Morgunblaðið - 16.12.2004, Side 40

40 FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Vilborg Guð-bergsdóttir
fæddist í Fremstu-
húsum í Neðri-Hjarð-
ardal í Dýrafirði 10.
nóvember 1920. Hún
lést á líknardeild
Landakotsspítala 2.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Guðbergur
Davíðsson, fyrrv.
bóndi á Höfða í Dýra-
firði og síðar dyra-
vörður Þjóðleikhúss-
ins í Reykjavík, f. í
Álfadal á Ingjalds-
sandi 21. apríl 1896, d. 13. jan.
1980, og kona hans Svanhildur
Árnadóttir húsfreyja, f. á Sperðli í
Austur-Landeyjum 10. des. 1889, d.
27. jan. 1985. Vilborg á fimm systk-
ini, þau eru: Svava Sæunn, f. 28.
apríl 1923, Jóhanna Kristín, f. 22.
maí 1925, Davíð, f. 21. mars 1928,
Jóna, f. 8. júní 1930, og Kristín Sig-
ríður, f. 18. júní 1932. Hálfsystir
dóttir, f. 21. feb. 1958, þau eiga tvo
syni, Birgi, f. 1985, og Guðmann, f.
1987. Þórir átti fyrir Svavar, f.
1969, og Þórdísi Rut, f. 1979. 4)
Stefán deildarstjóri, f. 21 des. 1950,
maki Guðbjörg Ása Andersen, f.
18. ág. 1954, þau eiga tvö börn, Vil-
borgu, f. 1975, og Jóhann Axel, f.
1979. 5) Jóhannes málarameistari,
f. 13. sept. 1954, sambýliskona Elsa
Björnsdóttir, f. 9. feb. 1951, þau
eiga Berglindi, f. 1980, og Signýju,
f. 1988. 6) Helgi sjómaður, f. 27.
júní 1959, maki Sigríður Gíslína
Pálsdóttir, f. 7. des. 1958, synir
þeirra eru Magnús, f. 1977, Sigur-
jón, f. 1980, og Aron, f. 1991. 7)
Svanhildur, f. 15. jan. 1962, sam-
býlismaður Fanngeir Hallgrímur
Sigurðsson, f. 21. apr. 1955. Lang-
ömmubörnin eru 11 talsins.
Vilborg ólst upp í Dýrafirði og
stundaði síðar nám í húsmæðra-
skólanum á Blönduósi. Á Blönduósi
kynntist hún Magnúsi og fluttu þau
til Reykjavíkur árið 1941 og byrj-
uðu búskap á Grandaveginum. Þau
fluttust síðar á Leifsgötu 25 þar
sem þau bjuggu þar til árið 1986 en
fluttu þá að Bergstaðastræti 11A.
Útför Vilborgar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
samfeðra er Agnes
Þórunn, f. í Reykjavík
7. maí 1960.
Hinn 10. nóv. 1944
giftist Vilborg eftirlif-
andi eiginmanni sín-
um, Magnúsi Þórar-
inssyni listmálara frá
Hjaltabakka í Austur-
Húnavatnssýslu og
fyrrv. framkvæmda-
stjóra Nýju fasteigna-
sölunnar, f. 1. júní
1915. Börn Magnúsar
og Vilborgar eru: 1)
Þórarinn Sigvaldi
skipstjóri, f. 5. júní
1944, maki Anna Magnea Ólafs-
dóttir, f. 18. nóv. 1948, sonur þeirra
er Ólafur, f. 1968. 2) Guðbergur
trésmíðameistari, f. 3. jan. 1946,
maki Guðný Ragnarsdóttir, f. 9.
júní 1947, börn Guðbergs eru
Kjartan, f. 1966, Helgi, f. 1971,
María Vilborg, f. 1976. 3) Þórir
Skapti deildarstjóri, f. 13. feb.
1948, maki Matthildur Guðmanns-
Elsku mamma, þá er nú þessari
baráttu þinni lokið við hinn illræmda
MND-sjúkdóm.
Ánægjulegt var að sjá hvað þú
stóðst þig vel í baráttunni og tókst
þessu eins og öðru með þínu einstaka
jafnaðargeði, sátt við það sem þú
nefndir að væri hlutverk sem þér
væri ætlað að ganga í gegnum.
