum, verður
kynntur en þar skapast möguleiki á
að selja myndir í gegnum sölukerfi á
Netinu. Auk þess verða kynnt ým-
iskonar ljósmyndanámskeið sem eru
í boði á vegum www.ljosmyndari.is.
Fyrirlesari er Pálmi Guðmunds-
son sem rekur Íslensku ljós-
myndaþjónustuna, auk þess að vera
umsjónarmaður vefsíðunnar
www.ljosmyndari.is og námskeiðs-
haldari. Nánari upplýsingar er að
finna á slóðinni http://www.ljos-
myndari.is.
„Gerðu mat
úr þínum
myndum“
HVERS vegna hljóma drengjakór-
ar öðru vísi en stúlknakórar?
„Jú, þar kemur ýmislegt til,“ seg-
ir Ebbe Munk, kórstjóri hins víð-
fræga og virta Drengjakórs Kaup-
mannahafnar, en kórinn syngur í
Hallgrímskirkju í kvöld kl. 20 á
vegum Listvinafélags kirkjunnar.
„Drengja- og karlakórar hafa
verið til allt frá því farið var að
syngja fjölraddaða tónlist, og voru
kjarni þeirrar hefðar, og þess
vegna er svo mikilvægt að halda
þeirri arfleifð við,“ segir Ebbe
Munk. „Drengjakórar hljóma þó
mjög mismunandi. Drengjakór
Kaupmannahafnar hefur kórhljóm
sem líkist frekar því sem gerist í
Þýskalandi en til dæmis í Englandi;
hann hefur mjög þéttan og mikinn
hljóm. Þegar raddir drengja byrja
að fara í mútur gerist eitthvað með
hljóm raddarinnar, sem skapar
meiri kraft og dekkri lit en gerist
hjá stúlknaröddum, sem fara þó
reyndar líka í mútur. Þessi breyt-
ing á röddum drengjanna skapar
sérkenni kórhljómsins.
Meiri breidd í hljómnum
Stúlknakórar geta hljómað mjög
fallega, hljómurinn er léttari, og
raddirnar eru jafnari en hjá drengj-
unum. En vegna þess hve radd-
breytingin hjá drengjunum verður
miklu meiri, og litbrigði raddanna
eru meiri, skapast meiri breidd í
hljómnum. Að auki syngja full-
orðnir drengir gjarnan með í
drengjakórunum, og það gefur líka
möguleikann á breiðara raddsviði,“
segir Ebbe Munk.
Hann segir engan veginn hægt
að segja að drengjakórar séu betri
en stúlknakórar, eða öfugt, þetta
séu bara í eðli sínu ólíkar raddir.
„Staðreyndin er nú samt sú að það
eru til miklu fleiri góðir stúlkna-
kórar en drengjakórar, en það er
önnur saga. Í kórskólanum okkar í
Kaupmannahöfn er kennsla stúlkna
og drengja aðskilin, og það er nauð-
synlegt, því við viljum gjarnan geta
viðhaldið þessum ólíka kórhljómi
kóranna. Strákar og stelpur eru
líka ólík bæði að lunderni og skap-
ferli. Það er vel hægt að búa til góð-
an barnakór, sem er bæði með
stúlkum og drengjum, en kórhljóm-
urinn verður aldrei jafn sérstakur
og ef röddum kynjanna er haldið
aðskildum.“
Raddirnar fallegastar
undir lok mútanna
Ebbe Munk segir að raddir
stúlkna þróist alla jafna jafnt og
átakalítið gegnum mútur, á meðan
kalla megi mútur drengja hreina
byltingu, enda geti hún tekið aðeins
örfáa mánuði.
„Rödd drengjanna er fallegust
undir lok þessa tímabils, en því mið-
ur stendur það stutt. Þegar við
horfum til baka, til daga barokk-
tónskáldsins Buxtehudes, þá voru
drengir að fara í mútur um átján
ára aldurinn. Í dag gerist þetta um
fjórtán ára aldurinn, og jafnvel
fyrr. Þess vegna tölum við stundum
um að drengjakórarnir í dag séu
undir meira álagi en áður var, þetta
gerist allt mun fyrr og miklu hrað-
ar, og við vitum ekki hvers vegna.
Hér stjórnar náttúran okkur.“
Þetta sérstaka vandamál, hvað
drengir fara fyrr í mútur nú en áð-
ur, er reyndar í deiglunni um þess-
ar mundir að sögn Ebbe Munk, því
að undirlagi hans ætla forsvars-
menn norrænna drengjakóra að
setjast niður á næstunni, kryfja
vandamálið sem af því skapast fyrir
kórana og finna leiðir til að bregð-
ast við því. „Við verðum að spyrja
okkur að því, hvort þessi þróun geti
leitt til þess að eftir 50–100 ár verði
engar drengjaraddir til lengur!“
segir Munk, „drengjakórshljóm-
urinn er mjög fallegur, og hefðin
mun auðvitað lifa.“
Ebbe Munk stjórnandi Drengjakórs Kaupmannahafnar
Náttúran stjórnar
drengjaröddunum
Morgunblaðið/Jim Smart
Ebbe Munk, stjórnandi Drengja-
kórs Kaupmannahafnar, var sjálfur
eitt sinn félagi í kórnum.
SIGRÍÐUR Ásgeirsdóttir opnar
sýningu á steindu gleri í Þjóðar-
bókhlöðunni í dag kl. 17. Sýninguna
nefnir Sigríður Þrjátíu dagar í
Kevelaer og er þetta í fyrsta sinn
sem hún sýnir eingöngu steinda
glugga, en þetta er þrettánda einka-
sýningin hennar. Á morgun kl. 17
verður síðan opnuð önnur sýning
Sigríðar á steindu gleri í Bæjar- og
héraðsbókasafninu á Ísafirði. Þessar
tvær sýningar sameinast svo í
Amtsbókasafninu á Akureyri um
miðjan júní.
