Réttur


Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 23

Réttur - 01.07.1917, Blaðsíða 23
Nýir straumar 25 hugsæi og samkend, breiðist um heiminn. (Selma Lager- löf, Kipling o. fl.) Trúarlífið hefir einnig orðið snortið af þessari samúð- aröldu. Nýja guðfræðin vill samrýma trúna nútímaþekk- ingu, og leggur mesta' áherzlu á eftirbreytni frelsarans. Ótal félög hafa verið stofnuð af trúuðu fólki til líknar- starfsemi, og aldrei hefir áður þekst jafnstórt bræðrafélag æskumanna, sem K. F. U. M. Utan við trúarsviðið eru að eflast ýms alþjóðafélög til líknar og jojóðheilla (t. d. Rauði krossinn og Templarar), og svo að segjaíhverju [D'orpi eru líknarfélög bágstaddra. En merkastar eru þó þær breytingar, sem orðið hafa í stjórnmálum og almennutn félagsmálum, og allar stefna í samúðar- og samvinnuáttina. Má þar nefna jarðskatts- menn (Georgista), Jafnaðarmenn (Sósíalista), Stjórnleys- ingja (Anarkista) og Samvinnufélaga (Co-operatista). Að visu beita þessar stefnur nokkuð mismunandi að- ferðum, reyna ýmsar leiðir, en allar göturnar eru þó sam- hliða — leiða að sama takmarki. Allir vilja þeir gera þekk- ingu og velmegun að almenningseign —með aukinni sam- úð og satnvinnu. Lifsskoðunin er hin sama, undirstaða kenninganna er bjartsýnið; trúin á félagsdygðirnar gerir þá alla að samherjum, og andstæðingum samkepnis- manna, sem telja eigingirnina aðal-einkunn mannsins, og byggja á hentii lífsskoðun sína. Stjórnleysingjar eru, ef til vill, bjartsýnastir, þar sem þeir hyggja að manneðlið sé svo gott, að allir mundu skipa sér í eðlilegan félagsskap, og lifa saman í eindrægni, óðar en valdokinu yrði létt af. Reir vilja byggja alt aö neðan, með frjálsum félagsskap. (afnaðarmenn vilja, aftur á móti, byggja a.lt að ofan, og láta ríkið vera upphaf alls. Jarðskattsmenn standa í raun og veru mitt milli þess- ara flokka. Reir vilja gera nokkurn liluta þjóðareignarinn- ar (jarðarleiguna) að ríkiseign; en láta hinn hlutann ó- háðan öllum lagahöftum og hömlum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.