Það er svo margs að minnast og
óteljandi eru þær ánægjulegu sam-
verustundir sem við áttum með þér.
Þú ólst upp elst systkina við kröpp
kjör til sveita þess tíma, og lærðir
fljótlega að meta kosti þess sem ástúð
og vinnusemi eru hverri fjölskyldu.
Sá lærdómur og lífsýn sem þú öðl-
aðist, og fórst með frá Kvennaskól-
anum á Blönduósi, breyttist aldrei á
meðan þú lifðir. Þú beygðir aldrei út
af þeirri trú þinni að hlutverk þitt í líf-
inu væri að eignast eiginmann, börn
og heimili þar sem fjölskyldan væri
þér allt. Við minnumst æskuárana
þegar einhverjir erfiðleikar eða vand-
ræði steðjuðu að, þá varst þú alltaf til
staðar til að aðstoða okkur og umvefja
með þinni einstöku umhyggju, enda
var hugur þinn alltaf við það að sinna
eiginmanni og börnum á meðan kraft-
ar þínir leyfðu.
Þú settir aldrei fram neinar kröfur,
og vildir helst ekkert fyrir sjálfa þig
gera. Allir þínir kraftar og metnaður
beindust að fjölskyldunni.
Lífið var ekki alltaf dans á rósum
með öll þín líflegu börn, og oft þurftir
þú að miðla málum, sem þú gerðir
með þinni einstöku hjartagæsku og
hlýju.
Ævistarf þitt einkenndist af fórn-
fýsi og ástúð, en allir sem kynntust
þér nutu góðs af því.
Ávallt varstu brosmild, kvartaðir
aldrei undan miklu vinnuálagi á þínu
stóra heimili.
Markmið þitt var að leggja alla
þína krafta til handa fjölskyldu þinni
og ættingjum.
Þegar elstu systkinin flugu úr
hreiðrinu var svo gaman að sjá hvað
það gladdi þig mikið að fylgjast með
okkur og fá bréf frá þeim sem lengst
voru í burtu.
Það var oft fjölmennt á Leifsgöt-
unni þegar barnabörnin fóru að bæt-
ast í hópinn, og alltaf varst þú jafn
ljómandi og umvafðir þau með þinni
einstöku hlýju.
Alltaf fyrirgafst þú og leiðbeindir,
og vísaðir á hið góða í trúnni.
Elsku mamma, við getum aldrei
þakkað nógu vel fyrir að hafa átt svo
einstaka móður sem þú varst. Þú
munt verða með okkur um ókomna
framtíð í blíðu og stríðu, og verða
áfram okkar leiðbeinandi í lífinu, svo
sterk eru böndin við þig og hina
sterku trú þína á hið góða.
Mamma, elsku mamma,
man ég augun þín.
Í þeim las ég alla,
elskuna til mín.
Mamma, elsku mamma,
man ég þína hönd.
Bar hún mig og benti,
björt á dýrðarlönd.
Mamma, elsku mamma,
man ég brosið þitt.
Gengu hlýir geislar,
gegnum hjarta mitt.
Mamma, elsku mamma,
mér í huga skín.
Bjarmi þinna bæna,
blessuð versin þín.
Mamma, elsku mamma,
man ég lengst og best.
Hjartað blíða, heita,
hjarta er ég sakna mest.
(Sumarliði Halldórsson.)
Blessuð sé minning þín og hvíldu í
friði, móðir góð.
Þórarinn og Þórir.
Elsku besta amma mín.
Nú skrifa ég þér seinasta bréfið og
óska þér góðrar ferðar til hins ynd-
islega staðar er ég veit að þú munt
bíða okkar allra á. Minningarnar eru
svo margar og notalegar og eiga án
efa eftir að halda mér gangandi í
framtíðinni.
