Morgunblaðið - 16.12.2004, Qupperneq 12

12 FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Do They
Know it’s
Christmas?
á laugardag
Lestu bókina fyrst
og gagnrýnina á eftir?
Lestu Lesbókina fyrst
og bókina svo?
Jólabækurnar
+

Hafið þið velt fyrir
ykkur texta þessa lags?
MÚLALUNDUR, sem er vinnustofa SÍBS, er búinn að
sprengja utan af sér núverandi húsnæði, að sögn Helga
Kristóferssonar, framkvæmdastjóra.
Múlalundur hefur starfað frá 1959 og er starfsemin
til húsa í Hátúni 10C og Skipholti 33 í Reykjavík. Búið
er að teikna aðra hæð ofan á húsið í Hátúni, en fjár-
muni vantar til byggingarinnar.
Hjá Múlalundi starfa alls um 55 manns að jafnaði,
þar af eru um 40 fatlaðir einstaklingar. „Við erum með
18 stöðugildi fyrir fatlaða, en ég er alltaf með frekar
fleiri fatlaða í vinnu en stöðugildin segja til um,“ sagði
Helgi.
Hið opinbera greiðir að hluta fyrir föst stöðugildi
fatlaðra, en Múlalundur greiðir að öllu leyti laun þeirra
sem umfram föstu stöðugildin eru. Helgi segir brýnt að
fá fleiri stöðugildi, því verkefnin séu næg. Að jafnaði
eru um 30 manns á biðlista eftir vinnu hjá Múlalundi.
Nýir umsækjendur fá að reyna sig í þrjá daga og er þá
fundið út hvaða starf hentar þeim. Að því loknu fara
umsækjendur aftur á biðlista og bíða þess að starf
losni. Yfirleitt byrjar fólk í 50% starfi, en starfsgeta
ræður því hver vinnutíminn verður.
Burðarásinn er EGLA-bréfabindin
Nafnið á bréfabindunum er úr Egils sögu Skalla-
grímssonar. „Bréfabindin eru okkar aðalsöluvara,“
sagði Helgi. „Þess vegna er mjög mikilvægt fyrir okkur
að koma EGLA-bréfabindunum í bókaverslanir til þess
að viðskiptavinir geti keypt vörur okkar. Sumar versl-
anir vilja ekki taka bréfabindin frá okkur, sem er sorg-
legt því hvert selt bréfabindi skapar vinnu fyrir fatl-
aðan einstakling.“
Múlalundur veitir alhliða þjónustu fyrir ráðstefnur,
fundi og námskeið. Þá er gögnum raðað í möppur, sem
geta verið sérprentaðar, útbúin barmmerki, nafnspjöld
og annað tilheyrandi. Einnig framleiðir Múlalundur
plastmöppur með vasa utan á. Í vasann geta við-
skiptavinir sett sína eigin forsíðu. „Það er nokkuð um
að svona möppur séu fluttar inn, en við sjáum mikinn
mun á gæðunum,“ sagði Helgi. „Þeir sem komast upp á
að taka plastmöppur hjá okkur vilja ekkert annað.“
Stöðugt er unnið að vöruþróun hjá Múlalundi. Nefna
má plastvasa utan um geisladiska og sérhannaðar
möppur fyrir leigu- og sendibílstjóra. Nú eru komnar
mjúkar möppur sem henta vel í bakpoka skólafólks, en
líkt og með EGLA-bréfabindin vilja ekki allar verslanir
selja þá vöru, að sögn Helga. Auk framleiðslu vinnur
starfsfólk Múlalundar mikið við pökkun fyrir ýmsa að-
ila. Sérvinnsla úr plasti er einnig stór liður og hafa þar
orðið til hugmyndir sem jafnvel hafa þróast í fram-
leiðsluvörur.
Helgi segir að vinnan sé starfsfólki Múlalundar með
skerta starfsgetu ákaflega mikilvæg, því hagur margra
sé bágur. „Við reynum að styðja við okkar fólk eftir
getu. Launin eru samkvæmt töxtum stéttarfélaga. Það
fá allir sín réttindi eins og gildir almennt um launþega.
Auk þess er niðurgreiddur hádegismatur í boði á
vinnustaðnum. Þó nokkur hluti af starfi mínu og verk-
stjóranna er félagslegs eðlis og felst í að spjalla við
fólkið og gefa því tíma. Við rekum ekki á eftir því,
þetta er ekki þannig vinnuumhverfi. Starfsfólkið hefur
mikinn áhuga á að vinna og er þakklátt fyrir vinnuna.
