Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 67

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 67
- 73 - vert frelsi, reynist gagnstætt. En hvað er þá frelsi? Monte- squieu svarar því þannig: »Að gera ekki það sem þú vilt, en geta gert það sem þú átt að vilja.« — — Ef spurt er um það eftir hverju kvenþjóðin á að sækjast, er sé í samræmi við göfugustu hugsjónir og þjóð- félagshagsmuni, verður svarið þannig: Vér eigum fyrst og fremst af fúsum vilja að taka þann skerf starfsins, sem efl- ir mest hamingju þjóðfélagsins og karlmenn geta eigi fram- kvæmt af gildum ástæðum. Með öðrum orðum: Vér eig- um fremst af öllu að vilja vera konur og mœður. Og til þess að geta það, eigum vér að krefjast tíma, rúms og réttlætis. Vér eigum að sækjast eftir því, sem viðheldur eðlishvöt- um vorum ólömuðum, og tilfinningunum hraustum og heilbrigðum. Kjósa það hlutverk, sem náttúran hefir ákveð- ið oss, til þess að móðurköllunin verði oss eigi byrði, held- ur heilög skylda og fremur til gleði og ánægju, en alt ann- að í heiminum. ----Konur kasta því iðulega fram nú á tímum, að þær kæri sig ekki um að vera lengur ambáttir karlmanna og »ala börn þeirra«. Þegar vér tölum um »börn þeirra« á þess- um tímuin, er frjálsræði á sviði hjónabandsins er meira en það hefir áður verið; þá er meinið fólgið í oss sjálfum. Eðlishvatir vorar eru veiklaðar, svo að munar hröðum skrefum, inn á þá leið, að gera alla jafna. Áður veigruðu mæðurnar sér ekki við, að kalla börnin hispurslaust part af sjálfum sér, og mikluðust af þeim — áður en menningin tepraði þær um of. — Engin kona var þá krossberi barnsins vegna. F*á fanst henni það nánast óskadraumum sínum, sigur þeirra og heiður, og viður- kendu það með ánægju. Miklar og voldugar móðurtilfinningar eru einungis hag- kvæm, en göfug og fullkomin eftirmynd hins dýrðlega og takmarkalausa lífsanda vorsins, sem skapar alt og nærir. — Þær eru þrotlaus þrá til Ijóssins, sem vér hugsum oss
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.