Fyrir mér varstu og verður alltaf
sem engill. Þú varst einstök og eitt
það mikilvægasta í lífi mínu, kenndir
mér margt um lífið og tilveruna og
sagðir mér skemmtilegar sögur. Þú
studdir mig í einu og öllu, elsku
amma, og alltaf hafði ég þig ef eitt-
hvað bjátaði á. Engan hef ég hitt jafn-
hjartgóðan, jákvæðan og lífsglaðan
eins og þig, amma mín. Ég dáðist að
þér og óskaði oft að ég hefði allt það
er þú hafðir til brunns að bera. Þú
varst öllum svo góð og gafst svo mikið
af þér. Þú ert besta og yndislegasta
manneskja sem ég hef þekkt og ég er
afar þakklát fyrir allar góðu stund-
irnar sem ég eyddi með þér.
Ég var nú ekki há í loftinu þegar ég
var farin að skríða upp til ömmu
minnar á Leifsgötunni, átti það til að
hverfa frá foreldrum mínum. Ekkert
jafnaðist á við heitar lummur með
sykri, kökur og sögurnar hennar
ömmu. Ég man er við sungum saman,
þegar þú kenndir mér að sauma út og
allar gönguferðirnar okkar upp á
Laugaveg. Og svo voru það jólin sem
voru svo sannarlega þinn tími, elsku
amma, og þá brölluðum við ýmislegt
saman. Þú skreyttir svo fallega, bak-
aðir bestu kökurnar og fékkst alla til
þín á jóladag í rjómatertu og heitt
súkkulaði. Þetta var hápunktur
jólanna fyrir mig.
Það er svo margt sem ég sakna,
amma. Ef aðeins ég fengi að faðma
þig aftur og heyra ljúfa rödd þína. Að
missa þig var án efa það erfiðasta sem
ég hef þurft að ganga í gegnum en ég
veit að þú munt bíða mín svo við get-
um verið saman á ný. Ég veit að þú
ert einhvers staðar þar sem ríkir
endalaus hamingja og jólin eru á
hverjum degi, þar sem þú getur hleg-
ið og dansað við Spanish Eyes. Ég
elska þig, amma mín, og vona að þú
vakir yfir okkur. Þú ert mér allt. Hvíl
í friði og megi Guð blessa þig.
Þín
Berglind.
Elsku Villa.
Hún er ljóslifandi minningin um
fyrsta fund okkar þrátt fyrir að nú sé
rúmur aldarfjórðungur liðinn. Þú og
Maggi voruð að koma úr sumarbú-
staðnum og ég stóð í hlaðinu á Leifs-
götunni. Ég var bara sjö ára og hafði
ekki hugmynd um hversu stórt hlut-
verk þú myndir spila í framtíð minni.
Ég hafði dottið í lukkupottinn því
nýja lífið mitt í Reykjavík hefði orðið
svo miklu einmanalegra og litlausara
án þín. Þú tókst litlu frekjubuddunni
frá Akureyri opnum örmum og
bauðst hana velkomna inn í fjölskyld-
una þína. Næstu árin beiðstu mín með
heitan mat og hlýjan, mjúkan faðm á
hverjum degi eftir skóla. Svo mikið
var aðdráttarafl þitt að jafnvel þegar
ég var komin í menntaskóla leit ég
næstum daglega inn á Bergstaða-
strætinu. En það eru árin sem við
bjuggum í kjallaranum á Leifsgöt-
unni sem eru mér sérstaklega kær.
Það er ómetanlegt að hafa ömmu og
afa á efri hæðinni sem hægt er að leita
til og koma þar aldrei að tómum kof-
unum. Ég kynntist dugnaði þínum,
hjartahlýju og ósérhlífni vel þessi ár.
Þú spurðir mig oft undanfarið
hvort ég myndi eftir því þegar við vor-
um að „skottast“ saman í gamla daga.
Ég man svo sannarlega og varðveiti
þessar minningar með þakklæti í
huga. Ég náði sem betur fer að segja
þér hversu mikils virði þú varst mér
og hvað mér fannst þú yndisleg. Alltaf
brosandi og hálftístandi af hlátri. Þú
varst svo gestrisin að maður var varla
kominn úr úlpunni þegar borðið var
orðið fullt af kræsingum og ekki kom
til greina að bera fyrir sig megrun eða
aðhaldi. Á Leifsgötunni bakaðir þú
gómsætar hjónabandssælur, „ástar-
punga“ og steiktir lummur sem hurfu
ofan í mannskapinn. Þú varst alltaf
eitthvað að sýsla. Kenndir mér að
stoppa í sokka, leyfðir mér að prófa
strauvélina og komst með teppi þegar
ég fékk mér kríu í hægindastólnum
hans Magga. Í mínum huga varstu
kjarnakona af gamla skólanum sem
sinntir eiginmanni, börnum og heimili
af alúð og dugnaði. Þú varst mótor
fjölskylduskútunnar en hefðir aldrei
viðurkennt það enda alltof hógvær.
