Morgunblaðið - 13.01.2005, Qupperneq 32

32 FIMMTUDAGUR 13. JANÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Óli JóhannesRagnarsson frá
Skálum á Langanesi
fæddist á Þórshöfn á
Langanesi 12. sept-
ember 1930. Hann
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans í Foss-
vogi að morgni 6.
janúar síðastliðins.
Foreldrar hans eru
Ragnar Marinó Jóns-
son, látinn og Þór-
unn Guðmundsdótt-
ir, býr á dvalar-
heimili aldraðra í
Garði. Systkini Óla
Jóhannes eru Guðbjörn, Olga,
Georg Hreinn og Guðmundur
Kristján, látinn.
Óli Jóhannes kvæntist Hjördísi
Önnu Sölvadóttir frá Núpi í Ax-
arfirði árið 1953 en þau slitu
samvistum árið 1974. Þau eiga
níu börn, þau eru: Reynir Örn,
maki Jóhanna Stígsdóttir, þau
eiga þau tvo syni. Þórunn Ragna,
maki Ernst Berndsen, þau eiga
tvö börn en fyrir átti Þórunn þrjú
börn. Anna Guðlaug, maki Gústaf
A. Ólafsson, þau eiga fjögur börn.
Hörður Hólm, kvæntur Hafdísi Y.
Ólason, þau eiga
þrjú börn, Hörður
átti fyrir fjögur
börn. Laufey, gift
Sigurjóni Gunnars-
syni, þau eiga þrjár
dætur. Hólmfríður,
gift Randver Á. Elís-
syni, þau eiga þrjú
börn. Helgi Sigfús,
maki Guðrún Val-
geirsdóttir, þau eiga
tvö börn, Helgi átti
fyrir þrjú börn.
Sölvi Steinn, maki
Margrét Pálsdóttir,
þau eiga þrjú börn,
fyrir átti Margrét tvö börn. Linda
Björk, gift Bryan H Baker, þau
eiga fjögur börn. Barnabörnin
eru 38 og barnabarnabörnin eru
20.
Óli Jóhannes byrjaði barnung-
ur á sjónum og þau störf sem
tengdust sjónum stundaði hann
allan sinn starfsferil fyrir utan
nokkur ár í Hagkaup í Skeifunni
en hann hætti að vinna 66 ára
vegna veikinda.
Óli Jóhannes verður jarðsung-
inn frá Bústaðakirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Ekki er langt síðan að þú keyptir
nýja bílinn þinn og þú varst svo stolt-
ur þegar þú komst í búðina til mín
með Ensa, til að sýna mér, þú kall-
aðir Tóta mín, komdu og sjáðu,
finnst þér bíllinn minn ekki flottur,
ég fór með þér útfyrir til að skoða og
sagði jú, pabbi minn, hann er gull-
fallegur.
En þú áttir bara svo stuttan tíma
til að njóta bílsins.
Það rifjast upp fyrir mér hvað þú
varst ánægður á aðfangadagskvöld,
þá komum við 14 manns til þín á
sjúkrahúsið, ég færði þér tertur á
diski og heitt kakó á brúsa, það
fannst þér yndislegt og þakkaðir fyr-
ir með þínu þétta faðmlagi og kossi á
kinn.
Þórunn.
Síðasta ferðin mín pabbi minn til
þín var 4.–9. des en alltaf áttum við
samastað hjá þér, stundum ég ein og
stundum við Sigurjón og stelpurnar
með.
Við áttum góðar stundir saman
þessa 5 daga í desember og töluðum
langt fram á nætur, þessi samtöl eru
mér dýrmæt og ógleymanleg, elsku
pabbi minn.
Þú varst svo ánægður með jóla-
grenilengjuna sem við hjálpuðumst
að við að skreyta, við létum hana í
stofuopið hjá þér eina nóttina, þú
settist í stólinn á móti hurðaropinu
og sagðir þetta tek ég ekki niður fyrr
en í endaðan febrúar, þú ljómaðir
þegar að þú horfðir á jólaljósin með
skreyttu greninu eins og þú værir að
sjá jólaljós í fyrsta skipti, en það
þurfti svo lítið til að gleðja þitt
hjarta, en það máttu vita, elsku
pabbi, að það sem ég gerði fyrir þig,
kom frá hjartanu.
Takk fyrir allt og allt, elsku pabbi.
Laufey.
Þú ert farinn, elsku pabbi minn,
þú kemur víst ekki aftur til mín í
Fell, þú hafðir svo gaman af sauð-
burðinum síðastliðið vor, manstu eft-
ir litlu dindlu þú varst búinn að gæla
svo mikið við hana, þú lást með hana
í garðanum og klóraðir henni á bak
við eyrun en þá fór dindillinn á fullt,
þú hafðir svo gaman af því, þér
fannst mikið til þess koma að fá að
vera með okkur í fjárhúsunum, það
rifjast líka upp hvað þú varst búinn
að nostra við bæklaða lambhrútinn,
hann keisara, þú straukst bækluðu
fæturna hans og sagðir litla greyið,
finnur þú mikið til.
