Réttur


Réttur - 01.06.1915, Page 60

Réttur - 01.06.1915, Page 60
— 66 — verða jafnan með skýrustu rökum taldir fremstir í röðinni. Þeir veita drjúgum peningastraum inn í landið, í vasa al- þýðunnar og til opinberra þarfa, í þessu góða verzlunar- ári. Starfsmenn þjóðarinnar og daglaunamennirnir, sem vinna hvern dag fyrir ákveðnu kaupi, standa þeim hér um bil jafnfætis í þessu efni. En hvar skyldu þeir standa í stiganum sumir af þeim mönnum, sem mikill hluti íslenzkrar alþýðu ber mesta lotn- ingu fyrir — og virðist tamast að tyldra til opinberra trún- aðarstarfa, í bæjarstjórnir og fleira þess konar — ef litið er á þá frá þessu sjónarmiði? Fjöldi manna hyggur að kaupmannastéttin og gróða- brallsmennirnir, sem fylla flest kauptúnin hér á landi, séu helztu velgjörðarmenn alþýðunnar og leggi stærsta skerf- inn til landsjóðs- og sveitarþarfa. Hér skal stuttlega bent á eitt dæmi, sem sýnir hvað þetta álit er falskt. Einn stór- laxinn úr þessum hóp, sem situr í bæjarstjórn eins kaup- staðarins og gegnir fleiri trúnaðarstörfum fyrir bæinn, hef- ir fyrir atvinnugrein heildsölu á einstöku vörutegundum erlendum og innlendum, einkum sjávarafurðum og því, er heyrir til skipaútgerðar. Hann á sjálfur gott skip og vel búið til fiskiveiða, en síðustu missirin hefir það legið upp í hrófi og eigi verið hreyft til þess. Eigandanum eigi fund- ist svara kostnaði að gera það út, hversu mikill sem síld- araflinn hefir orðið. Líklegt er, að þessi maður hafi all- góðar tekjur af verzlun sinni fyrst það er tilvinnandi að láta skipið standa ónotað, til þess að geta gefið sig allan við henni. Og lítill er arður alþýðumanna af atvinnu á skip- inu því. — Hvað haldið þið að hann greiði af tekjum sín- um í landsjóð? Nú eru þær »netto« yfir 100 þúsund á ári. Samkvæmt núgildandi lögum, er eigi hægt að ná því með neinum skatti svo teljandi sé. Daglaunamaðurinn, sem vinnur hjá honum fyrir lágmarkskaup, greiðir hér um bil eins mikið í landsjóð, óbein gjöld; hann neytir kaffi, syk- urs og annarar tollskyldrar vöru eins og kaupmaðurinn. Qróðabrallsmaðurinn stritast við að sitja, og hlera við Símann, eftir breytingum á markaðsverðinu. Sé f>að hækk-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106

x

Réttur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.