Margir mæta til vinnu um klukkan sjö á morgnana,
þótt þeir þurfi ekki að mæta fyrr en klukkan átta. Það
hefur verið heilmikill skóli fyrir mig að vinna hér og
kynnast þessu fólki. Margt af því á mjög erfitt fjár-
hagslega auk fötlunar sinnar. Þessir erfiðleikar verða
hrópandi, ekki síst um jól og áramót. Þess vegna er
mikilvægt að fyrirtæki skoði hvort þau geta ekki frekar
keypt af Múlalundi en innflutt, við erum fyllilega sam-
keppnisfær í verði að ég tali ekki um gæðin! Ef svona
vinnustaður væri ekki til staðar væru mun fleiri á bót-
um og kostnaður þjóðfélagsins meiri þeirra vegna.
Það má segja að tryggingafélög, lífeyrissjóðir,
Tryggingastofnun og aðrir sem snúa að bótakerfinu
ættu að versla sem mest hér. Við erum í raun og veru
að niðurgreiða bæturnar. Hér fæst flest sem þarf til
skrifstofuhalds, pennar, gatarar, heftarar og annað
slíkt. Einnig erum við með ljósritunarpappír og fleira
til skrifstofuhalds. Með því að kaupa vörur Múlalundar
er verið að tryggja mörgum einstaklingum bjartari
framtíð.“
Múlalundur, vinnustofa SÍBS, þarf stærra húsnæði
Styðjum við okkar fólk
EGLA-bréfabindin eru burðarásinn í framleiðslu Múlalundar. Rúnar Ragnarsson var að framleiða möppur.
Morgunblaðið/Golli
Helgi Kristófersson, framkvæmdastjóri Múlalundar.
ALMENNA grunnreglan í þjónustu
svæðisskrifstofa við fatlaða og fjöl-
skyldur þeirra byggist á því að reynt
er eftir fremsta megni að laga þjón-
ustuna að þörfinni hverju sinni, segir
Þór Þórarinsson, skrifstofustjóri í fé-
lagsmálaráðuneytinu.
Fram kom í Morgunblaðinu á
sunnudag að Ólafur Haukur Símon-
arson, leikritaskáld og rithöfundur,
hefur flust til Danmerkur með fjöl-
skyldu sinni þar sem honum þótti
ekki nægileg úrræði fyrir fatlaða
dóttur hans, sem er rúmlega tvítug,
eftir að skólakerfinu sleppti.
Þór segir að svæðisskrifstofur hafi
jafnframt samstarf við sveitarfélög
við framkvæmd þjónustunnar. „Það
er þó ástæða til að taka fram að það
þarf ekki endilega að vera besti kost-
urinn fyrir alla fatlaða að búa á sam-
býlum, heldur geta önnur úrræði
sem boðið er upp á til búsetu tryggt
góð lífsskilyrði. Þó svo að ekki sé
hægt að tryggja búsetu fyrir alla þá
sem hafa mikla þörf fyrir þjónustu þá
reyna svæðisskrifstofur að aðstoða
hina fötluðu eftir bestu getu og hef ég
ekki ástæðu til þess að ætla annað en
það hafi einnig verið gert í því tilviki
sem hér um ræðir,“ segir Þór.
Hann segist ekki vilja tjá sig um
málefni ákveðinna einstaklinga en
segir að gott samstarf sé afar mik-
ilvægt þegar erfiðar aðstæður koma
upp og svæðisskrifstofan leggi sig
fram við að skapa þá þjónustuum-
gjörð sem þá þykir henta.
„Félagsmálaráðuneytið hefur nú í
nokkur ár unnið með markvissum
hætti að því að framfylgja verkáætl-
unum um nýja þjónustu í búsetu og
hefur sú áætlun staðist í meginatrið-
um. Það er þó nauðsynlegt að benda
á það að þó svo að búseta á sambýlum
standi hinum fatlaða til boða er það
ekki alltaf úrræði sem hinn fatlaði,
eða aðstandendur hans, telja henta,
af ýmsum ástæðum. Við því er í sjálfu
sér ekkert að segja og er þá reynt að
leita annarra lausna. Í þeirri stefnu-
mótun sem verið er að vinna að í bú-
setumálum fatlaðra er áhersla á
sveigjanleika þjónustunnar þannig
að hún sé í samræmi við óskir og
þarfir fatlaðra á þeim tíma,“ segir
Þór.
Ætla að reyna að laga
þjónustuna að þörfinni