Þú ætlaðir þér að koma um haust-
ið til að sjá féð koma af fjalli, en þú
treystir þér ekki en við vorum svo
dugleg að hringja í hvort annað að þú
fylgdist með öllu í sveitinni.
Þú varst alltaf fyrstur manna til að
bjóða fram aðstoð þína og því vil ég
þakka þér, elsku pabbi minn, fyrir að
vera þú sjálfur.
Hólmfríður.
Margar áttum við ánægjulegar
stundirnar, elsku pabbi minn, bæði
til sjós og lands, ég gleymi ekki
fyrstu sjóferðinni minni en hún var
með þér og Venna bróður þínum á
Þórshöfn, en þá var ég 9 eða 10 ára.
Mörg jólin var ég hjá þér og áttum
við góðar stundir en við byrjuðum
ávallt á því að fara milli 5 og 6 á að-
fangadagskvöld að leiði ömmu þinn-
ar Margrétar en þú hugsaðir alltaf
svo vel um svefnstað hennar, þú
keyptir alltaf skreytta jólagrein og
kveiktir svo á friðarljósi fyrir hana,
eins og þú og faðir þinn voruð vanir
að gera áður en hann lést, svo fórum
við heim að borða, við röbbuðum
mikið saman öll jólin sem ég var hjá
þér, þú varst að segja mér sögur frá
skálum á Langanesi og svo veru
þinni að Lambastöðum.
Ég hafði alltaf gaman af því að
hlusta á þig segja frá, maður var
aldrei fullmettur af frásögnum þín-
um. Þú varst svo stoltur af því að
vera frá skálum á Langanesi.
Hvíldu í friði, elsku pabbi minn.
Hörður og fjölskylda.
Þótt ég hafi farið frá þér sem ung-
lingur höfðum við alltaf gott sam-
band.
Eftir að ég giftist bað ég þig oft að
heimsækja mig og þú sagðir alltaf já,
elskan mín, því myndi ég hafa gaman
af. Eftir nokkurra ára nöldur var ég
farin að segja nei pabbi minn þú
munt aldrei stíga fæti af íslenskri
jörð og þá sagðir þú aldrei að segja
aldrei, elskan mín.
Svo loksins komstu til okkar og þú
fórst með mér og Bryan út að borða
á 20 ára brúðkaupsafmælinu okkar
og við áttum yndislegt kvöld saman,
það mun ég alltaf geyma í hjarta
mínu, mikið ósköp var ég ánægð og
montin að fá þig til mín, það var mjög
gaman að hafa þig hjá okkur.
Alltaf var það jafnyndislegt að
koma með alla fjölskylduna til þín,
þú varst svo glaður og hreykinn að
það lýsti upp allt í kringum þig, ekki
var plássið mikið hjá þér bara 1 her-
bergi og stofa en þú sagðir alltaf
þröngt mega sáttir sitja.
Okkur leið alltaf vel hjá þér, elsku
pabbi minn, svo kom að heimför og
það var alltaf jafnerfitt fyrir okkur
bæði að segja bless.
En við vorum varla komin uppí
flugvélina þegar krakkarnir fóru að
spyrja hvenær förum við aftur til
afa. Þú gerðir allt fyrir okkur sem
hægt var og verum við ávallt þakklát
fyrir það og því gleymum við aldrei,
elsku pabbi minn.
Linda.
Okkur börnin þín langar að skrifa
nokkrar línur til þín elsku pabbi.
Þú ert farinn frá okkur, en við vor-
um ekki tilbúin að leyfa þér að fara.
Þú varst búinn að vera mikið, mik-
ið veikur, út og inn af spítala allt síð-
asta ár. Síðast fórst þú á spítalann í
desember 2004 en þú komst ekki
heim aftur, elskan.
Það er margt sem hefur rifjast
upp hjá okkur síðustu daga. Þú varst
ákveðinn í að yfirbuga veikindin þín,
og koma heim um jólin en þú varst
bara svo mikið veikur, elsku pabbi.
Þú varst alltaf svo mikið jólabarn í
þér og við vitum að þú verður það
alltaf en bara á öðrum stað, gráni
minn, en þetta viðurnefni gaf Helgi
bróðir þér og þú hafðir gaman af, oft
þegar að við vorum að glettast í þér,
þá kölluðum við til þín komdu gráni
minn og þá fórst þú að hlæja eða
brosa en þú áttir svo fallegt bros,
elsku pabbi, það fór allan hringinn.
