Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 79

Réttur - 01.06.1915, Síða 79
85 - nýr sproti margfaldar ánægju hans. — Þetta er hann albúinn að verja til dauðans. Æskustöðvarnar — þar sem vér fáum að þroskast í friði — þær fjötra oss dásamlega við lífið ósýnilegum böndum. Eins er hitt ógæfusamast af öllu, að eiga hvergi heimili. Og heimilislausir verða allir í þeim þjóðfélögum, þar sem móðir og börn fá ekki einusinni að búa saman. Samband móður og barns, mannsins og jarðarinnar var- ir meðan nokkurt líf er á jörðunni. það samband verður hvorki vegið né mælt á neinn mælikvarða. Og öll öfl, undantekningarlaust, sem vilja hrifsa barnið úr höndum móðurinnar og jörðina af manninum, verða til þess að splundra þjóðfélögunum. Vér komum altaf að sömu niðurstöðu—náttúrleg lifskjör og upp eldi góðrar móður eru þungamiðjan I öllu þjóðlifi. Vér getum eigi kosið oss dýrðlegra hlutverk né farsælla, en að byggja undirstöðu þjóðfélagsins örugga — einungis að vér mættum starfa að því í friði og neyta beztu krafta vorra og hæfileika. Eins og núverandi þjóðfélagsskipulagi er háttað, hafa margar miljónir manna enga möguleika til þess, því menn þurfa að margskifta kröftum sínum frá æsku við sundurleit störf. Náttúrugæðin — jörðin —er þeim lokuð, og þá um leið aðalskilyrðin fyrir frjálsri framleiðslu, og enn- fremur búið að bíta allan bakfisk og kjark úr fjöldanum, áður en hann nálgast göfugasta markmið lífsins. Þetta á við karla sem konur. Eg trúi því ekki að einfalt heimilislíf svæfi gáfur og and- ans atgervismenn, fremur en lífskjör þau, er fjöldi manna á nú við að búa á ýmsum sviðum þjóðlífsins. Annars mundu slíkar undantekningar brjóta sér braut, eins og áður. Hitt er að minsta kosti víst, að nýtízku uppeldisstofnanir bjarga naumast nokkurri stórsál. Stigmylnur nyrfilslegra stofnana og skóla vægja alls eigi séreðli mannsins. í þessu efni minnumst vér einnig kenninga Rousseaus. Vér verðum að heimta af þjóðfélaginu, að öllum konum sé veitt þekking á þeim störfum, sem krafist er af móður, áður en það kennir þeim sérfræðigreinar karlmanna. Sú
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.