Ég kveð þig með trega og söknuði.
Í mínum huga varstu ekki bara amma
heldur holdgervingur íslensku kon-
unnar sem Ómar Ragnarsson orti svo
fallega um.
Hún bar þig í heiminn og hélt þér að sér.
Hún heitast þig elskaði’ og fyrirgaf þér.
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og hlíf.
Hún er íslenska konan, sem ól þig og þér
helgaði sitt líf.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla’ á fold.
Þú veist, hver var skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og gaf þér
sitt líf.
(Ómar Ragnarsson.)
Elsku Villa, takk fyrir að auðga líf
okkar allra. Guð geymi þig.
Rakel Þorbergsdóttir.
VILBORG
GUÐBERGSDÓTTIR
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
GUÐMUNDUR L. FRIÐFINNSSON
rithöfundur og bóndi,
Egilsá, Skagafirði,
sem andaðist á Heilbrigðisstofnun Skaga-
fjarðar laugardaginn 4. desember sl., verður
jarðsunginn frá Silfrastaðakirkju föstudaginn
17. desember kl. 14.00.
Jarðsett verður í heimagrafreit að Egilsá.
Kristín Guðmundsdóttir, Hilmar Jónsson,
Sigurlaug Guðmundsdóttir Rósinkranz,
Sigurbjörg L. Guðmundsdóttir, Þór Snorrason,
Birgir G. Ottósson, Sólveig Pálsdóttir,
Anna M. Guðmundsdóttir, Sigurður Sigurðarson,
afabörn, langafabörn
og langalangafabörn.
Útför
JÓNASAR GUÐJÓNSSONAR
fyrrv. kennara
við Laugarnesskóla,
fer fram frá Laugarneskirkju föstudaginn
17. desember kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknar-
félög og minningarsjóði.
Ingibjörg Björnsdóttir,
Ragnar Jónasson, Eva Örnólfsdóttir,
Björn H. Jónasson, Guðrún Þóroddsdóttir.
Yndislegur eiginmaður minn, sonur, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
RAGNAR BJÖRNSSON,
Efri-Reykjum,
Mosfellsbæ,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
í dag, fimmtudaginn 16. desember, kl. 13.00.
Ásta Jónsdóttir,
Björn R. Einarsson,
Jón Davíð Ragnarsson,
Björn Ingi Ragnarsson, Lovísa Rut Jónsdóttir,
Jóhann Óskar Ragnarsson,
Ásta Margrét Jónsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HREFNA HÁKONARDÓTTIR
frá Vík í Mýrdal,
síðast til heimilis á Sæborg,
Skagaströnd,
lést þriðjudaginn 14. desember.
Minningarathöfn verður í Hólaneskirkju laugar-
daginn 18. desember kl. 11.00.
Jarðsungið verður frá Víkurkirkju þriðjudaginn 21. desember kl. 14.00.
Karólína Kristmundsdóttir, Jan C. Jensen,
Kristín Kristmundsdóttir, Vilhelm B. Harðarson,
Edda H. Kristmundsdóttir, Steini Kristjánsson,
Hákon Jón Kristmundsson, Hildur Guðmundsdóttir,
Björgvin Þórður Kristmundsson, Jóhanna Jónsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Elskulegur sonur okkar, fóstursonur og bróðir,
REGINN ÞÓR EÐVARÐSSON,
Grundargötu 18,
Grundarfirði,
verður jarðsunginn frá Grundarfjarðarkirkju
laugardaginn 18. desember kl. 11.00.
Eðvarð F. Vilhjálmsson, Unnur B. Þórhallsdóttir,
Jórunn Ibsen,
Kristófer Eðvarðsson, Ragna Sif Newman,
Nína Marrow Þórisdóttir, Eygló Ibsen.