Það er ekki að ástæðulausu að þú
fékkst þetta viðnefni því hárið þitt
var svo fallega silfurgrátt.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Guð geymi þig, elsku pabbi.
Þórunn, Laufey, Hólmfríður,
Hörður Hólm og Linda.
Frá er fallinn Óli Jóhannes sem
var mér góður félagi og vinur, stund-
ir sem þessar eru erfiðar þegar mað-
ur sér á eftir góðum vin sem Óli var
þau 19 ár sem ég þekkti hann. Þá var
hann alltaf hress og kátur og var
virkilega gaman að vera í návist
hans, eins sá maður hve innilega
hann var þakklátur ef maður gerði
eitthvað lítilræði fyrir hann, hann
virkilega ljómaði. Það gaf manni
mikið að finna fyrir þéttu og traustu
handartakinu og vita fyrir víst að
hann meinti hverja hreyfingu hand-
arinnar þegar hann var að þakka fyr-
ir sig, sumir aðrir hefðu kannski
gleymt að segja svo mikið sem takk,
en ekki hann Óli. Í gegnum árin höf-
um við Óli farið oft saman út á kaffi-
hús, en ég var alltaf virkilega stoltur
að fara með honum í þær ferðir hann
var alltaf svo kurteis og góður við
þjónustufólkið og alla þá sem við
hittum í þeim ferðum. Mikið spjöll-
uðum við saman og mikið var hlegið,
ekki leið sú ferð að hann talaði ekki
um það hvað þú, elsku Tóta, værir
góð hann. Ég kveð góðan mann með
virðingu og votta þér elsku Tóta, öll-
um þínum systkinum og allri okkar
fjölskyldu mína dýpstu samúð. Guð
geymi þig.
Þinn vinur
Ernst (Ensi).
Elsku afi.
Það er erfitt að trúa því að þú sért
farinn frá okkur. Ennþá erfiðara er
að sætta sig við þá sáru staðreynd að
við eigum hvorki eftir að sjá þig né
tala við þig aftur. Þú varst hrókur
alls fagnaðar, það var sama hvort við
vorum ein með þér eða í stórum hóp,
alltaf gastu komið upp fjörugum og
skemmtilegum umræðum og þó sér-
staklega þegar talað var um pólitík.
Þegar maður kom svo í heimsókn til
þín og spurði jæja, afi minn, hvernig
ertu í dag, ertu ekki bara hress, og
alltaf var sama svarið, já auðvitað,
hvað heldurðu, maður. Alltaf varstu
nú jafnhress og kátur sama hvað
gekk á hjá þér, eins og þegar þú
fékkst fréttirnar að þú værir kominn
með krabbamein lést þú ekkert á þig
fá og hélst áfram þinni kátínu eins og
þér var einum lagið.
Það er manni svo ofarlega í minn-
ingunni að þegar við vorum nú öll
saman komin og þú sast við endann á
borðinu heima í eldhúsinu hjá
mömmu og horfðir yfir þennan stóra
hóp, þá sáum við alltaf hvað þér leið
vel innan um fjölskyldu þína. Hólm-
bert Hjörvar, María Kristín, Ernst
Guðni, Guðný Erla,Victoría Sif og
Litli kútur sakna langafa síns sárt en
hugga sig við það að englarnir ætli
nú að passa elsku besta langafa.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku besti afi og langafi, við elsk-
um þig af öllu hjarta og og minning
þín mun ætíð lifa með okkur.
Hólmgeir, Ása, Helga,
Hólmar og börn
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku afi, takk fyrir allar
skemmtilegu stundirnar sem við átt-
um saman og alla aðstoðina.
Guð geymi þig, elsku afi minn.
Óli Hjörvar.
Elsku afi minn.
Við vorum farin að ná svo vel sam-
an, ég kom til þín í hverri viku til að
þrífa, en alltaf þegar ég kom byrjaði
ég á því að setjast niður og spjalla,
svo dreif ég mig í þrifin og þá var
haldið í Mjóddina á uppáhaldsbak-
aríið þitt og eins og alltaf fékkstu þér
kaffi og kleinu, ég má ekki sjá orðið
kleinu þá hugsa ég beint til þín, svo
sátum við og spjölluðum um allt og
alla, svo þegar að því lauk þakkaðir
þú alltaf kærlega fyrir og ég sagði
það var nú lítið, þá kom frá þér, nei
þetta var sko ekki lítið, en fyrir mér
afi var þetta það minnsta sem ég gat
gert, að eiga stund með þér er sko
mikils virði.
Nú þegar ég sit hérna og skrifa til
þín get ég varla með orðum líst
hversu mikið ég sakna þín og okkar
stunda saman, þessar stundir voru
mér svo mikils virði, þú varst alltaf
kátur og fékkst mig til að hlæja eða
brosa.