Myndirnar á sýningunni í Þjóðar-
bókhlöðunni eru allar unnar á einum
mánuði á verkstæði Hein Derix í
Kevelaer í Þýskalandi í vor. En að
sögn Sigríðar hefur hún haft mikil
tengsl við verkstæðið síðustu tvo
áratugi, allt frá því hún var þar á
seminari að loknu námi í Edinborg.
Þannig hefur nánast allt sem Sigríð-
ur lætur byggja fyrir sig af stærri
verkum verið unnið í Kevelaer. Má
þar t.d. nefna steindu gluggana fyrir
Langholtskirkjuna.
Á ferli sínum hefur Sigríður unnið
talsvert af listaverkum fyrir opin-
bera staði og hafa margir eflaust séð
verk hennar í t.d. Norræna húsinu,
Þjóðarbókhlöðunni eða Íslands-
banka við Lækjargötu. Á sýning-
unum nú er Sigríður í fyrsta skipti að
sýna eingöngu steinda glugga sem
ekki eru ætlaðir ákveðnum arkitekt-
úr eða stað og fól það að sögn Sigríð-
ar í sér visst frelsi þótt það hafi á
sama tíma verið töluverð ögrun.
Aðspurð segir Sigríður upphaf-
legu áætlun sína með vinnuna í
Kevelaer hafa verið að vinna hóp
mynda um hitakærar örverur, sem
hún hefur verið að persónugera und-
anfarið. „Þegar ég hins vegar var
komin út og byrjuð að vinna þá urðu
minni sem tengjast gönguferðum
mínum ráðandi, en á síðustu árum
hef ég t.d. gengið Jakobsveginn til
Santiago de Compostela, Á Nýja
Sjálandi, Ítalíu, auk auðvitað Ís-
lands. Á þessum þrjátíu dögum í
Kevelaer vann ég úr þessum ferðum
og því sem fyrir bar á leiðinni, og má
sjá mikið af náttúrulegum hlutum á
borð við t.d. laufblöð í verkunum,“
segir Sigríður og tekur fram hve
gaman hafi verið að sjá skyldleikann
milli hinna ólíku landa.
„Ég veitti því m.a. eftirtekt hve
bauk okkar mannanna er víða afar
skylt innbyrðis þótt það virðist
kannski ólíkt á yfirborðinu. Þannig
má t.d. sjá ákveðinn skyldleika milli
mynstranna í húðskreytingu Maór-
anna á Nýja Sjálandi og útskorinna
rúmfjala Íslendinga,“ segir Sigríður
og bendir á hvernig þessi mynstur
skili sér inn í verkin.
Að sögn Sigríðar notaði hún tím-
ann á verkstæðinu vel og vann bók-
staflega frá morgni til kvölds. „Það
má í raun segja að það hafi verið al-
gjör lúxus að fá að vinna svona mark-
visst og að vinna hugmyndirnar
beint á glerið, en það þekkist varla í
glerlistinni. Þegar þú vinnur í steint
gler er efnið sjálft svo dýrt að þú full-
vinnur alltaf allt á pappír og gengur
frá öllum ákvörðunum áður en þú
snertir glerið. Það er hins vegar
ótrúlega gaman að vinna beint á
glerið, þótt það sé afar hættulegt
enda eru minnstu mistök bönnuð
vegna þess hve dýrkeypt þau eru,“
segir Sigríður Ásgeirsdóttir að lok-
um.
Eins og áður var getið standa sýn-
ingarnar tvær, í Reykjavík og á Ísa-
firði, til 7. júní nk. Í framhaldinu fara
verkin síðan norður þar sem opnuð
verður sýning á Amtsbókasafninu á
Akureyri.
Morgunblaðið/Árni Torfason
Sigríður Ásgeirsdóttir á sýningu sinni Þrjátíu dagar í Kevelaer sem verður opnuð í Þjóðarbókhlöðunni í dag.
Innblásin af gönguferðum
MARÍA Pálsdóttir hefur tekið
við stöðu deildarstjóra fræðslu-
deildar Þjóðleikhússins.
Fræðsludeild-
in var stofnuð í
mars 2002 með
stuðningi
Menningar-
sjóðs Íslands-
banka. Deild-
inni er ætlað
að efla sam-
skipti leik-
hússins við kennara og skóla í
landinu, með það að markmiði
að styrkja stöðu leiklistarinnar
sem kennslugreinar í íslenska
skólakerfinu, að hafa frum-
kvæði að umræðu um leiklist í
skólum, að gera leikhúsið sýni-
legra í samfélaginu og breikka
áhorfendahóp Þjóðleikhússins
og örva þann sem fyrir er.
María tekur við af Vigdísi Jak-
obsdóttur leikstjóra.
María útskrifaðist frá Leik-
listar-skóla Íslands árið 1999.
Hún var fastráðin hjá Leik-
félagi Akureyrar leikárið 1999–
2000, og lék hlutverk Michelle í
Veislunni í Þjóðleikhúsinu fyrir
tveimur árum. Veturinn 2000–
2001 var hún við framhaldsnám
í leiklist við sænsku deildina í
leiklistarskólanum í Helsinki,
og lauk kennaranámi við KHÍ
vorið 2003. Lokaritgerð Maríu
var um stöðu leiklistar í reyk-
vískum grunnskólum. Könnun
hennar vegna lokaritgerðar var
unnin í samstarfi við fræðslu-
deild Þjóðleikhússins.
Þjóðleikhúsið
Nýr deild-
arstjóri
fræðslu-
deildar
María Pálsdóttir