Svo gastu setið og sagt mér enda-
laust frá litlu börnunum þínum, Fífli
og Blóma, hvað þeir voru að gera af
sér, þú sagðir mér frá því þegar Fífill
beið eftir þér hjá hurðinni þegar að
þú komst heim og þú sagðir hvað
ætlarðu að færa afa eitthvað svo þeg-
ar að þú varst sestur kom hann fljúg-
andi með fjöður og gaf þér, og ég var
nú næstum búin að henda henni, þér
þótti þetta svo sérstakt af honum að
gera þetta, ég sé það á þeim að þeir
sakna hans afa, en ég skal passa þá
vel, afi minn.
Litli unginn þinn hún Bríet Fríða
á sko eftir að sakna langafa síns, allt-
af þegar að hún kom í heimsókn var
hann afi sko búinn að kaupa handa
henni varasalva og svo sat hún í
fanginu þínu með bros á vör og mak-
aði sig alla út, þá var nú stutt í fal-
lega brosið þitt til hennar.
Elsku afi, þessar stundir sem við
áttum saman hefðu átt að vera mikið
fleiri en ég er svo þakklát fyrir þess-
ar stundir sem ég fékk að njóta með
þér, þær eru sem gimsteinar, maður
varðveitir þær í hjarta sínu og huga
að eilífu. Ég gæti endalaust skrifað
hvað ég sakna þín og hversu ynd-
islegur maður þú varst en ég gæti
aldrei líst þeim nógu mikið en þú ert
yndislegur maður og góður afi, þú
varst mér og minni fjölskyldur góður
og ég mun aldrei gleyma þér, elsku
afi minn, ég elska þig svo mikið,
elsku afi.
Guð geymi þig, þín
Norma Dís.
Elsku afi.
Nú ert þú búinn að fá hvíldina eftir
að hafa verið mikið veikur og eftir
situr minning um þig, stundirnar
okkar saman og öll samtölin sem við
áttum í gegnum símann. Nú sit ég og
rifja upp allt sem við gerðum í haust,
þegar ég kom til þín og dvaldist hjá
þér í tvær vikur. Ferðirnar sem við
fórum í Hveragerði, Bláa lónið og til
Keflavíkur að heimsækja Dísu
ömmu. Margt annað gerðum við
skemmtilegt í þessari heimsókn. Við
skoðuðum kirkjur, fórum í Perluna,
skoðuðum búðir, keyptum okkur
páfagauka og fórum á kaffihús og í
bakari. Á kvöldin pöntuðum við okk-
ur pizzur og spiluðum svo vist og
Olsen Olsen langt fram eftir. Hjá þér
lærði ég líka að elda þínar sérstöku
kjötbollur. Við spjölluðum um heima
og geima eins og við vorum vön að
gera í gegnum síman. Alltaf var
hægt að tala við þig um allt mögulegt
og þess mun ég ávallt sakna.
Elsku afi, ég kveð þig nú með
söknuði en minninguna um þig mun
ég geyma á sérstökum stað í hjarta
mínu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Guð geymi þig, afi minn.
Bryndís Rós.
Elsku afi.
Það rifjast upp fyrir mér þegar ég
gaf þér fyrstu jólagjöfina, ég var bú-
in að hamast lengi í skólanum við að
smíða handa þér kaffipokastand, ég
man hvað þú varst ánægður þegar
þú opnaðir pakkann og ég var svo
stolt af sjálfri mér. Þú heilsaðir mér
alltaf með brosi og koss á kinn og
sagðir alltaf hæ hæ, elskan. Nú mun
ég aldrei heyra þessi orð frá þér aft-
ur en þau óma stöðugt í höfði mínu.
Þú varst alltaf svo hress og kátur
þegar ég hitti þig eða talaði við þig í
símann. Alltaf spurðir þú hvernig
skólinn væri og hvort ég væri búin að
fara á hestbak.
Það sem ég þakka þér mest fyrir
var það hvað þú hvattir mig mikið til
dáða, þér fannst gaman þegar ég
sagði þér einkunnir mínar og sagði
þér frammistöðu mína í skólanum.
Einnig hvattir þú mig mikið til að
stunda hestamennskuna af fullum
krafti.
Og sagði ég þér alltaf mikið frá
hestunum og þú hlustaðir með
ánægju á.
Ég mun sakna þess hversu mikið
þú hvattir mig og hvað þú hafðir
gaman af því að gleðja mig. Elsku
afi, ég get ekki líst ánægju minni
þegar þú gafst mér bílinn, þú verður
alltaf einhvers staðar nálægt mér í
ökuferðum mínum og heldur yfir
mér þinni sterku verndarhendi.
Ég veit að ég þarf aldrei neitt að
óttast. Því þú verður alltaf hjá mér
ÓLI JÓHANNES
RAGNARSSON
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Minningar-
greinar